Βρισκόμασταν στο 1980 - ένα χρόνο πριν το ΠΑΣΟΚ ανέλθει στην κυβερνητική εξουσία - και ο Κ. Σημίτης ήταν ο πρώτος από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που επιχειρεί να "ζυμώσει" και να προωθήσει την αλλαγή θέσης του Κινήματος για την ΕΟΚ. Με δική του πρωτοβουλία κι ευθύνη, κυκλοφορεί η περιβόητη αφίσα, με το σύνθημα "Ναι στην ΕΟΚ των λαών".

Εκτοτε, ο σημερινός πρωθυπουργός αναδεικνύεται ως ο κατ' εξοχήν "φιλοευρωπαϊστής" πολιτικός, ως εκφραστής, δηλαδή, της πλήρους και δουλικής υποταγής της χώρας μας, στ' αφεντικά της ΕΟΚ και στη συνέχεια της ΕΕ. Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται σε φορέα και προαγωγό της σταδιακής συντηρητικής στροφής του ΠΑΣΟΚ.

Το συντηρητικό του "στίγμα" άφησε σ' όποια κυβερνητική θέση κι αν κατέλαβε. Στα πρώτα δυο χρόνια της δεύτερης κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ - από το 1985 μέχρι το 1987 - ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας, εφαρμόζει, με"υπερβάλλοντα ζήλο", την πολιτική σκληρής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων. Ηταν τότε, που, λίγους μήνες πριν, ο Α. Παπανδρέου υποσχόταν από τα μπαλκόνια "καλύτερες μέρες" για να υφαρπάξει την ψήφο των εργαζομένων. Μετά τις τελευταίες εκλογές του 1993, ως υπουργός Βιομηχανίας, υλοποιεί την πολιτική αποβιομηχάνισης και ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου της χώρας μας.

Αρχές του 1986 - το πρώτο "σταθεροποιητικό πρόγραμμα" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο "φόρτε" του - και ο Κ. Σημίτης, υπουργός Εθνικής Οικονομίας τότε και διαχειριστής αυτού του προγράμματος σκληρής λιτότητας σε βάρος των λαϊκών τάξεων, επιβάλλει - με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (!), υπογραμμένη από ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο και τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Χρ. Σαρτζετάκη - απαγόρευση σε κάθε είδους αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.

Ο "Ριζοσπάστης", αντιδρώντας σ' εκείνη την πρωτοφανή, αντεργατική, αντιδραστική ενέργεια, αποφασίζει και δίνει αυξήσεις στο προσωπικό του. Και ο Κ. Σημίτης του επιβάλλει πρόστιμο 20 εκατομμυρίων δραχμών!

Τώρα, που ο Κ. Σημίτης αναδείχτηκε, με τις ψήφους 86 βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, πρωθυπουργός της Ελλάδας, οι εργαζόμενοι καλό είναι να θυμούνται εκείνη την ενέργειά του, να επαγρυπνούν και να "λάβουν τα μέτρα τους".