«Να βαθύνει η ρήξη με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του μεγάλου κεφαλαίου, να βγουν οι εργάτες στους δρόμους, να συγκρουστούν με τα αντεργατικά μέτρα, να παλέψουν και να διεκδικήσουν ό,τι τους ανήκει»... Αυτό είναι το καθήκον που μπαίνει μπροστά στην εργατική τάξη της χώρας - όπως τόνισε στην παρέμβασή του στη χτεσινή Ολομέλεια της ΓΣΕΕ ο Γιώργος Μαυρίκος - προσθέτοντας ότι σ' αυτή την κατεύθυνση δουλεύει ήδη το ΠΑΜΕ, αυτό υπηρετεί το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο που διοργανώνει το Πανεργατικό Μέτωπο στις 12 Νοέμβρη, στην Αθήνα.

Κι αυτή η προσπάθεια του ΠΑΜΕ έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με το κλίμα και την εικόνα που παρουσίασαν οι υπόλοιπες τρεις παρατάξεις στην Ολομέλεια της ΓΣΕΕ, όπου, ενώ συμφώνησαν επί της ουσίας στα κεντρικά ζητήματα (όπως το πλαίσιο καταγγελίας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) επί ώρες τα στελέχη τους σκιαμαχούσαν για το ποιος έβγαλε και ποιες ανακοινώσεις, για το ποιος ευθύνεται για τις επιχειρήσεις που έκλεισαν και έστησαν άλλη μια κοκορομαχία για το ποιος σέβεται περισσότερο το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ετσι, με ένα ισχνό «πλαίσιο αιτημάτων», που στην καλύτερη περίπτωση συντελεί και διαιωνίζει την υπάρχουσα κατάσταση για την εργατική τάξη, κάτω από την πίεση των προβλημάτων που οξύνονται κάθε μέρα και για να κρατήσουν τα προσχήματα, πρότειναν μία 24ωρη απεργία για τις 14 Δεκέμβρη ενόψει του προϋπολογισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο μισθολογικό τομέα για άλλη μια φορά η πρόταση της πλειοψηφίας κινείται στα ίδια επίπεδα με τις προηγούμενες συμβάσεις, αγνοώντας προκλητικά τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και περιφρουρώντας ως ιερό και όσιο την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Μάλιστα, για το ζήτημα της εφαρμογής του νόμου 3385/2005, που καταργεί το 8ωρο και αυξάνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας στις 10 ώρες, χωρίς αμοιβή, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ τάχτηκαν υπέρ της συμμετοχής εκπροσώπων των Εργατικών Κέντρων στις επιτροπές που θα συστηθούν σε κάθε νομό, με την πρόφαση ότι τα συνδικάτα πρέπει να γνωρίζουν τι γίνεται. Δίνεται έτσι πάτημα στην κυβέρνηση για να προωθήσει τον αντεργατικό νόμο, τον οποίο εμφανίζονται, στα λόγια, να καταγγέλλουν.

Για άλλη μια φορά και αυτή η Ολομέλεια απέδειξε ότι οι ψευτοαντιπαραθέσεις για ανούσια πράγματα μεταξύ των παρατάξεων που συγκροτούν την πλειοψηφία - όπως σημείωσε και ο Γιώργος Μαυρίκος - γίνονται για να καλύψουν ακριβώς το γεγονός ότι και οι τρεις ακολουθούν στη ΓΣΕΕ την ίδια στρατηγική. Τα στελέχη του ΠΑΜΕ κατέθεσαν το πλαίσιο διεκδικήσεων των ταξικών δυνάμεων για 1.300 ευρώ κατώτερο μισθό, 80% επίδομα ανεργίας και 80% κατώτερη σύνταξη. Πρόβαλαν την ανάγκη για μέτρα που θα απαγορεύουν τις απολύσεις, για αγώνες που θα διεκδικούν τη μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης κλπ. Υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα ότι για την κατάντια των μισθών σήμερα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ φέρνει σοβαρές ευθύνες.

Τέλος, όπως υπογράμμισε ο Γιώργος Μαυρίκος, μπροστά στην εντεινόμενη επίθεση χρειάζεται αγωνιστικό πλάνο και κλιμάκωση της πάλης. Απαιτείται ταυτόχρονα η εργατική τάξη να πολιτικοποιήσει τους αγώνες της, να αμφισβητήσει την ΕΕ, γιατί μέσα εκεί, όπως είπε, στο λάκκο με τα φίδια, δε θα δει προκοπή. Να παλέψει για να διαμορφωθεί ένα κοινωνικοπολιτικό μέτωπο, που θα υπηρετεί τις δικές της ανάγκες.

• Με ανακοίνωσή της η Προεδρία της Δημοκρατίας διευκρίνισε χτες αργά το απόγευμα ότι «ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ζήτησε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (...) Η Προεδρία της Δημοκρατίας επικοινώνησε με το γραφείο του προέδρου της ΓΣΕΕ, το οποίο και της ανακοίνωσε ότι στη συνάντηση θα προσέλθει μόνον ο κύριος Χρ. Πολυζωγόπουλος».