Το Ολυμπιακό Γυμναστήριο στο Περιστέρι, μια γιγαντιαία εγκατάσταση, χωρητικότητας 8.400 θέσεων, που φτιάχτηκε με χρήματα του ελληνικού λαού, για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά και μόνο τις ανάγκες των Αγώνων - αλλά και τις ανάγκες των αρμοδίων για εντυπωσιακούς αγώνες - «διαλύθηκε» μετά από αυτούς, αφού «αντιλήφθηκαν» ότι δεν ικανοποιεί καμιά ανάγκη και στη θέση του κατασκευάζεται ένα νέο κλειστό 3.000 θέσεων!

Μία καλή απόδειξη ότι οι εγκαταστάσεις, στην πλειοψηφία τους, κατασκευάστηκαν για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων των πολυεθνικών και της ΔΟΕ, ενώ την ίδια ώρα βρίσκονται πέρα και μακριά από τις ανάγκες του λαού. Το κλειστό της πυγμαχίας κατασκευάστηκε - και ανακατασκευάστηκε - σε μια έκταση 15 στρεμμάτων, που έχει αγοραστεί από το Δήμο Περιστερίου στην περιοχή Μαζαράκι, στην υποβαθμισμένη παρακηφίσια βιομηχανική ζώνη της πόλης.

Ωστόσο, το Ολυμπιακό Γυμναστήριο, πριν παραδοθεί στις εταιρίες που κάνουν την ανακατασκευή, λεηλατήθηκε (!) αφού για πάρα πολύ καιρό ήταν εντελώς αφύλακτο. Οι κυβερνώντες, χρησιμοποίησαν το χώρο για αυτό που ήθελαν και μετά τον εγκατέλειψαν, αδιαφορώντας πλήρως τόσο για το κτίριο όσο και για τον εξοπλισμό του, που ήταν περιουσία του ελληνικού λαού. Τα πανάκριβα μηχανήματα μετάφρασης, τα συστήματα ήχου, οι καρέκλες, τα καθίσματα, τα κλιματιστικά, οι υπολογιστές, που υπήρχαν μέσα στα γραφεία, ακόμα και οι κεραίες λεηλατήθηκαν. Τα μοναδικά που δεν πάρθηκαν ήταν τα τεράστια σίδερα που βγήκαν από το ίδιο το στάδιο και τα οποία ακόμα και σήμερα «διακοσμούν», τον περιβάλλοντα χώρο.

Σήμερα, τα έργα στο κλειστό στάδιο ολοκληρώνονται, ενώ την ίδια ώρα στον περιβάλλοντα χώρο φτιάχνεται ένα ανοιχτό γήπεδο ποδοσφαίρου, δύο γήπεδα πέντε επί πέντε, γήπεδο βόλεϊ και γήπεδο τένις.

Το μέλλον των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων στην πόλη παραμένει αβέβαιο. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι οι δημότες και ο λαός της πόλης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, θα πληρώσει και τη χρήση των έργων. Είτε τις αναλάβει ο δήμος, είτε οι ιδιώτες.

Ετσι, ο Δήμος Περιστερίου διεκδικεί ορισμένους από αυτούς τους χώρους προς αξιοποίηση. Το ζήτημα όμως που τίθεται είναι πώς θα συντηρηθούν από το δήμο, όταν η ίδια η κυβέρνηση κάνει σαφές ότι τα λειτουργικά έξοδα των εγκαταστάσεων που θα παραχωρηθούν σε δήμους θα καλύπτονται από αυτούς. Στην ουσία, ακόμη και αν τα πάρει ο δήμος, σε περίπτωση που δε διεκδικήσει δυναμικά κονδύλια για τη συντήρηση και λειτουργία των χώρων, τότε η Ολυμπιακή εγκατάσταση θα λειτουργεί με επιχειρηματικά, ανταποδοτικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Προς το παρόν, οι χώροι που έχουν παραχωρηθεί, από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στο Δήμο Περιστερίου είναι οι κλειστοί βοηθητικοί χώροι, στους οποίους έχει φτιαχτεί το «Θέατρο Πολιτών Περιστερίου» και έχει μεταφερθεί η Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης.

Να σημειωθεί ότι οι αθλητικές εγκαταστάσεις που έχει ήδη ο Δήμος Περιστερίου συντηρούνται από το «βαλάντιο» των δημοτών, αφού έχουν παραχωρηθεί στην πλειοψηφία τους σε γυμναστικούς συλλόγους, όπου οι δημότες πληρώνουν για να αθληθούν. Σύμφωνα δε με πληροφορίες το κλειστό γυμναστήριο «συζητείται» να παραχωρηθεί σε «μεγάλη» ομάδα μπάσκετ.

Ο Παναγιώτης Σοφός, επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας Αγωνιστικής Συμπαράταξης», αναφέρει με δήλωσή του στο «Ρ», το χαρακτηριστικό παράδειγμα του Κολυμβητηρίου Περιστερίου, «το οποίο φτιάχτηκε από τη ΓΓΑ χρησιμοποιήθηκε ως χώρος προπόνησης στην Ολυμπιάδα και ο Δήμος δεν πήρε δραχμή. Μόνο για τη συντήρησή του χρειάζονται σχεδόν 200 εκατομμύρια δραχμές το χρόνο. Για να βγάλει ο Δήμος τα χρήματα αυτά, το έχει μετατρέψει σε "μαγαζί" που το πληρώνουν οι δημότες».

Και συνέχισε, τονίζοντας ότι αυτό που χρειάζεται το Περιστέρι, είναι έργα που θα προάγουν τον μαζικό λαϊκό αθλητισμό και θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του λαού της πόλης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Αθήνας.

«Το πρόβλημα των χώρων άθλησης στο Περιστέρι, υπογράμμισε ο Π. Σοφός, είναι πάρα πολύ σοβαρό, καθώς 350.000 κάτοικοι του Περιστερίου είναι υποχρεωμένοι να προσαρμόσουν τις ανάγκες τους στα τρία γήπεδα της πόλης». Και φυσικά, αυτή η ανάγκη για άθληση καλύπτεται από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Με την κατασκευή γηπέδων πέντε επί πέντε και των ιδιωτικών γυμναστηρίων, που έχουν κατακλύσει κάθε γειτονιά της πόλης, όπου οι δημότες για να αθληθούν πρέπει να πληρώσουν αδρά.