Στην παράγραφο 9.3 αναφέρεται, επίσης, ρητά ως απειλή ο «βίαιος ριζοσπαστισμός». Ενας όρος που πρωτοχρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση Μπους και τώρα τελευταία εμφανίζεται όλο και συχνότερα στα ευρωενωσιακά κείμενα.

Φυσικά, δεν είναι ο μόνος πολλαπλών ερμηνειών - και γι' αυτό επικίνδυνος - όρος. Στο παράρτημα υπ' αριθμόν 1 του «Βιβλίου» και στο αγγλικό κείμενο χρησιμοποιούνται κι άλλες τέτοιες έννοιες και φράσεις, όπως:

• Η δυνατότητα να προετοιμαστεί, προστατεύσει, μετριάσει, απαντήσει και ανακτήσει από τις διαταράξεις (disruptions) σε κρίσιμες υποδομές ή την καταστροφή
• `Η εξηγώντας τον όρο «Βασική υπηρεσία», γράφει ότι εφαρμόζεται συχνά στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (ύδρευση, αέριο, ηλεκτρική ενέργεια, κλπ.). Μπορεί επίσης να περιλάβει τα εφεδρικά συστήματα ενέργειας, τα συστήματα περιβαλλοντικού ελέγχου ή τα δίκτυα επικοινωνίας που αν διακοπούν βάζουν σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια και πεποίθηση, απειλούν την οικονομική ασφάλεια, ή εμποδίζουν τη συνέχεια μιας κυβέρνησης κράτους-μέλους και των υπηρεσιών της.

Και πέραν των ερμηνειών υπάρχει ήδη ψηφισμένος ο (ευρω)τρομονόμος Νο 2, που ψηφίστηκε από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στο άρθρο 40 ορίζει ότι τρομοκρατικό είναι ένα αδίκημα όταν τελείται έτσι ώστε να βλάψει σοβαρά ή να καταστρέψει τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές, οικονομικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού.

Οπως έχει επισημάνει έγκαιρα η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη», ο κατάλογος των αδικημάτων μπορεί να περιλάβει μια σειρά δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τους λαϊκούς αγώνες. Π.χ., η αλλαγή της σήμανσης των οδών από τους αντιΝΑΤΟικούς διαδηλωτές στη Θεσσαλονίκη το 1999 συνιστά το αδίκημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών του άρθρου 290 του Ποινικού Κώδικα. Τα μπλόκα των αγροτών υπάγονται κι αυτά στην ίδια ποινική μεταχείριση. Ακόμη, μια απεργία στη ΔΕΗ ή σε άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, ή απεργία στους ΟΤΑ, μπορούν να υπαχθούν είτε στο άρθρο 273 (κοινώς επικίνδυνη βλάβη) είτε σε άλλα αδικήματα που υπό τις αναφερθείσες προϋποθέσεις χαρακτηρίζονται τρομοκρατικά. Το ίδιο και οι τυχόν φθορές, που θα προκληθούν είτε από λάθος είτε από προβοκάτσια, κλπ., κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης, υπάγονται επίσης στον ίδιο κατάλογο. Αυτές οι ενέργειες, που έτσι κι αλλιώς τιμωρούνταν ποινικά, με βάση τον (ευρω)τρομονόμο τιμωρούνται πλέον ως τρομοκρατικές πράξεις.

Επομένως, με το νομικό τους οπλοστάσιο γεμάτο, με το ΣΕΒ εταίρο στα διαβούλιά τους και συμβουλάτορα, με κύριο μέλημά τους τα συμφέροντα και την «ασφάλεια» των μονοπωλίων, πώς άραγε θα αντιμετωπιστεί μια απεργία, μια κατάληψη, ένας αγώνας για καλύτερους μισθούς και συντάξεις;