Το απαράδεκτο καθεστώς της συνεχιζόμενης οικοδόμησης στους ελάχιστους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους της Αθήνας είναι μια τραγική πραγματικότητα. Με τη φράση αυτή ο Γερ. Σκλαβούνος,μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ), δίνει το στίγμα της τακτικής που ακολουθείται στον τομέα αυτό.

"Οι ενδιαφερόμενοι βάζουν στο μάτι τους καλύτερους ελεύθερους χώρους, αυτούς δηλαδή που τους παρέχουν τα περισσότερα πλεονεκτήματα λόγω κεντρικής θέσης και γειτνίασης με άλλες χρήσεις και συγκοινωνιακούς άξονες και επιτυγχάνουν από την Πολιτεία τη νομιμοποίηση της οικοδόμησής τους. Μάλιστα, οι περισσότεροι από αυτούς τους χώρους βρίσκονται στα ανατολικά του κέντρου, περιοχές που θεωρούνται προνομιούχες και έχουν ακόμα κάποιους ελεύθερους χώρους. Αντίθετα, δυτικά του κέντρου, όχι μόνο είναι ανεπαρκείς οι ελεύθεροι χώροι, αλλά και αυτοί που υπάρχουν, κατ' όνομα πλατείες, στην πραγματικότητα είναι σταυροδρόμια, συγκοινωνιακοί κόμβοι και ανοιχτά πάρκινγκ",σημειώνει. Συμπληρώσει πως το Ρυθμιστικό Σχέδιο προβλέπει με σαφήνεια ότι πρέπει κατά προτεραιότητα να αναβαθμιστούν οι δυτικές περιοχές του κέντρου και το δυτικό λεκανοπέδιο γενικότερα.

Αναφορικά με τη σημαντικότητα της ύπαρξης και διάσωσης των ελεύθερων χώρων στην πόλη μας, ο Γερ. Σκλαβούνος τονίζει: "Το πράσινο απορροφά διοξείδιο του άνθρακα και άλλους αέριους ρύπους και εκπέμπει το ζωοδότη οξυγόνο. Αυτές τις αλήθειες οι πολιτικοί μας τις αναγνωρίζουν μόνο σε περιόδους έντονων καυσώνων και νέφους, για να τις ξεχάσουν μόλις τα φαινόμενα αμβλυνθούν προσωρινά". Ο ίδιος συμπληρώνει ότι το αυτοφυές πράσινο με την υψηλή βλάστηση δε γίνεται να αντικατασταθεί από ταρατσόκηπους και γλάστρες. "Με τους κήπους επί μπετόν διαταράσσεται η σχέση αέρα - εδάφους - υπεδάφους, στερούνται τα φυτά από το απαραίτητο νερό και ενισχύονται με πολύ μεγάλες ποσότητες τα πλημμυρικά φαινόμενα της πόλης", καταλήγει.