Για αρκετές δεκαετίες, η Σοβιετική Ενωση και οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης αποτελούσαν, σύμφωνα με τους αστούς δημοσιολόγους και τους κάθε λογής απολογητές του διεθνούς καπιταλισμού, τη ρίζα όλων των κακών του πλανήτη μας. Μετά τις γνωστές και δραματικές στις χώρες αυτές εξελίξεις των ετών 1989 - '90 και ενώ η ολοφάνερη σε όλους ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος και παλινόρθωση του καπιταλισμού πήγαινε και πηγαίνει χέρι - χέρι με την εξαθλίωση και την ταπείνωση των λαών αυτών, τους εμφύλιους και τα ποτάμια αίματος, τα βάρη και οι ευθύνες ρίχνονται και πάλι στο προηγούμενο σοσιαλιστικό καθεστώς. "Η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας αναζωπύρωσε πάθη και μίση αιώνων", είναι μια σχετική, αγαπημένη έκφραση των αστών πολιτειολόγων. Στους κομμουνιστές, "φορτώνει" και ο Μπερίσα τα βάρη του σημερινού χάους στη γειτονική Αλβανία κι ας ήταν ο ίδιος, και το κόμμα του, το αγαπημένο "παιδί" - εκτός των Αμερικανών - του παρατραπεζικού κυκλώματος, που καταλήστεψε τις αποταμιεύσεις εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών.

Απλούστατα, ψέματα λέγανε και τότε, ψέματα λένε και τώρα. Και αποδείχνεται καθημερινά, καθώς οι εργαζόμενοι - πρώτα και κύρια των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, αλλά και των υπολοίπων - πληρώνουν τις συνέπειες του νέου, μετά το 1990, αρνητικού διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.