Μέχρι σήμερα, μια από τις κατ' εξοχήν περιφραστικές αποδόσεις του κυνισμού, ως πολιτικής, κοινωνικής και ιδεολογικής συμπεριφοράς, ήταν το "όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται". Τώρα, πια, φαίνεται ότι ο "εκσυγχρονισμός" αποφάσισε να αντικαταστήσει κάποια από τα συνήθη "εμβλήματα" της εξουσίας εκείνης, που διαφεντεύεται από "αρχές", όπως "το δίκιο του ισχυρότερου". Ετσι, στη θέση του "όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται", λανσάρεται ο "πολιτισμός" του "όλα συζητούνται"! Μοιάζει οξύμωρο να ισχυρίζεται κανείς ότι η σπουδή των κυβερνώντων και η καταφυγή τους σε αναφορές υπέρ της "συζήτησης", του "διαλόγου", της "σύνθεσης" και της "συναινετικής συνεύρεσης", αποτελεί κυνισμό. Και όμως. Πρόκειται για επιδεικτικό κυνισμό, που σε ορισμένες περιπτώσεις ωχριά μπροστά στις κλασικές ανάλγητες μεθόδους περιφρόνησης των λαϊκών στρωμάτων, όπως αυτές που επέδειξε ο πρωθυπουργός περιοδεύοντας στη Θεσσαλία.

Ας γίνουμε συγκεκριμένοι. Προχτές, τα ΜΜΕ που ελέγχονται από τους μεγαλοκεφαλαιούχους αποφάσισαν να ομολογήσουν και να προσφέρουν ως είδηση, αυτό που ο "Ριζοσπάστης" και το ΚΚΕ καταγγέλλουν ως εφιαλτική πραγματικότητα εδώ και χρόνια, και που απειλεί - κατά τις εντολές του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου" - τον ελληνικό λαό. Εγραψαν, λοιπόν, πως στο τραπέζι του περίφημου "κοινωνικού διαλόγου", οι κυβερνώντες, "τοις... βιομηχάνων ρήμασι πειθόμενοι", ετοιμάζονται να "ρίξουν" την εντολή των πολυεθνικών για μείωση των ωρών εργασίας με ανάλογη μείωση του μισθού! Και ω του θαύματος! Από την επομένη, ένα κύμα λατρείας υπέρ του "διαλόγου" εκδηλώθηκε εκ μέρους των κυβερνώντων.

Να το κουβεντιάσουμε", ήταν ουσιαστικά η τοποθέτηση - επιβεβαίωση της λογικής του κοινωνικού απαρτχάιντ, που θέλουν να στήσουν οι εμβριθείς της "διαλεκτικής", όπως την εξέφρασε ο αρμόδιος υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας! Μα τι "να κουβεντιάσουμε"; Για ποιο θέμα καλούν τους εργάτες σε "διάλογο"; Σε τι θέλουν να εμπλέξουν τα χειμαζόμενα κοινωνικά στρώματα οι "διαλογιστές" της στρογγυλής... τραπέζης των πολυεθνικών; Απλούστατα. Καλούν τα θύματά τους, για να συζητήσουν μαζί τους το πώς θα τους κλέβουν περισσότερο! Το πώς θα τους κάνουν φτωχότερους! Το πώς θα τους εκμεταλλεύονται στυγνότερα! Το πώς θα τους βυθίζουν περισσότερο στο πέλαγος της ανασφάλειας! Το πώς θα τους στερήσουν στοιχειώδη δικαιώματα και κατακτήσεις, για τα οποία χύθηκαν ποταμοί αίματος! Τους καλούν να "συζητήσουν" για το πώς η Ελλάδα του 2000 θα υπερφαλαγγίζει σε καπιταλιστική αγριότητα τους "Σκληρούς καιρούς" του Ντίκενς!

