Καθημερινά προβάλλει πιο καθαρά η δραματική αντίθεση, ανάμεσα στις προσδοκίες των λαών, για σταμάτημα της καταστροφής και υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της ζωής στον πλανήτη, από τη μια και τα συμφέροντα των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών και των πολυεθνικών από την άλλη.

Το «περιβάλλον» βρίσκεται στο στόχαστρο των πολυεθνικών ως δεξαμενή αλόγιστης άντλησης πρώτων υλών, απόρριψης των αποβλήτων τους και ως ένας ακόμη κερδοφόρος τομέας, επενδύσεων γι' αυτές, με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη.

Συνεχίζονται οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις των Αμερικανών, των Ευρωπαίων και άλλων συμμάχων τους, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Αφρική. Ανοίγουν νέα μέτωπα. Σκοτώνουν χιλιάδες ανθρώπους, καταστρέφουν το φυτικό και ζωικό πλούτο, τις υποδομές, τους πολιτισμούς και τα μνημεία τους και συνεχίζουν την ανεξέλεγκτη πυρηνική δραστηριότητα.

Αρνούνται να εφαρμόσουν έστω και αυτά τα ελάχιστα υποκριτικά μέτρα που υπόσχονται. Ανάγουν σε γενικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου τις πιο περιβαλλοντοκτόνες αντιλήψεις, αντάξιες της πιο βάρβαρης ιμπεριαλιστικής πρακτικής, όπως το «εμπόριο» και ο «δανεισμός» του δικαιώματος ρύπανσης.

Στην ΕΕ διαβεβαιώνουν χωρίς ντροπή ότι προσπαθούν για τη βελτίωση του περιβάλλοντος, αυτοί που αφάνισαν στα Βαλκάνια χιλιάδες ανθρώπους, κατέστρεψαν υποδομές δεκαετιών, εξαφάνισαν οικοσυστήματα, ρύπαναν (με βομβαρδισμούς χημικών εγκαταστάσεων) ευρύτερες περιοχές, τον αέρα, τα νερά και εδάφη, αχρήστευσαν - με τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου και άλλα όπλα - για πολλά χρόνια πολύτιμους φυσικούς πόρους. Αυτοί που έκαναν χωματερές, για τα απόβλητά τους, τις χώρες της Βαλκανικής.

Στηρίζουν τη δήθεν «περιβαλλοντική» πολιτική στους νόμους της αγοράς, την «εθελοντική» δράση του καταστροφέα του περιβάλλοντος, που είναι το κεφάλαιο, στην ανήθικη αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» και προωθούν τη «συνευθύνη» και των εργαζομένων.

Ανοιξαν διάπλατα την πόρτα της ΕΕ στα μεταλλαγμένα και στη «συνύπαρξή» τους με τις συμβατικές καλλιέργειες, που μόνο οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν.

Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι η ύπαρξη του ιμπεριαλισμού συντελείται σε βάρος της ζωής των σημερινών και μελλοντικών γενεών.

Στα μεγάλα προβλήματα της ανεργίας, της συνεχούς υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου, στην καταπάτηση των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, προστίθενται όλο και πιο οξυμένα τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Στη σκοτεινή πλευρά των κυβερνητικών επιλογών βρίσκονται το εργασιακό περιβάλλον, η υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, τα επαγγελματικά νοσήματα, η ίδια η ζωή των εργαζομένων.

Εθνικός βρόχος αποδείχτηκε ο «εθνικός στόχος των Ολυμπιακών Αγώνων» και η μεταολυμπιακή χρήση των έργων γι' αυτούς.

Δάση, λιμάνια, ελεύθεροι χώροι... στο χορό των κερδών.

Η διαχείριση των απορριμμάτων δίνεται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο και μεθοδεύεται η προώθηση καταστροφικών μεθόδων, όπως η καύση, με ευθύνη των οργάνων της ΤΑ, όπου κυρίαρχες είναι οι δυνάμεις που στηρίζουν το μονόδρομο της ΕΕ, δήμαρχοι και νομάρχες που στηρίχτηκαν από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΝ.

