Προς το τέλος της ομιλίας της, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κατέθεσε τις προτάσεις του Κόμματος για τα προβλήματα των δημοσίων υπαλλήλων:

«Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να καταθέσουμε - δεν το κάνουμε για πρώτη φορά - τις θέσεις μας για τα προβλήματα των δημοσίων υπαλλήλων, γνωρίζοντας βέβαια ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να ξέρουν ότι τους χρησιμοποιούν, ότι τους βλέπουν σαν γρανάζια στην κρατική μηχανή και ότι τους θέλουν να κάθονται πάνω και απέναντι από το λαό. Στο χέρι τους όμως είναι - και μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες - να γίνουν αναπόσπαστο τμήμα του λαϊκού κινήματος, παίρνοντας υπόψη ότι η φύση της εργασίας τους είναι διττή. Από τη μια μεριά είναι εργαζόμενοι, αλλά από την άλλη μεριά είναι μέρος μιας κρατικής κατασταλτικής μηχανής.

- Εμείς υποστηρίζουμε κατώτατο μισθό 1.200 ευρώ με ανάλογη κλιμάκωση για όλες τις κατηγορίες και τα μισθολογικά κλιμάκια, σύνταξη το 80% του τελευταίου μισθού και συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ολα αυτά τα περί συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι θολά.

- Είμαστε αντίθετοι στη σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας, αξιολόγησης - παραγωγικότητας, διότι ακριβώς αυτός ο μηχανισμός είναι μηχανισμός πειθαναγκασμού του δημόσιου υπαλλήλου όχι να αποδίδει στην υπηρεσία του ή να εξυπηρετεί τον πολίτη, αλλά να δουλεύει σαν ένα καλό γρανάζι σε μια αντιλαϊκή κρατική μηχανή.

- Είμαστε υπέρ του διπλασιασμού του οικογενειακού επιδόματος και άμεση εφάπαξ απόδοση όλων των αναδρομικών του οικογενειακού επιδόματος που αυθαίρετα περικόπηκε το 1984 και το 1997.

- Υιοθετούμε αιτήματα τα οποία αφορούν βεβαίως όλους τους εργαζόμενους, διότι υπάρχει ζήτημα κοινών δικαιωμάτων είτε εργάζονται κάποιοι στο δημόσιο - ό,τι έχει απομείνει στο δημόσιο - είτε στον ιδιωτικό τομέα.

- Κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα είδη διατροφής, ένδυσης, τα σχολικά είδη και τα φάρμακα.

- Κατάργηση του φόρου προστιθέμενης αξίας και πάγωμα των τιμών σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Αφορολόγητο όριο για τον άγαμο φορολογούμενο στα 15.000 ευρώ το χρόνο με προσαύξηση κατά 5.000 για κάθε παιδί.

- Κατάργηση των νόμων της μερικής απασχόλησης, εφτάωρο, πενθήμερο, τριανταπεντάωρο. Εδώ πρέπει να εξεταστεί με αντικειμενικά κριτήρια - με βάση επιστημονικά και ανθρωπιστικά βεβαίως κριτήρια - το ποια είναι τα βαριά και ανθυγιεινά στο χώρο της λεγόμενης δημόσιας διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ποια όχι. Παραδείγματος χάριν, πρέπει να χαρακτηριστούν βαριά και ανθυγιεινά στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Βεβαίως, δεν είναι μόνο να χαρακτηρίζεται ένα επάγγελμα ως βαρύ και ανθυγιεινό, αλλά ένα σύγχρονο κράτος, με βάση τα δικά σας λεγόμενα, πρέπει να παίρνει μέτρα για τη μείωση της ανθυγιεινότητας, γιατί το να χαρακτηρίζεται ένα επάγγελμα ως βαρύ και ανθυγιεινό και να παίρνεις ένα επίδομα, δεν είναι η λύση. Πρέπει να παίρνονται μέτρα βοήθειας και κυρίως της μείωσης - αν δεν μπορούμε σ' έναν τομέα την κατάργηση - της ανθυγιεινότητας.

- Υποστηρίζουμε αύξηση των γονικών αδειών και στους δύο γονείς, τριάντα εργάσιμες μέρες άδεια σε όλους και ένας ολόκληρος μισθός επίδομα αδείας, παίρνοντας υπόψη ότι το επίδομα αδείας με συνδυασμό με το μισθό δεν επαρκούν για θερινές διακοπές. Βεβαίως, αυτά - το επισημαίνουμε - τα διεκδικούμε και για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Αν θέλετε ένα κοινό σημείο συνάντησης, ανεξάρτητα από εργασιακές σχέσεις, των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι οι ίσες, δωρεάν κοινωνικές παροχές. Δεν μπορεί να έχει άλλη απολαβή ο δημόσιος υπάλληλος σ' ένα ζήτημα που αφορά την υγεία, άλλη ο ιδιωτικός και άλλη ο αυτοαπασχολούμενος. Σ' αυτό τον τομέα πρέπει να είναι πλήρως ισότιμες, σύγχρονες και δωρεάν εμείς προσθέτουμε υπηρεσίες».