Μια γιγαντιαία εγκατάσταση έξω και μακριά από τις ανάγκες των κατοίκων της Νίκαιας και της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά είναι το πολυσυζητημένο και πολυδιαφημισμένο Ολυμπιακό Κέντρο Νίκαιας ή το «Σπίτι της Αρσης Βαρών», το οποίο από τη μέρα που τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες έκλεισε και μέχρι σήμερα παραμένει - επί της ουσίας - αναξιοποίητο.

Ωστόσο, τα σχέδια της κυβέρνησης τόσο για το Σπίτι της Αρσης Βαρών όσο και για τα άλλα Ολυμπιακά έργα είναι σαφή και δηλωμένα, στο νόμο για τη λεγόμενη αξιοποίησή τους. Το Σπίτι της Αρσης Βαρών κατασκευάστηκε σε μια έκταση 65 στρεμμάτων που ανήκει στο Δήμο Νίκαιας. Οι εγκαταστάσεις που ακόμα και σήμερα προκαλούν δέος, από το μέγεθός τους, φτάνουν τα 25 στρέμματα. Το κόστος ξεπερνά κάθε φαντασία. Εφτασε στο αστρονομικό ποσό των 49 εκατ. ευρώ (!), τη στιγμή μάλιστα που ο αρχικός προϋπολογισμός του ήταν 12 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με το νόμο περί «αξιοποίησης» των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, στο συγκεκριμένο χώρο προβλέπεται να γίνουν: Εμπορικά καταστήματα, χώροι εστίασης κοινού, γραφεία, ιατρεία, χώροι πολιτιστικών εκδηλώσεων, προπονητικό κέντρο, αλλά και ξενώνες εντός του υφιστάμενου υποστηρικτικού κτιρίου.

Ωστόσο, η «ανησυχία» της κυβέρνησης, όπως δήλωσε στο «Ρ» ο Γιάννης Αγγελινιάδης, αντιδήμαρχος Νίκαιας, υπεύθυνος για τα θέματα αθλητισμού, φαίνεται να είναι ότι «το συγκεκριμένο στάδιο, η εγκατάσταση γενικότερα, δεν είναι "ελκυστική" προς τους ιδιώτες. Και αυτό γιατί είναι αποκλεισμένη, καθώς δεν έχει δρόμους πρόσβασης. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο ξενώνας που υπάρχει μέσα στο χώρο». Πράγματι, πρόκειται για ένα σχεδόν ...απρόσιτο προς το κοινό έργο αφού δεν έχει δρόμους!

Κατά τ' άλλα, αυτό που είναι γνωστό μέχρι στιγμής είναι ότι στο συγκεκριμένο χώρο ενδιαφέρεται να εγκατασταθεί η Ομοσπονδία της Αρσης Βαρών, η οποία έχει ζητήσει να μην παραχωρηθεί το γυμναστήριο σε ιδιώτες και να παραμείνει για χρήση στους αθλητές της άρσης βαρών.

Από την πλευρά του, ο Δήμος Νίκαιας δε σκοπεύει να καταθέσει τα όπλα τόσο εύκολα και να επιτρέψει στην κυβέρνηση να παραχωρήσει το χώρο σε ιδιώτες. Το έργο κατασκευάστηκε σε οικόπεδο, που είχε αγοράσει ο δήμος και το οποίο παραχώρησε ο προηγούμενος δήμαρχος, Βασίλης Τράπαλης, σαν να ήταν δική του περιουσία, «ελαφρά τη καρδία», για να γίνει το Σπίτι της Αρσης Βαρών.

Η σημερινή διοίκηση του δήμου είναι διατεθειμένη να διεκδικήσει το δικαίωμα χρήσης του συγκεκριμένου σταδίου, ενώ μια από τις προτάσεις που έχει καταθέσει είναι να εγκατασταθούν ακόμα και οι υπηρεσίες του δήμου. «Δεν μπορούμε να χαρίζουμε εμείς ούτε το χώρο ούτε τα χρήματα. Δεν είναι οικόπεδα δικά μας. Ανήκουν στους δημότες, έχουν αγοραστεί με λεφτά του δήμου», τόνισε χαρακτηριστικά ο αντιδήμαρχος.

Δίπλα στο Ολυμπιακό Κέντρο της Νίκαιας υπάρχει μία σύγχρονη παραγκούπολη. Μια περιοχή που δείχνει πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε τίποτα δεν άλλαξαν τη ζωή των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της χώρας. Η περιοχή λέγεται «Καταπατημένα» και εκεί κατοικούν αρκετές οικογένειες, που για κάποιους λόγους πριν από αρκετές δεκαετίες καταπάτησαν ένα εγκαταλειμμένο λατομείο και έφτιαξαν τις παράγκες τους για να μείνουν.

Γι' αυτούς τους ανθρώπους η τότε αλλά και η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο δεν έκαναν κάτι, αλλά άφησαν την κατάσταση όπως έχει. Χαρακτηριστικό της στάσης που επέδειξαν όλοι οι αρμόδιοι είναι ότι τις μέρες των Ολυμπιακών Αγώνων, τοποθετήθηκαν τεράστια συρματοπλέγματα από τη μεριά που φαίνονται τα «Καταπατημένα» και κρέμασαν πανιά, ώστε να καλύψουν πρόχειρα την «ασχήμια».

Οι Αγώνες βέβαια τελείωσαν, τα πανιά κατέβηκαν, οι παράγκες όμως παραμένουν και σήμερα, ενώ τα απόνερα των σπιτιών στα «Καταπατημένα», επειδή η περιοχή δεν είναι στο σχέδιο και δεν έχει αποχετεύσεις, συνεχίζουν να πέφτουν στο δρόμο μπροστά από το Ολυμπιακό Κέντρο...