ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (της ανταποκρίτριας μας).-

Τους βασικούς άξονες για τη λεγόμενη περιφερειακή πολιτική της επταετίας 2007-2013 - ζητώντας από τους ενδιαφερόμενους να «συμβάλουν στην εκπόνησή τους» - παρουσίασαν χτες στις Βρυξέλλες, η αρμόδια Επίτροπος για την Περιφερειακή Πολιτική Ντανούτα Χούμπνερ και ο αρμόδιος Επίτροπος για την Απασχόληση και τις Κοινωνικές Υποθέσεις, Βλαντιμίρ Σπίντλα, προετοιμάζοντας και το Δ΄ ΚΠΣ.

Οι άξονες της περιφερειακής πολιτικής, που ουσιαστικά αποτελούν τους στόχους της, αντικατοπτρίζουν τους στόχους της Στρατηγικής της Λισαβόνας και δείχνουν, όπως λένε οι αρμόδιοι, τους δρόμους της γιγάντωσης της οικονομίας. Πρόκειται, όπως είναι κατανοητό, για την παραπέρα γιγάντωση των μεγάλων οικονομικών ομίλων, μέσα από ένα σύστημα απίστευτων κινήτρων και διευκολύνσεων στους καπιταλιστές, με ποσά που σε κάθε περίπτωση αποσπώνται από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Ως πρώτος στόχος τίθεται να καταστεί η ΕΕ «ελκυστικότερη για επενδύσεις και εργασία». Μία ΕΕ που θα μειώσει στο ελάχιστο δυνατό το κόστος εργασίας, προκειμένου να προσελκύσει επενδυτές, κατά τα αμερικανικά πρότυπα, ενώ παράλληλα θα προχωρήσει σε έργα για την ανάπτυξη των μεταφορών, ούτως ώστε να εξασφαλίσει στο κεφάλαιο γρήγορη, εύκολη και ασφαλή μεταφορά των προϊόντων του. Ταυτόχρονα, αυτό σημαίνει και ιδιωτικοποίηση των μεταφορών (λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι κλπ.), ώστε να προσφέρουν και αυτές κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Η επιδίωξη της Κομισιόν να καταστεί η περιβαλλοντική πολιτική γεννήτρια θέσεων εργασίας και οικονομικής ανάπτυξης, με παράλληλη ενίσχυση των εναλλακτικών πηγών ενέργειας, χρησιμοποιείται για να χρυσώσει το χάπι, καθώς και το 6ο Κοινοτικό Πρόγραμμα για το περιβάλλον ουσιαστικά το ιδιωτικοποιεί.

Ο δεύτερος στόχος αναφέρεται στην κοινωνία της γνώσης και εκφράζει την αγωνία της ΕΕ, που εκτιμά ότι «μένει πίσω» στον τομέα της έρευνας και της τεχνολογίας. Στόχος η «αύξηση και βελτίωση των επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών», με στόχο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στο συγκεκριμένο τομέα και όχι να τεθεί η έρευνα στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου.

Ως τρίτος στόχος τίθεται η «αύξηση της απασχόλησης και η δημιουργία όσο το δυνατόν περισσότερων καλών θέσεων εργασίας». Στόχος που σε συνδυασμό με τον πρώτο, για ελκυστική ΕΕ στις επενδύσεις, μεταφράζεται σε θέσεις εργασίας, με όσο το δυνατό μικρότερο κόστος, προάγει την υποαπασχόληση και μερική απασχόληση, την ελαχιστοποίηση της ασφάλισης και τη συρρίκνωση των μισθών.

Στον τομέα αυτόν, η Επιτροπή, όπως επί χρόνια πράττει, μιλάει για τον «εκσυγχρονισμό» του συστήματος κοινωνικής προστασίας εκ παραλλήλου με την προσέλκυση περισσοτέρων ατόμων στην αγορά εργασίας. Σκοπός η μείωση των κοινωνικών δαπανών και η αύξηση των εισφορών.