Αμέσως μετά την εισηγητική τοποθέτηση, η Αλέκα Παπαρήγα δέχτηκε ένα πλήθος ερωτήσεων σχετικά με το θέμα.

- Ζήτησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ από τον κ. πρωθυπουργό, στη συνάντηση που είχε μαζί του, να υπογράψει ενάντια στην υιοθέτηση του μνημονίου;

- «Το ΚΚΕ δεν εκτίμησε ότι μπορεί όλοι όσοι διαφωνούν με το μνημόνιο να βάλουν την υπογραφή τους πάνω σε ένα ενιαίο κείμενο και όπως θα είδατε και στον "Ριζοσπάστη" δημοσιεύτηκαν μια σειρά τοποθετήσεις, που είχαν και πλευρές με τις οποίες εμείς διαφωνούμε, αλλά ωστόσο ήταν σαφείς ως προς το φασιστικό αυτό μνημόνιο. Επομένως, εμείς δε διακινήσαμε ένα κείμενο ενιαίο, δε θα ήταν σωστό και με αυτή την έννοια λέω ότι υπάρχουν πολλά κείμενα.

Ζήτησα απ' τον πρωθυπουργό αυτό το θετικό που έκανε ο κ. Μεϊμαράκης στη συνεδρίαση του Συμβουλίου, να το επαναλάβει ολόκληρη η αντιπροσωπεία της Νέας Δημοκρατίας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση. Αυτό, με διαβεβαίωσε ο κ. Καραμανλής ότι θα γίνει.

Δεν έχω λόγους να αμφισβητώ τη διαβεβαίωση, όμως θα ήθελα, για άλλη μια φορά, να υπογραμμίσω ότι θα πρέπει να αντέξουν και στις πιέσεις και τους εκβιασμούς που θα δεχτούν όλοι οι βουλευτές κατά τη διάρκεια αυτής της συνεδρίασης. Γιατί το λέω αυτό: Γιατί δυο φορές το μνημόνιο είχε απορριφθεί στο Πολιτικό Συμβούλιο και αυτοί οι βουλευτές που το απέρριψαν δυο φορές, την τρίτη φορά με σκυμμένο το κεφάλι πολλοί το ψήφισαν. Τους είχαν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό».

- Εχετε κάποια μηνύματα από άλλες χώρες, από βουλευτές άλλων κομμάτων;

- «Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια, υπάρχει διάθεση από αρκετούς να το καταψηφίσουν, δε θέλουν να εκτεθούν σε ένα τέτοιο κείμενο.

Αυτοί που δε θα πάρουν θέση, θα θεωρήσουμε ότι έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη. Βέβαια, άμα πάνε οι ορκισμένοι και ανοιχτοί αντικομμουνιστές εκεί, οι φανατικοί π.χ. των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, αν αφήσουν αυτούς, τελείωσε. Διότι, με την ευκαιρία, για να δούμε, ιδιαίτερα στις Βαλτικές χώρες και όχι μόνο, ποια είναι η πολιτική ηγεσία και τα Κοινοβούλια αυτών των χωρών; Η μεγάλη τους πλειοψηφία είναι απόγονοι των συνεργατών των Γερμανών, εξ ου και έστησαν όλα τα ναζιστικά αγάλματα. Δε λέω για όλες τις χώρες, ιδιαίτερα για τις Βαλτικές».

- Γιατί στη Νέα Δημοκρατία οι ακραίες φωνές σιωπούν και συμφωνούν με την άποψη ότι δεν πρέπει να ψηφιστεί το μνημόνιο αυτό;

- «Να το ξεκαθαρίσουμε: Εμείς δεν ταυτίζουμε τον αντικομμουνισμό με τη δριμεία κριτική στο σοσιαλιστικό σύστημα. Οι άνθρωποι είναι με τον καπιταλισμό. Και δεν είναι μόνο στη Νέα Δημοκρατία, είναι και άλλοι. Δεν ξέρω ορισμένοι απ' αυτούς γιατί τοποθετήθηκαν έτσι. Ισως κάτω είτε απ' την κατεύθυνση του κόμματός τους ή κυρίως απ' το γεγονός ότι στην Ελλάδα και για ιστορικούς λόγους και για σύγχρονους, δεν περνάει ο άγριος αντικομμουνισμός. Δεν τους παίρνει να δηλώνουν αντικομμουνιστές.

Πόσο πιστεύουν, πόσο δεν πιστεύουν, δεν μπορώ να κάνω ψυχογραφία. Ο άγριος αντικομμουνισμός στην Ελλάδα δεν περνάει. Και εδώ έχει να κάνει και με το ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας απ' το '18 μέχρι σήμερα και τους δεσμούς που είχε με το λαό, έχει να κάνει και με τη σύγχρονη δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας απ' το '74 και μετά.

Και έχει να κάνει και με έναν άλλο λόγο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας κάνει αυτοκριτική και καμιά φορά η αυτοκριτική του είναι πολύ βαριά. Αλλά σε καμία περίπτωση δε δέχτηκε την αυτοκριτική που κάνει να τη χαρίσει στον αντίπαλο και να επιτρέψει στον αντίπαλο να χρησιμοποιήσει την αυτοκριτική του. Και αυτός επίσης είναι ένας παράγοντας».

- Ο Σουηδός βουλευτής προτείνει να διερευνηθούν και τα αρχεία των χωρών αυτών. Γιατί μπαίνει κατά τη γνώμη σας να ερευνήσουν και τα αρχεία;

- «Η Σουηδία έχει αντικομμουνισμό βαρβάτο. Δε μου κάνει εντύπωση, διότι τα αρχεία των πρώην σοσιαλιστικών χωρών έχουν παραδοθεί στις υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα αρχεία της ΣΤΑΖΙ πόσα χρόνια τα έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες; Και να σας πω κάτι;

Οταν φύγουν απ' τη μήτρα που τα γέννησε και πάνε στον αντίπαλο, δεν είναι να τα αναγνωρίσεις.

Θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα σοβιετικά αρχεία για τη μάχη του πετρελαίου, για τη μάχη του φυσικού αερίου και να εκβιάζουν ανθρώπους. Και επειδή είπα για τη Σουηδία προηγούμενα, κοιτάξτε να δείτε, σοσιαλδημοκρατία είχαμε στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της Σουηδίας.

Ξέρετε, δυστυχώς ο αντικομμουνισμός έχει φωλιάσει και στα σοσιαλιστικά και στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και στη σύγχρονη εποχή. Μην πούμε δηλαδή ότι εκεί είναι λυμένα όλα τα ζητήματα. Είναι δηλητήριο αυτό μεγάλο.

Να πω με την ευκαιρία: Τα πρώτα χρόνια μετά το '90, '91, '92, διάφορες αποκαλύψεις που γίνονταν πώς γίνονταν; Εφευγαν απ' την Ελλάδα και γράφονταν στο "ΣΠΙΓΚΕΛ" και ερχόταν ως πληροφορία απ' το "ΣΠΙΓΚΕΛ". Ή έφευγαν απ' τη Ρωσία και πήγαιναν στο Λονδίνο και ερχόταν ως πληροφορία απ' το Λονδίνο.

Και σε τελευταία ανάλυση να σας πω, υπάρχει τίποτα που είναι κρυφό μέσα στον 20ό αιώνα; Για να δούμε δηλαδή τι είναι κρυφό; Είναι θέμα από ποια οπτική βλέπεις τα ζητήματα, από ποια συμφέροντα, δηλαδή. Τι είναι το κρυφό; Δηλαδή τι θα ανακαλύψει κανείς στα αρχεία; Εγώ σας λέω τίποτα. Τίποτα άγνωστο. Ολα τα γνωστά έχουν βγει, παντού».

- Το εν λόγω μνημόνιο ζητεί την καταδίκη ορισμένων εγκλημάτων, που αφορούν κυρίως, όπως λένε, τη σταλινική περίοδο.

- «Προσπαθούμε να συμβάλουμε και όχι να απαντήσουμε εξ ολοκλήρου εμείς, τι συνέβη και ανατράπηκε ο σοσιαλισμός στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Η ιστορία δε γράφεται απ' τα πρόσωπα. Δεν μπορούμε εμείς να προσεγγίσουμε τη σοσιαλιστική οικοδόμηση εξετάζοντας Λένιν, Στάλιν, Χρουστσώφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσόφ κλπ.

Δεν εξηγούνται αυτά ούτε με τα προτερήματα, ούτε με τις αδυναμίες των προσώπων. Και αν θέλετε, απ' την ίδια σκοπιά αντιμετωπίζουμε και τον Μπους, και τον Μπλερ, και τον Καραμανλή, και τον Γιώργο τον Παπανδρέου. Τα πρόσωπα, βέβαια, παίζουν το ρόλο τους, αλλά δεν είναι αυτό. Προσεγγίζουμε ως εξής το θέμα: Δεν είναι η περίοδος του Στάλιν. Είναι η περίοδος που μπαίνουν οι βάσεις της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, της νέας κοινωνίας, που μέσα σε συνθήκες περικύκλωσης φοβερής, δολιοφθορών εξωτερικών, σε συνθήκες Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε συνθήκες εσωτερικές όπου επικράτησε μεν ας πούμε η εργατική εξουσία, αλλά μέσα στην κοινωνία υπήρχε και το αντίπαλο στοιχείο, το οποίο πάλευε για να μην προχωρήσει η σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Και επίσης παίρνουμε υπόψη ότι η οικοδόμηση του σοσιαλισμού είναι ένα καινούριο ζήτημα, διότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο οικοδόμησης, ένα εντελώς καινούριο ζήτημα, ένας καινούριος δρόμος όπου έπρεπε να δρας και ταυτόχρονα να εμπλουτίζεις τη θεωρία σου.

