Με αμείωτη ένταση συνεχίζεται η ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης κατά των λαϊκών στρωμάτων, καθώς ανοίγει με πρωτοφανείς ταχύτητες τη μία «μεταρρύθμιση» μετά την άλλη, προχωρώντας σε σημαντικές ανατροπές των εργασιακών δικαιωμάτων και δημιουργώντας αρνητικά «τετελεσμένα».

Η ασυγκράτητη ορμή της κυβέρνησης Καραμανλή, που ενθαρρύνεται από την πολιτική συναίνεση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, έχει ανοίξει την όρεξη των μονοπωλίων και του ΣΕΒ, ο οποίος δε διστάζει να δείξει όλη τη βαρβαρότητα του κεφαλαίου, αξιώνοντας την ικανοποίηση των πλέον «ακραίων» αιτημάτων του, όπως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού. Αντλώντας δύναμη (και θράσος) από το παράδειγμα της κυβέρνησης, που ανοίγει αντεργατικούς δρόμους, όπως συμβαίνει με το νομοσχέδιο για τις πρώην ΔΕΚΟ, η ηγεσία των μεγαλοβιομηχάνων φέρνει στο προσκήνιο όλα τα θέματα, προκειμένου, εκτός των άλλων, να διευκολύνει και τη συμβιβαστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να δικαιολογήσει τις απαράδεκτες υποχωρήσεις και το ξεπούλημα των συμφερόντων της εργατικής τάξης.

Η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά αποδοκίμασε την πρόταση του ΣΕΒ για κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αλλά φρόντισε να κρατήσει φραστικές αποστάσεις, προκειμένου να μη φανεί ότι ταυτίζεται με τα «στενά» συμφέροντα των βιομηχάνων. Από τις χτεσινές τοποθετήσεις των καθ' ύλην αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών προκύπτει ότι η κυβέρνηση εμφανίζεται ως υπερασπιστής των συμφερόντων συνολικά της άρχουσας τάξης και εγγυητής της σταθερότητας του πολιτικού συστήματος.

«Σεβόμαστε το διάλογο των φορέων. Πάνω απ' όλα σεβόμαστε τα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα. Εκείνο το οποίο οφείλουν όλοι να σκεφτούν είναι ότι οι όποιες αποφάσεις δε λαμβάνονται μόνο στο επίπεδο των όποιων συντεχνιακών συμφερόντων, αλλά με προοπτική τη βελτίωση της οικονομίας και της κοινωνίας εν γένει», ήταν η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου όταν κλήθηκε να σχολιάσει την πρόταση του ΣΕΒ για κατάργηση του κατώτατου μισθού. Είναι φανερό ότι η στάση της φαινομενικής «ουδετερότητας» μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων λειτουργεί αντικειμενικά υπέρ των ισχυρών, πολύ περισσότερο στο πλαίσιο των σημερινών κοινωνικοπολιτικών συσχετισμών. Παρ' όλα αυτά ο Θ. Ρουσόπουλος αρνήθηκε ότι υπάρχει μια «ευγενής άμιλλα» μεταξύ κυβέρνησης και ΣΕΒ για το ποιος θα προφτάσει να προτείνει και καταργήσει περισσότερα δικαιώματα των εργαζομένων, επικαλούμενος ότι στο παρελθόν η κυβέρνηση έχει δεχτεί «κρίσεις, επικρίσεις και κριτική σε κυβερνητικό έργο και από την πλευρά του ΣΕΒ».

Η κυβέρνηση έχει επικεντρώσει την επίθεσή της στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και στη μείωση του «εργατικού κόστους», στο όνομα των επενδύσεων και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό δε διστάζει να μπαίνει μπροστά για λογαριασμό των μονοπωλίων, όπως συμβαίνει με τις πολυεθνικές στο λιανικό εμπόριο, ανοίγοντας το δρόμο για την κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να πείσει ότι η πρόταση του Δ. Σιούφα είναι «αίτημα της κοινωνίας» και των φορέων της, χωρίς βέβαια να αναφέρει κάποιον φορέα συγκεκριμένα. Επικαλούμενος ότι «ο δημόσιος διάλογος είναι βασικό στοιχείο της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας», ο εκπρόσωπος είπε ότι στο πλαίσιο αυτό ο υπουργός Ανάπτυξης «έθεσε για συζήτηση το αίτημα της κοινωνίας και των επιχειρήσεων να είναι ανοιχτά τα καταστήματα για επτά μόνο Κυριακές το χρόνο και μετά τη θεία λειτουργία της Κυριακής». Για άλλη μια φορά λάνσαρε το γνωστό παραμύθι ότι τάχα όλοι θα είναι κερδισμένοι. «Η προσπάθεια είναι να βοηθηθούν οι επιχειρήσεις, η αγορά, οι εργαζόμενοι και φυσικά οι καταναλωτές», είπε.

Το κλίμα των σαρωτικών «μεταρρυθμίσεων» που επικρατεί στην κυβέρνηση έχει αποθρασύνει και τους εκφραστές των πλέον άγριων νεοφιλελεύθερων επιλογών, που κραυγάζουν ολοένα και πιο δυνατά για ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Ενας από αυτούς, ο φέρελπις βουλευτής Κέρκυρας Ν. Γεωργιάδης, υπερθεμάτισε τόσο υπέρ της πρότασης του ΣΕΒ όσο και αυτής του Δ. Σιούφα. «Αν κάποιος προτίθεται να εργαστεί με χρήματα λιγότερα του κατώτατου μισθού και αυτό του το απαγορεύουμε τότε έχουμε μια ιδιότυπη μορφή κρατικής παρέμβασης και δημιουργείται ανεργία»(!), αποφάνθηκε ο νεοφιλελεύθερος «φωστήρας» σχολιάζοντας (στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ) το αίτημα των βιομηχάνων. Οσο για την κατάργηση της αργίας της Κυριακής τη χαρακτήρισε «εξαιρετικό πρώτο βήμα», και πρόσθεσε: «Την ώρα που πνέει ο ευεργετικός άνεμος της αλλαγής οι χαζοί βάζουν αναχώματα και κρύβονται από πίσω και οι έξυπνοι χτίζουν ανεμόμυλους»(!)... Θαυμάστε τον. Από την πλευρά του ο Κυρ. Μητσοτάκης αν και απέφυγε να δηλώσει αν συμφωνεί με την πρόταση του ΣΕΒ φρόντισε να συμπληρώσει ότι κυβέρνηση και βιομήχανοι έχουν τους ίδιους στόχους: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ζητούμενο είναι πώς θα καταφέρουμε να φέρουμε ιδιωτικές επενδύσεις σε εκείνες τις περιοχές της χώρας οι οποίες έχουν δοκιμαστεί, αν θέλετε, από την αποβιομηχάνιση των τελευταίων ετών», είπε χαρακτηριστικά.