Χιλιάδες τόνοι τοξικών αποβλήτων απορρίπτονται λαθραία.

Χιλιάδες ανεξέλεγκτες χωματερές παραμένουν σε όλη τη χώρα.

Αίρονται και οι ελάχιστοι περιορισμοί στην ασύδοτη περιβαλλοντοκτόνα δράση του κεφαλαίου στη χώρα μας.

Οι καταπατήσεις, το ξεπούλημα δημοσίων εκτάσεων συνεχίζονται. Η καταστροφή και υποβάθμιση «προστατευμένων» οικοσυστημάτων υποτάσσεται στα μεγάλα έργα, στα κέρδη.

Η θαλάσσια ρύπανση από πλοία και χερσαίες πηγές συνεχίζεται.

Οι βιολογικοί καθαρισμοί, όπου υπάρχουν, υπολειτουργούν. Ο βιολογικός καθαρισμός της Ψυττάλειας και η μονάδα ξήρανσης μετατίθενται στο μέλλον, με καταστροφικές συνέπειες για το λαό της Αττικής.

Τα περιβαλλοντικά προβλήματα των μεγάλων πόλεων (κυκλοφοριακό, νέφος - μικροσωματίδια, ηχορύπανση, καταστροφή ελεύθερων χώρων, οπτική ρύπανση) οξύνονται συνεχώς.

Η επιβάρυνση από ηλεκτρομαγνητικά πεδία (καλώδια και κέντρα υψηλής τάσης, κεραίες κινητής τηλεφωνίας κλπ) εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το λαό.

Η χώρα γίνεται όλο και πιο συχνά έρμαιο ισχυρών, αλλά όχι απρόβλεπτης έντασης, φαινομένων. Στη βροχή πνίγεται, στη ζέστη ασφυκτιά, στα χιόνια παραλύει, στο σεισμό καταστρέφεται.

Η διατροφική εξάρτηση του πληθυσμού από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα (ορμόνες, αντιβιοτικά, φυτοφάρμακα, γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα και τρόφιμα κλπ) παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις.

Το ΚΚΕ στηρίζει και ενισχύει αυτούς τους αγώνες και προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις για την ανάπτυξη, για πιο ουσιαστική και συντονισμένη πάλη του λαού και της νεολαίας, των εργατικών, μαζικών φορέων, των μαχόμενων δυνάμεων σε κάθε χώρο, της προοδευτικής διανόησης, των οικολογικών δυνάμεων. Είναι ανάγκη οι στόχοι να είναι ξεκάθαροι. Να γίνονται αντιληπτοί οι αιτίες και οι υπεύθυνοι, προς τα πού πρέπει να κατευθύνονται οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις, από ποιους πρέπει να διεκδικεί το μαζικό κίνημα και σε ποιους πρέπει να στηρίζεται.

Το ΚΚΕ δε θα κουραστεί να επαναλαμβάνει ότι το πρόβλημα της προστασίας του περιβάλλοντος δεν είναι ζήτημα τεχνικό, αλλά βαθιά πολιτικό και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά από τα άλλα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων. Από την πάλη ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική του δικομματισμού.

Απαιτεί μια άλλη πολιτική, που θα συγκρούεται με την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων η οποία στηρίζει τις πολυεθνικές και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Μια πολιτική στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας, που προτείνει το Κόμμα μας, τους καρπούς της οποίας δε θα απολαμβάνουν οι λίγοι, αλλά όλος ο εργαζόμενος λαός. Μια πολιτική διαμετρικά αντίθετη από τη βάρβαρη καπιταλιστική λογική της μεγιστοποίησης του ατομικού κέρδους και της «ελεύθερης αγοράς», που ευθύνεται για τη σημερινή κατάντια του πλανήτη μας.