Γ}έλασα πολύ με την αντίδρασή τους. Μ' εκείνο όμως το γέλιο το άγριο, που σχίζει το στήθος για να βγει και το ματώνει, που δεν το γεννά καμιά χαρά, καμιά ευφροσύνη, αλλά το πληγωμένο φιλότιμο. Τι ήταν, μωρέ, η υπόσχεση των "Εργατικών", προ Μπλερ, για την επιστροφή των μαρμάρων; Σκουλαρίκι και την κρεμάσατε στο αυτί; Και, ας δεχτώ πως βρεθήκατε μπόσικοι και την πιστέψατε. Πρώτη φορά συμβαίνει να λέει κάτι ένα κόμμα ως αντιπολίτευση και να ξελέει ως κυβέρνηση; Ισα ίσα, αυτό είναι κανόνας και δε χρειάζεται να το ανακαλύψετε στις εσχατιές της Δύσης! Επιπροσθέτως, ο Κρις Σμιθ, ο νέος τιμονιέρης του υπουργείου Προστασίας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Αγγλίας, έχει απόλυτο δίκιο. Πώς, δηλαδή, να σηκωθούν τόσα ελληνικά μάρμαρα από το βρετανικό μουσείο και να φορτωθούν στα καράβια, χωρίς εγγυήσεις εκ μέρους μας ότι δε θα καταλήξουν σε κάποιο ξένο λιμάνι; Μα και αν έρθουν σώα στον Πειραιά, σε ποια μουσεία θα τα εκθέσουμε που μας λείπουν φύλακες και θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να τα ξανακλέψουν αρχαιοκάπηλοι, να ξαναβρεθούν στο βρετανικό μουσείο και να τα ξαναζητάμε - σε δουλιά θα βρισκόμαστε τώρα; Τρίτος και σοβαρότερος λόγος, που δικαιώνει απόλυτα την άρνηση του Κρις Σμιθ, είναι τα μάρμαρα των άλλων χωρών. "Σκεφθείτε - είπε - ν' αρχίσουν να μας ζητούν και οι άλλοι λαοί ό,τι τους έχουμε αρπάξει, κυρίως στα χρόνια της αυτοκρατορίας μας, για να φτιάξουμε αυτή τη ζηλευτή πολιτιστική κληρονομιά, την οποία ορκίστηκα να προστατεύσω!".

Ετσι δεν απαντούσε και ο Σημίτης στα αιτήματα των αγροτών, των καθηγητών, των συνταξιούχων; "Αμα δώσω σε σας, θα θέλουν και οι άλλοι. Γι' αυτό δεν παίρνετε δεκάρα". Και, μεταξύ μας, Θα ξαναγίνει, νομίζετε, ο Σμιθ υπουργός αν συνδέσει τη θητεία του με το άδειασμα του βρετανικού μουσείου; Η μήπως θα τον φόβιζαν το δόρυ και η "Κατάρα της Αθηνάς" διά χειρός Τζορτζ Μπάιρον; Εδώ ο ίδιος ο σερ Τόμας Ελγιν, που "έγδυσε" την Ακρόπολη και τους άλλους αρχαιολογικούς μας χώρους με την άδεια των Τούρκων, απ' ό,τι γνωρίζω, δεν κακοτύχησε στη ζωή του. Οχι κατάρα δεν τον έπιασε, αλλά και οικονόμησε 35.000 λίρες πουλώντας τα κλοπιμαία στην κλεπταποδόχο κυβέρνηση της χώρας του. Κάτι μου λέει πως του έχουν στήσει και άγαλμα αυτουνού του αρχικλέφταρου στην Αγγλία, χωρίς τη λέξη "καταφρόνια" στη βάση του, όπως θα ήθελε ο φιλέλληνας ποιητής. Κι εμείς καθόμαστε και λέμε...