«Το βαπόρι από στιγμή σε στιγμή όλο και απομακρύνεται από το μουράγιο. Ο κόσμος που έμεινε εκεί να βολοδέρνει στον πόνο του, όλο και μίκραινε στο μάτι και οι φωνές του σταμάτησαν να ακούγονται. Λίγο ακόμα και το βαπόρι θα μοιάζει σαν μια μικρή, μια τόσο δα νησίδα καταμεσής μιας πλατιάς θάλασσας. Οι άνθρωποι που είναι επάνω του, οι πολλοί άνθρωποι κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο αγκομαχούν, φωνάζουν, αναστενάζουν, κλαίνε, μοιρολογούν, μα κανένας δεν έχει διάθεση και τη θέληση να προσφέρει στον άλλο δυο λόγια παρηγοριάς»... Η ιστορία του βιβλίου αναφέρεται στη δεύτερη δεκαετία του περασμένου αιώνα. Οι ήρωες της ιστορίας γνωρίστηκαν στην αποβάθρα κάποιου λιμανιού της Ιωνίας, στην προσπάθειά τους να γαντζωθούνε σε κάποιο σαπιοκάραβο που θα τους μετέφερε στις ακτές τής απέναντι στεριάς, για να σωθούν. Μέσα από τον πόνο και τη δυστυχία γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας, μια μεγάλη αγάπη. Σε μια φτωχή και ανήμπορη οικογένεια, κάπου ανάμεσα Πειραιά και Αθήνα, μέσα στους λαχανόκηπους, βρήκανε να στεγάσουν προσωρινά τα όνειρά τους. Οι προσπάθειες όμως του Χαρίδημου για ανεύρεση δουλιάς απέβησαν άκαρπες και αναγκάζεται να ξενιτευτεί... Ο αγώνας τους για την επιβίωση είναι ακριβώς το θέμα αυτού του βιβλίου από τον Κώστα Μανιά. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».