Και όμως. Οι κυβερνώντες και τα αφεντικά τους, όλοι εκείνοι που στρογγυλοκάθονται σε χρυσοπληρωμένες καρέκλες, που η "αγωνία" τους για τον τόπο εξαργυρώνεται προκλητικά και χλιδάτα, μπροστά, μάλιστα, στα μάτια ενός λαού που κατά το 20% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και το υπόλοιπο 80% ζει με τη φτώχεια του, είναι τόσο κυνικοί, που βαφτίζουν "πολιτισμό", "διάλογο" και "συζήτηση", την πρόσκληση σε ένα "διαλογισμό", όπου οι καλεσμένοι πρέπει να συνεισφέρουν στον "προβληματισμό" των οικοδεσποτών. Ποιος είναι ο "προβληματισμός"; Μα το πώς οι οικοδεσπότες θα... "φάνε" τους καλεσμένους! Αυτός είναι ο "πολιτισμός" της πλουτοκρατίας και όποιος τον αρνείται κατηγορείται ως... απολίτιστος.

Ομως, υπάρχουν μερικά ζητήματα που δε χωρούν στον κυνισμό του "όλα συζητούνται". Τότε αναλαμβάνει ο κλασικός κυνισμός. Ετσι, ο κ. πρωθυπουργός, νιώθοντας απέχθεια σε κάθε συζήτηση που μπορεί να έχει σχέση με ικανοποίηση των λαϊκών αιτημάτων, απεφάνθη, από τη Θεσσαλία: "Δεν μπορούμε, είπε απευθυνόμενος στους αγρότες, να προχωρήσουμε στην ικανοποίηση υπερβολικών αιτημάτων, τα οποία απομακρύνουν όλη την κοινωνία, συνολικά, από τους κοινούς στόχους και τις επιδιώξεις"... Ομως, σε αυτές τις περιπτώσεις η άρνηση του διαλόγου, από τους κατά τα άλλα υπέρμαχους της συζήτησης, δε φτάνει. Οσοι δε "συμμορφώνονται" με την αντίληψη του "σφάξε με αγά μου να αγιάσω", αφού αποκλείονται από το κλαμπ των "εθελοντών θυμάτων", επιχειρείται να "φαγωθούν" διά της σπίλωσης και της συκοφαντίας. Οπως γλαφυρά είπε ο κ. Κ. Σημίτης, η κυβέρνησή του "δεν κάνει παροχές σ' όποιον εκβιάζει, για να έχει χειροκροτήματα... Δεν μπορεί να θυσιάσει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, για να κερδίσει την πολιτική της ησυχία απέναντι σε όσους αρνούνται την πραγματικότητα και την πρόοδο"...

Τουτέστιν, "εκβιαστές", "αντεθνικά στοιχεία", "αναχρονιστές" και "πολέμιοι της προόδου" δεν είναι όσοι υπηρετούν τον "κανιβαλισμό" του πολυεθνικού κεφαλαίου. Δεν είναι όσοι θέλουν μια Ελλάδα άθυρμα στα χέρια των αρχιτεκτόνων της περιβόητης "παγκοσμιοποίησης", που δε σημαίνει τίποτε περισσότερο από την υποταγή στην παγκοσμιοποίηση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Είναι όσοι αρνούνται να "εκπολιτιστούν", μετατρεπόμενοι σε στρατιές εθελόδουλων δούλων στα "σκλαβοπάζαρα" των πολυεθνικών. Οι πρώτοι, οι εγχώριοι επιστάτες των "σκλαβοπάζαρων", ποζάρουν και αυτοαναγορεύονται σε "κοσμοπολίτες". Οσοι τους αντιστέκονται, καταγγέλλονται ως θιασώτες της "αλβανοποίησης"! Ποιοι μιλούν για "αλβανοποίηση"; Αυτοί που στα πλαίσια των βαθύτατων διαλογισμών τους, ζητωκραύγαζαν για την εισβολή της "παγκοσμιοποίησης" που υπηρετούν, και στην Αλβανία, η οποία σήμερα λιμοκτονεί και εξεγείρεται. Είναι και αυτό στοιχείο του "πολιτισμού" τους. Πρόκειται για έναν "πολιτισμό" που δικαιώνει όσους πιστεύουν ότι δε θα πρέπει να καθυστερήσει η ώρα, που το λαϊκό κίνημα, είναι ανάγκη να θέσει στην ημερήσια διάταξη της αντεπίθεσής του, το ζήτημα του διαλόγου, με στόχο την οργάνωσή του, για την ανατροπή των εγχώριων "νομαρχών" του συστήματος της παγκόσμιας εξαθλίωσης.