"ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ" ΦΙΕΣΤΑ Ο "ΔΙΑΛΟΓΟΣ" | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

"ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ" ΦΙΕΣΤΑ Ο "ΔΙΑΛΟΓΟΣ"

Ο διαβόητος "κοινωνικός διάλογος", που σήμερα ανοίγει... τα "φτερά" του- για να θυμηθούμε μια παλιότερη έκφραση του Α. Παπανδρέου - πριν ακόμα στηθούν τα λαμπιόνια και αστράψουν τα φλας της στημένης "φιέστας", αποδεικνύεται κυβερνητικός μονόλογος. Τα όσα διαδραματίστηκαν προχτές στη ΓΣΕΕ, το σαφές μήνυμα που απέστειλαν την Πρωτομαγιά οι εργαζόμενοι, αλλά και η "φιλαλήθης" καθημερινότητα στους τόπους δουλιάς, πιστοποιούν με κατηγορηματικό τρόπο ότι: Παρά το γεγονός πως το "πανηγύρι" σήμερα θα γίνει, με τον πρωθυπουργό να απαγγέλλει στο περιορισμένο ακροατήριο της ΠΑΣΚΕ και των βιομηχάνων στίχους "παραμυθίας" από το εγχειρίδιο της "εκσυγχρονιστικής ευαισθησίας", η κυβέρνηση δεν τα κατάφερε. Δεν κατάφερε να σύρει τους εργαζόμενους και την κοινωνία σε στάση "προσοχής" απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και σε αυτή, τουλάχιστον, τη φάση, δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα. Δέχτηκε ισχυρό χτύπημα αφού οι επιδιώξεις της να εξασφαλίσει την εκ των προτέρων "συνενοχή" των εργαζόμενων στα σχέδιά της, η προσπάθεια ανεύρεσης"άλλοθι" για την αντιλαϊκή της πολιτική στα ίδια τα θύματα των πλουτοκρατών - αφεντικών της, έπεσε στο κενό.

Η κυβέρνηση, σήμερα, είναι υποχρεωμένη, καθώς ο Κ. Σημίτης θα κηρύσσει την έναρξη του "κοινωνικού διαλόγου", να παίξει φανερά μέσα στην αίθουσα της ολιγαρχικής συναγωγής, το ρόλο του Γιάννη, που μόνος του κερνάει και μόνος του πίνει... ενώ, την ίδια ώρα, έξω από το "μαντρί" των βιομηχάνων και των κυβερνητικών επισήμων, θα διαδηλώνουν τα λαϊκά στρώματα. Η φωνή των τελευταίων και η παρουσία τους, που καταγράφει την πραγματική αλήθεια - ότι η πρόοδος δεν επέρχεται με την υπόκυψη και τη "συναλλαγή" των εργατών με τους εκμεταλλευτές τους, αλλά με την ταξική πάλη - δεν είναι εύκολο να "πνιγεί" στα χειροκροτήματα των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνητικών συνδικαλιστών προς τον πρωθυπουργό.

***

Η εξέλιξη αυτή, μετά τη στάση της ΝΔ και του ΣΥΝ, όπως εκφράστηκε στη ΓΣΕΕ, αλλά και τις ενστάσεις μέσα από την ΠΑΣΚΕ, να σηκώσουν και επίσημα το βάρος της στήριξης της κυβερνητικής απάτης, το λιγότερο δικαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ και των συνεπών ταξικών δυνάμεων της ΕΣΑΚ στο συνδικαλιστικό κίνημα. Επιβεβαιώνει ότι το να πηγαίνεις κόντρα στο αντιλαϊκό ρεύμα, ούτε "απομόνωση" συνιστά, ούτε, πολύ περισσότερο, απονενοημένη προσπάθεια. Η αταλάντευτη υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος. Τέτοιος που μπορεί να συσπειρώνει τους εργαζόμενους και να διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για νίκες στον αγώνα της υπεράσπισης και της διεύρυνσης των λαϊκών κατακτήσεων. Αυτή η πορεία είναι τόσο βέβαιο ότι αποτελεί συνθήκη ικανή και αναγκαία ώστε με τη δράση του μαζικού κινήματος να ανατρέπονται αντιλαϊκές επιλογές, που οι "φύσει και θέση" "ομογάλακτοι" της κυβέρνησης δεν μπορούν να αγνοούν. Ετσι αναγκάζονται σε υποχωρήσεις και ποιούμενοι την ανάγκη φιλοτιμία, όπως τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΝΔ και του ΣΥΝ στη ΓΣΕΕ, υποχρεώνονται να "κρατούν αποστάσεις".

Οσο για το μέγεθος της απάτης και της κοροϊδίας που συνιστά ο προειλημμένος χαρακτήρας του "κοινωνικού διαλόγου", αυτό προκύπτει από τις κυβερνητικές θέσεις, τόσο στο πεδίο της ουσίας, όσο και στο επίπεδο της ακολουθούμενης διαδικασίας. Η κατακρεούργηση των κοινωνικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων του λαού, είναι το ζητούμενο για την κυβέρνηση. Οι δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών, σε συνδυασμό με τα "φιρμάνια" των εργοδοτών, δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών. Ομως η κυβέρνηση δεν έχει φροντίσει ούτε τους προσχηματικούς τύπους να τηρήσει ώστε να αποκρύψει την "παγίδα" στην οποία θέλει να οδηγήσει τους εργαζόμενους. Ενώ, λοιπόν, έχουν προβλεφτεί τα πάντα για τη σημερινή"φιέστα", κανείς εκ των διοργανωτών της δε γνωρίζει τίποτα για το πώς αυτή θα συνεχιστεί! Και πώς να ήταν αλλιώς αφού η αγωνία τους είναι να παίξουν, κατ' αρχήν, στο πεδίο της εντύπωσης, πλασάροντας την εικόνα ότι έχουν"μαντρώσει το λαό". Αν το επιτύχουν μέσα από τις "φιέστες", τα "πανηγύρια" και τις "συναινετικές μαζώξεις", τότε για τα υπόλοιπα έχει αναλάβει ο αυτόματος πιλότος της ΕΕ και του ΣΕΒ...

***

Φυσικά δεν πρέπει να υπάρχει καμία επανάπαυση και καμία αυταπάτη. Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση, είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει να κινείται στο αυστηρά καθορισμένο πλαίσιο του κεφαλαιοκρατικού "μονόδρομου", όπως αυτός καθορίζεται στις ντιρεκτίβες της ΕΕ και στις υποδείξεις των βιομηχάνων. Και θα συνεχίσει να το πράττει σε όλους τους τομείς, αξιοποιώντας την απάτη του "κοινωνικού διαλόγου", κάνοντας, παράλληλα, χρήση και του μαστίγιου και του καρότου. Σταθερά δεκανίκια των πλουτοκρατών σε αυτό το "μονόδρομο" που θέλουν να σύρουν τη χώρα και το λαό, είναι και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Αλλωστε η χτεσινή θέση του ΣΥΝ, παρά τη στάση των συνδικαλιστών του στη ΓΣΕΕ, για συμμετοχή "υπό όρους... " στον "κοινωνικό διάλογο", είναι ενδεικτική.

Πρόκειται για πραγματικότητα που το λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να αγνοεί, αλλά ίσα ίσα να την αξιοποιεί. Να αξιοποιεί και την αντεργατική επιθετικότητα, και τις ταλαντεύσεις και τις αναταράξεις στο εσωτερικό των πολιτικών φορέων του κεφαλαίου, ώστε αφ' ενός να αποδεσμεύονται λαϊκές δυνάμεις που αυτά τα κόμματα έχουν εγκλωβίσει, και αφ' ετέρου, να πλαταίνει το μέτωπο υπέρ του πραγματικού μονόδρομου που έχει ανάγκη ο τόπος. Του μονόδρομου της πάλης, για την ανατροπή της σημερινής πολιτικής.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

σποτ

Η κυβέρνηση δεν κατάφερε να σύρει τους εργαζόμενους και την κοινωνία σε στάση "προσοχής" απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και σε αυτή, τουλάχιστον, τη φάση του "κοινωνικού διαλόγου", η πολιτική της δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

«Οχι στο διάλογο - είναι κοροϊδία, αποφασίστε τώρα απεργία» (2002-03-12 00:00:00.0)

Το χρονικό μιας προαποφασισμένης ..."συναίνεσης" (1997-11-09 00:00:00.0)

Συλλαλητήριο - απάντηση (1997-09-25 00:00:00.0)

"Θα βρεθούν αντιμέτωποι με την οργή των εργαζομένων" (1997-05-16 00:00:00.0)

ΕΛΙΓΜΟΙ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ (1997-04-24 00:00:00.0)