«Το αντικομμουνιστικό μνημόνιο αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, στείρα υποστήριξη μιας μερίδας της ευρωπαϊκής ηπείρου στο μακαρθικό πνεύμα, στο οποίο σήμερα η Αμερική σύρεται ξανά. Εκφράζει το φόβο ορισμένων απέναντι στο εμφανές στένεμα, στο οποίο προχωράει ο δυτικός τρόπος διαχείρισης και διεργασίας της κατανομής του πλούτου στους λαούς.

Τα κομμουνιστικά καθεστώτα αποτέλεσαν σημαντική εξέλιξη του κόσμου μας και η ύπαρξη σήμερα κομμουνιστικών κομμάτων και κομμουνιστικής ιδεολογίας αποδεικνύει τη συνέχιση της ιστορίας αυτής, που κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει. Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν έχει λήξει.

Η Γηραιά Ηπειρος δεν έχει καμία δουλιά να σύρεται (με όλη τη διεθνή παραγκώνιση που δέχεται καθημερινά από τα κράτη του "καθαρού δυτικού ονείρου") στο αντικομμουνιστικό παραλήρημα στο οποίο οδηγούν, τη στιγμή που αυτή η ίδια, μέσω ποταμών αίματος και θυσιών, ανέδειξε αυτόν τον τρόπο διαχείρισης και κατανομής πλούτου.

Θεωρώ ότι στο σύνολό της η Ευρώπη θα καταδικάσει την πρωτοβουλία αυτών των μικρόμυαλων και μικρόψυχων, που αποτελούν συντριπτική μειοψηφία και δείγμα ανιστόρητου υποσυνόλου της ευρωπαϊκής ηπείρου».