Συμφωνία "εφ' όλης της ύλης", προφανώς στη βάση των προτάσεων των Γερμανών, διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια της δίωρης συνάντησης που είχαν χτες ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και ο Γερμανός καγκελάριος Χ. Κολ. "Εχουμε την ίδια γραμμή και ακολουθούμε τον ίδιο στόχο", δήλωσε αμέσως μετά, εμφανώς ικανοποιημένος, ο Ελληνας πρωθυπουργός.

Για την επίτευξη αυτής της συμφωνίας φρόντισε ο Κ. Σημίτης, ο οποίος απέφυγε, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο, να θέσει το θέμα του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων από τη Γερμανία. "Δε συζητήσαμε διμερή θέματα", είπε ο πρωθυπουργός.

Βασικό θέμα των συνομιλιών αποτέλεσε η Διακυβερνητική Διάσκεψη, για την οποία, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Γερμανού κυβερνητικού εκπροσώπου, υπήρξε συμφωνία να τελειώσει τον Ιούνιο, στο Αμστερνταμ. Ο Κ. Σημίτης άφησε ένα περιθώριο να τελειώσει στο τέλος του χρόνου.

Ειδικότερα, συζητήθηκε το κρίσιμο ζήτημα του τρόπου λήψης των αποφάσεων. Ο πρωθυπουργός δε φάνηκε καθόλου ενθουσιασμένος για την τύχη των "μικρών" κομμάτων στην ΕΕ. Σε ό,τι αφορά τους θεσμούς, δήλωσε, "θα πρέπει να εξευρεθεί μια ρύθμιση, η οποία και στις μικρές χώρες θα δίνει ένα ρόλο και ένα δικαίωμα συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων" (!). Επίσης, όσον αφορά την ΟΝΕ, "είμαστε της άποψης ότι θα πρέπει να αποφευχθεί μια διαφορετική μεταχείριση των διαφόρων χωρών, θα πρέπει να ισχύσουν τα ίδια κριτήρια - όποια και αν είναι αυτά (!) - τα οποία θα εφαρμόζονται για όλες τις χώρες"!

Ο Κ. Σημίτης δήλωσε ότι δε συζητήθηκαν οι εξελίξεις στις σχέσεις με το Ιράν, μετά τη γνωστή απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου και την άρνηση της Ελλάδας να αποσύρει τον πρεσβευτή της, όπως επίσης δεν έγινε συζήτηση για τις "σχέσεις" των δύο υπουργών Εξωτερικών (Πάγκαλος - Κίνκελ).

Τα επιτεύγματα της ελληνικής κυβέρνησης στην οικονομία και τις θέσεις της για τη Διακυβερνητική, καθώς για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα Βαλκάνια, παρουσίασε ο Κ. Σημίτης μιλώντας στην τελετή αναγόρευσής του σε επίτιμο διδάκτορα στο πανεπιστήμιο της πόλης Μάρμπουργκ.

Απαριθμώντας τις "επιτυχίες" της κυβέρνησης στην οικονομία (πληθωρισμός, δημόσιο έλλειμμα) τις απέδωσε στις εξής αιτίες: "Στη σταθερότητα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν, βελτίωση των επιχειρηματικών προσδοκιών και της κερδοφορίας και στη μείωση των πραγματικών επιτοκίων".

Αναφερόμενος στη Διακυβερνητική, εμφανίστηκε αντίθετος με την κατανομή των ψήφων στο Συμβούλιο της ΕΕ με βάση το "πληθυσμιακό κριτήριο", αλλά αποδέχεται την αρχή της "ευελιξίας" ή "ενισχυμένης συνεργασίας", παρόλο που αναγνωρίζει ότι οδηγεί σε ΕΕ δύο κατηγοριών, με τον όρο ότι "δεν αντιστρατεύεται τους στόχους και τις αρχές της ΕΕ και θα λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα και τη βούληση όλων των κρατών - μελών της Ενωσης". Αποδέχεται επίσης και την ειδική πλειοψηφία στο πλαίσιο του Συμβουλίου, εκτός από θέματα συνταγματικού χαρακτήρα και της ΚΕΠΠΑ.

Σε σχέση με τη βαλκανική πολιτική της ΕΕ τόνισε ότι "δεν αρκεί να παρέχουμε βοήθεια με μεμονωμένα προγράμματα. Η στήριξη της διαδικασίας αναμόρφωσης του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, με σκοπό την εδραίωση της οικονομίας της αγοράς και της δημοκρατίας, είναι η μοναδική βιώσιμη λύση με μακροπρόθεσμη προοπτική".