«Είναι γνωστό πως τα τελευταία χρόνια επιχειρείται από ορισμένους να ξαναγραφτεί η Ιστορία με μια αντίληψη τελείως ισοπεδωτική, που εξομοιώνει διαφορετικά μεταξύ τους ιστορικά φαινόμενα και αμφισβητεί την ιστορική αλήθεια και την ίδια τη λογική.

Για τους αναθεωρητές ιστορικούς το ολοκαύτωμα με τα εκατομμύρια νεκρούς στα κρεματόρια ουδέποτε έγινε, η Γαλλική Επανάσταση μόνο κακό προκάλεσε, ο ναζισμός και ο κομμουνισμός ήταν ίδια φαινόμενα...

Δε χρειάζεται να είναι κανείς ιστορικός για να καταδικάσει τις γελοίες αυτές αντιλήψεις και να καταλάβει τις προθέσεις που τις υπαγορεύουν.

Ούτε είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η επιχειρούμενη κατεδάφιση της ιστορικής αλήθειας συμπληρώνεται με μια προσπάθεια αποκατάστασης του Χίτλερ και αποενοχοποίησης του χιτλερισμού. Οσο "φιλότιμα" όμως και αν πασχίζουν οι αναθεωρητές ιστορικοί, οι προσπάθειές τους είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, γιατί η ιστορική μνήμη δεν παραχαράσσεται, οι λαοί ξέρουν και θυμούνται την ιστορία τους, παραδειγματίζονται και εμπνέονται απ' αυτήν. Στο "πνεύμα" της αναθεώρησης της Ιστορίας είναι και η επικείμενη απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που χωρίς αμφιβολία όλος ο δημοκρατικός κόσμος καταδικάζει σαν ανιστόρητη και σαν μια ακόμη προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας».