* * *

• Η βασική λογική που διατρέχει τη νέα στρατηγική είναι αυτή του "ανταγωνισμού" με την Τουρκία, κυρίως στο στρατιωτικό τομέα. Η δικαιολογητική βάση που προβάλλεται είναι η ένταση της επιθετικότητας της Τουρκίας, όπως αυτή εκδηλώθηκε ιδιαίτερα τον περασμένο χρόνο. Η απάντηση που επιλέγεται, όπως όλα δείχνουν, από την κυβέρνηση Σημίτη είναι η ένταση στην κούρσα των εξοπλισμών, καθώς και η αναδιάρθρωση της δομής των Ενόπλων Δυνάμεων. "Διατρέχουμε κίνδυνο, λόγω της συνεχούς μείωσης της αναλογίας Ελλάδας και Τουρκίας στους εξοπλισμούς εις βάρος της χώρας μας" (!), διαπιστώνει έντρομος ο Α. Τσοχατζόπουλος, στη συνέντευξή του στα "Νέα".
• Τα "μέσα" που απαιτούνται για την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής είναι αποκαλυπτικά των στοχεύσεών της. Προμήθεια των γνωστών αεροπλάνων "ΑΒΑΚΣ", τα οποία, τάχα, θα καλύπτουν τον ενιαίο αμυντικό χώρο, δημιουργία Ευέλικτης Μονάδας Αμεσης Επέμβασης, ενιαία διοίκηση στα νέα όπλα, αγορά αντιπυραυλικών συστημάτων (πιθανότατα "Πάτριοτ").

Μα, όλα αυτά δεν αποτελούν τις ΝΑΤΟικές απαιτήσεις από τη χώρα μας, στο πλαίσιο της νέας δομής του ιμπεριαλιστικού οργανισμού;

* * *

Επιπλέον, επιδιώκει να εξασφαλίσει τη συναίνεση, τόσο στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, ισχυριζόμενη ότι διαφυλάσσει την "πατριωτική φυσιογνωμία του Κινήματος", και, κυρίως, να προλάβει τις λαϊκές αντιδράσεις. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση επιμένει να βαδίζει στον ολισθηρό δρόμο της υποταγής στη "νέα τάξη", ο οποίος, βέβαια, μόνο τα εθνικά συμφέροντα και την ειρήνη στην περιοχή δε διασφαλίζει.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