Ηταν 6.20 το πρωί. Είχαν περάσει ήδη δύο ώρες από την απόφαση για τη λήξη της απεργίας, αλλά το λιμάνι παρέμενε νεκρό. Τα φώτα των βαποριών ήταν κλειστά. Οι καταπέλτες ανεβασμένοι και τα μηχανοστάσια σβηστά. Οι ναυτεργάτες κρατούσαν ακόμα.

Στο λιμάνι φτάνουν οι συνδικαλιστές του "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ" και της ΠΕΜΕΝ για να ενημερώσουν τα πληρώματα για την απόφαση της πλειοψηφίας της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.Ηταν μια "ζόρικη δουλιά", όπως έλεγαν μεταξύ τους.

Η αρχή γίνεται στο μηχανοστάσιο του επιβατικού ΠΡΕΒΕΛΗ της εταιρίας "Ρεθυμνιακή ΑΕ". Την κουβέντα με το πλήρωμα ανοίγει ο πρόεδρος του "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ", Γιάννης Μανουσογιαννάκης: "Συνάδελφοι, η πλειοψηφία της ΠΝΟ αποφάσισε να λήξει η απεργία. Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τις απαντήσεις της κυβέρνησης. Αν συνεχίζαμε, θα είχαμε άλλα, καλύτερα, αποτελέσματα. Ομως, ακόμα και τώρα καταφέραμε να σπάσουμε την κυβερνητική αδιαλλαξία, να αποκρούσουμε τους κατασταλτικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς και να τους δείξουμε τη δύναμή μας". Η κουβέντα στο μηχανοστάσιο ανάβει: "Ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί που παίρνουν πάντα τέτοιες αποφάσεις και μάλιστα νύχτα, στην ΠΝΟ", έρχεται η πρώτη απάντηση από έναν ναυτεργάτη. "Πάντως, τους σπάσαμε τον τσαμπουκά και τώρα θα μας υπολογίζουν", λέει ο δεύτερος και όλοι όσοι είναι παρόντες συμφωνούν.

Το ίδιο κλίμα - κλίμα αυτοπεποίθησης, αισιοδοξίας και αποφασιστικότητας - επικρατεί και στους ναυτεργάτες της κουβέρτας, που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στον καταπέλτη του πλοίου για να ξεκινήσει η φόρτωσή του. Η φράση που επικρατεί ανάμεσά τους είναι χαρακτηριστική: " Εδώ, μπροστά τους θα μας ξαναβρούν".

Σειρά έχουν οι ναυτεργάτες του μηχανοστασίου του επιβατικού ΛΙΣΣΟΣ της εταιρίας ΑΝΕΚ. "Επρεπε να συνεχίζαμε, βρε παιδιά. Δέκα μέρες είμαστε στους καταπέλτες. Αντέχαμε κι άλλο", λέει ένας από αυτούς. "Δεν περιμέναμε να σταματήσει η απεργία. Πάντως, βγήκαμε με ψηλά το κεφάλι. Δείξαμε ότι έχουμε καρδιά. Πότε ξανάγινε οι ναυτεργάτες να περνούν μπροστά από τους εφοπλιστές και να δηλώνουν απεργοί!", συμπληρώνει ένας άλλος. "Ναι, είχαμε τη διάθεση. Το σωματείο μας και οι μηχανικοί προτείναμε να συνεχιστεί η απεργία. Να συνεχιστεί αυτός ο αγώνας, που είχαμε να δούμε από το 1987. Αν κρατούσαμε και άλλο, θα παίρναμε πολλά περισσότερα", απαντά ο Γ. Μανουσογιαννάκης και κάλεσε τους ναυτεργάτες του πληρώματος να παραμείνουν ενωμένοι, όπως ήταν σε όλη τη διάρκεια της απεργίας, για να μπορέσουν να αποκρούσουν και τυχόν επιχείρηση των εφοπλιστών να απολύσουν μέλη του πληρώματος.

Η ώρα πάει 8 και στο λιμάνι πλέον επικρατεί αναβρασμός, καθώς αρχίζει η φόρτωση των πλοίων. Οι συνδικαλιστές φτάνουν στο επιβατικό πλοίο των "Μινωικών Γραμμών" ΚΙΝΓΚ ΜΙΝΩΣ,όπου και εκεί επικρατεί η ίδια ατμόσφαιρα. "Αυτοί που όλοι τους ξέρουμε στην ΠΝΟ, στις κρίσιμες στιγμές κάνουν πίσω. Εμείς πάντως έχουμε το κεφάλι μας ψηλά και είμαστε σε ετοιμότητα", λένε σχεδόν εν χωρώ οι ναυτεργάτες του πληρώματος.

Στις 8.30 αναχωρεί το πρώτο επιβατικό πλοίο από το λιμάνι του Πειραιά, που είναι το ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ.Οι συνδικαλιστές φτάνουν στο πλοίο ΡΕΘΥΜΝΟ της ΑΝΕΚ. Εκεί που οι ναυτεργάτες, με το κεφάλι ψηλά, πέρασαν μπροστά από τον κουμπουροφόρο Σήφη Βαρδινογιάννη,δηλώνοντας ότι απεργούν. "Δείξαμε και στους εφοπλιστές και στην κυβέρνηση ότι δεν παίζουμε. Επρεπε να γίνει μια τέτοια απεργία για να μας λάβουν υπόψη τους", λέει ένας από τους ναυτεργάτες. "Δύο μέρες να κρατούσαμε ακόμα και θα τους τσακίζαμε τα κόκαλα", συμπληρώνει άλλος. Και ο Κώστας Ιωάννου,μέλος της διοίκησης του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, τους απαντά: "Δημιουργήσαμε πάντως τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και άλλων αγώνων. Συνάδελφοι, δεν τελειώσαμε".

Σειρά είχαν τα επιβατικά ΘΕΟΦΙΛΟΣ και ΜΥΤΙΛΗΝΗ.Και εκεί οι ναυτεργάτες παραμένουν με το κεφάλι τους ψηλά και ξέρουν ότι - όπως είπε ένας από αυτούς - "αν συνεχίζαμε δύο μέρες ακόμα, θα τους τσακίζαμε τα κόκαλα".

Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