Γίνανε λάθη; Εμείς λέμε ναι. Δεν ήταν μόνο εξωτερικοί οι παράγοντες. Ποια είναι όμως τα λάθη που έγιναν; Κάναμε μια πρώτη εκτίμηση και ΠΡΩΤΑ συμπεράσματα, και τα λέμε ΠΡΩΤΑ με κεφαλαία. Τώρα ψάχνουμε ακόμα περισσότερο και ψάχνουμε πιο νηφάλια, γιατί τα πρώτα χρόνια, και καλά κάναμε, είχαμε σαν κύριο καθήκον να υπερασπιστούμε το σοσιαλισμό και την προσφορά του. Το '91, το '92, το '93, δεν είχαμε ούτε το χρόνο, ούτε την πολυτέλεια να βαθαίνουμε. Τώρα έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε πιο νηφάλιοι, πιο αντικειμενικοί. Προσπαθούμε να αναζητήσουμε και να φέρουμε στην επιφάνεια όλες τις συζητήσεις και τις διαφορετικές απόψεις που υπήρχαν καταρχήν στη Σοβιετική Ενωση, γύρω απ' τα ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και στο πεδίο της οικονομίας και στο ζήτημα του πολιτικού συστήματος.

Και βέβαια ξεκαθαρίζουμε: Μιλάμε για διαφορετικές απόψεις που έχουν αφετηρία την πίστη και τη θέληση να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός, όχι τις απόψεις εκείνες που έλεγαν να γυρίσουμε πίσω.

Αυτά όλα θα εκδοθούν και θα είναι στη διάθεση του κάθε καλοπροαίρετου μελετητή και του κακοπροαίρετου. Συζητήσεις επιστημονικές και η διαμάχη γύρω απ' τα ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Αλλά το ξεκαθαρίζω: Εμείς έχουμε πάρει θέση. Υπερασπιζόμαστε όλη εκείνη την περίοδο, όπου μπήκαν οι βάσεις της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Συμπίπτει να είναι ο Στάλιν. Εγώ σας λέω ότι αν δεν ήταν ο Στάλιν και ήταν ένας άλλος, ίδια θα γινόταν η οικοδόμηση. Κοινωνικοποιήθηκαν τα βασικά μέσα παραγωγής, λύθηκαν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, αντικρούστηκαν οι εστίες που ήθελαν την παλινόρθωση και αντικρούστηκε επίσης το κύριο και βασικό το ότι ο ιμπεριαλισμός ήθελε να προκαλέσει έναν πόλεμο Γερμανίας και Σοβιετικής Ενωσης, να ηττηθεί η Σοβιετική Ενωση, να κουραστεί η Γερμανία, για να μπορέσουν μετά να τη νικήσουν τη Γερμανία οι υπόλοιποι για να γίνει μία άλλη αναδιανομή.

Γίνανε λάθη; Γίνανε, γιατί ήταν μια σύνθετη κατάσταση. Ποια και πώς, να τα δούμε. Και επίσης έχει πέσει και πολύ ψέμα όλα αυτά τα χρόνια. Πολλά πράγματα έχουν διογκωθεί. Εμείς δεν έχουμε κανένα κόμπλεξ, ούτε να πούμε για τον ένα ή τον άλλο ηγέτη κάτι, αλλά δεν μπορεί να την πούμε σταλινική περίοδο. Αλλά το λέω προκαταβολικά, από άλλο δρόμο ξεκινάνε αυτοί που λένε για τη σταλινική περίοδο και από άλλο δρόμο ξεκινάμε εμείς, δεν ξεκινάμε από την ίδια αφετηρία».

Κλείνοντας η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε:

«Και να ξέρετε ότι εάν ψηφιστεί αυτό το μνημόνιο, δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί μας. Ομως αυτή τη στιγμή σε μια σειρά χώρες, ιδιαίτερα στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, υπάρχει σχέδιο ακόμα και φυσικής εξόντωσης των κομμουνιστών.

Πρέπει να τελειώσει η ιστορία με την εξίσωση κομμουνισμός και φασισμός! Πρέπει τα ναζιστικά αγάλματα που έχουν στήσει σε αυτές τις χώρες να ξαναπέσουν και να μπουν τα μνημεία της Εθνικής Αντίστασης! Πρέπει οι Ρώσοι πολίτες να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα στις Βαλτικές χώρες με τους υπόλοιπους! Αυτά δεν είναι προβλήματα;

Και, τέλος, γιατί δηλαδή οι πέντε Κουβανοί πατριώτες να μην απελευθερωθούν; Επειδή αποκάλυψαν το σχέδιο των μυστικών υπηρεσιών των Αμερικανών; Δηλαδή τι να έκαναν; Να πρόδιναν την Κούβα; Με συγχωρείτε, αν έρθουν εδώ, δηλαδή, άνθρωποι και κάνουν δολιοφθορές η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να προσπαθήσει να βγάλει αυτό το δίκτυο στην επιφάνεια; Θα πούμε ότι είναι σταλινική νοοτροπία;».