Περήφανοι, για το νομοσχέδιο έκτρωμα - με το οποίο επιχειρείται η κατάργηση των τελευταίων από τις μακροχρόνιες κοινωνικοασφαλιστικές και άλλες κατακτήσεις των εργαζομένων - εμφανίστηκαν, μετά την έξοδό τους από το Μέγαρο Μαξίμου, οι υπουργοί Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης, Ανάπτυξης Δ. Σιούφας, Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης Π. Παυλόπουλος, Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλος και Μεταφορών Μ. Λιάπης.

Συγκεκριμένα, με εξαίρεση τον υπουργό Απασχόλησης - οι άλλοι 4 υπουργοί - χαρακτήρισαν το νομοσχέδιο ως «τομή» ή «σταθμό» και σημαντική «μεταρρυθμιστική παρέμβαση στο χώρο του ευρύτερου δημόσιου τομέα», στην κατεύθυνση επανίδρυσης του κράτους, που υποτίθεται ότι «θα οδηγήσει σε καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, προς όφελος τελικά του Ελληνα φορολογουμένου».

Αποκαλυπτικός, όμως, για το πραγματικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου και τις απώτερες επιδιώξεις της κυβέρνησης, ήταν ο Π. Παναγιωτόπουλος, που εμφανίστηκε υπέρμαχος των πολιτικών, οι οποίες οδηγούν στην ισότητα των εργαζομένων ...προς τα κάτω. Υπεραμυνόμενος των διατάξεων του νομοσχεδίου και της κατάργησης της μονιμότητας των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ, ο υπουργός ισχυρίστηκε πως «η αντίληψη περί μονιμότητας είναι μια αντίληψη που ανήκει στον προηγούμενο αιώνα» και πρόσθεσε πως όποιος σήμερα συζητά περί μονιμότητας «προσβάλλει τα εκατομμύρια των Ελλήνων και Ελληνίδων, που, εδώ και πολλά χρόνια, βγάζουν το ψωμί τους στον ιδιωτικό τομέα».

Επιχειρώντας, μάλιστα, να διασπάσει τους εργαζόμενους, εμφάνισε τους απασχολούμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ως «πατρίκιους» και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ως «πληβείους». Στη συνέχεια, κάλεσε «ολόκληρη την ελληνική κοινωνία να στηρίξει αυτό το νομοσχέδιο», με το επιχείρημα ότι «ο άνθρωπος ο οποίος δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα - και μιλάω για τα εκατομμύρια Ελλήνων και Ελληνίδων - δεν είναι παιδί ενός κατώτερου Θεού επειδή δεν έχει μονιμότητα και επειδή δε διανοήθηκε ποτέ στη ζωή του να έχει μονιμότητα».