Η «Νόιες Ντόιτσλαντ» (3 Φλεβάρη) δημοσιεύει άρθρο του Mats Einarsson, Σουηδού, προέδρου της Ενωμένης Αριστεράς της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, με τον τίτλο «Ερωτήσεις στον κ. Λίντμπλαντ». Ο Σουηδός πολιτικός αναφέρει ανάμεσα σε άλλα ότι ο Λίντμπλαντ ισχυρίζεται ότι είναι συνήγορος της ελευθερίας και της δημοκρατίας. «Οταν όμως κοιτάζει κανείς την ιστορία, προκύπτει μια τελείως άλλη εικόνα. Κάτω από τη σημαία του αντικομμουνισμού αφαιρέθηκαν από άνδρες και γυναίκες, που αγωνίζονταν για τη δημοκρατία, τα δημοκρατικά δικαιώματά τους. Κάτω από τη σημαία του αντικομμουνισμού, εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες, που ονειρεύονταν και αγωνίζονταν για τη δημοκρατία, ρίχτηκαν στις φυλακές, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν.

Η αλήθεια είναι ότι ο στόχος του αντικομμουνισμού δεν ήταν ποτέ η δικτατορία ή οι παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Στόχος ήταν και είναι έως σήμερα η Αριστερά, το εργατικό κίνημα και όλοι όσοι θέτουν υπό αμφισβήτηση τον καπιταλισμό και ιμπεριαλισμό. Οι αντικομμουνιστές του 20ού αιώνα καταπολέμησαν τη λεγόμενη δικτατορία του προλεταριάτου στη Σοβιετική Ενωση όχι λόγω της δικτατορίας, αλλά λόγω του προλεταριάτου... Πάντως για δεκαετίες, η Σοβιετική Ενωση φαίνονταν να εκπροσωπεί το αιώνιο φάντασμα των κυρίαρχων τάξεων - το φόβο ότι οι εργάτες μπορούσαν να πάρουν την εξουσία.

Η έκθεση (Θ.Β. το ψήφισμα της Συνέλευσης) διαπιστώνει ότι μερικά κομμουνιστικά κόμματα πρόσφεραν συνεισφορές για την επίτευξη της δημοκρατίας. Ποια μεγαλοψυχία! Ποιος πέθανε στην Ισπανία για να υπερασπιστεί στη δεκαετία του '30 τη δημοκρατία; Ποιος οργάνωσε την αντίσταση κατά της Κατοχής των ναζί; Ποιος καταπολέμησε τον μεταπολεμικό φασισμό στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα, τη Ροδεσία και τη Νότια Αφρική - καθεστώτα που υποστηρίχτηκαν από τις ΗΠΑ στο όνομα του αντικομμουνισμού; Ποιος υποστηρίζει σήμερα, στην εποχή του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας τις φιλελεύθερες αρχές, όταν μάλιστα αυτές καταπολεμώνται από φιλελεύθερους; Ο Γκόραν Λίντμπλαντ γνωρίζει την απάντηση».