Ο σιδηρόδρομος μπορεί να είναι το πλέον ασφαλές, οικονομικό, άνετο και φιλικό στο περιβάλλον μέσο μαζικής μεταφοράς. Ολ' αυτά, βέβαια, όταν υπάρχουν οι αναγκαίες και σύγχρονες υποδομές, το απαραίτητο σε αριθμό και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό και, βέβαια, οι αναγκαίοι συρμοί. Τι υπάρχει απ' όλ' αυτά στη χώρα μας; Αρκετά έως πολύ λίγα, ακόμη και στη γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη.

Κι αν αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει αυτό, σας πληροφορούμε ότι οι σχετικές ανάγκες είναι γνωστές στους αρμοδίους και τεράστια ποσά έχουν ξοδευτεί, δήθεν για την ικανοποίησή τους. Απλούστατα, ο ΟΣΕ είναι μια ακόμη, πρώην ΔΕΚΟ, που τη λυμαίνονται, δεκαετίες τώρα, τα «μεγάλα συμφέροντα», με πρόσχημα τη βελτίωση των υπηρεσιών προς τον πολίτη. Κι ας ήταν 100% δημόσια. Αλλωστε, οι σημερινοί κυβερνώντες είναι και πάλι, που - συνεχίζοντας στην ίδια πορεία με τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - φροντίζουν για την... αναβάθμιση της λεηλασίας του ΟΣΕ και των άλλων πρώην ΔΕΚΟ από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, με το «σπάσιμο» του Οργανισμού σε επιμέρους εταιρίες, τις ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα), το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τις πρώην ΔΕΚΟ, τα προωθούμενα νέα έργα εκσυγχρονισμού και την προοπτική ιδιωτικοποίησης όσων τμημάτων μπορούν να αποφέρουν επιχειρηματικά κέρδη.

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Το πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό και εστιάζεται στο ποιες δυνάμεις βρίσκονται στην εξουσία και ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούν με την πολιτική τους.