Τo μεταδίδανε τα ραδιόφωνα χτες το μεσημέρι. Ο πρωθυπουργός - λέγανε - από τη Σίφνο που έχει πάει να κάνει διακοπές (όπως οι περισσότεροι τέτοιο καιρό) μελετά την οικονομική κατάσταση και πορεία της χώρας για το 1998. Συμπληρώνανε δε, πως και την επόμενη χρονιά (όπως πιστοποιούν οι... πληροφορίες από τη Σίφνο) η εισοδηματική πολιτική θα 'ναι σφικτή. Οσον αφορά την οικονομική πλευρά της υπόθεσης, δε μάθαμε και τίποτε καινούριο. Το ξέρουν δα και οι πέτρες ότι όλα τα περί "θυσιών που θα ευοδωθούν" και θα φέρουν "καλύτερες μέρες" είναι τόσο αληθινά όσο και η ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας. Ομως το να τα προγραμματίζει αυτά τα πράγματα ο Σημίτης από τη Σίφνο δεν ακούγεται ελαφρώς... απίστευτο; Τέτοιο άγχος δηλαδή; Τέτοιο "κόλλημα";

Για να φανταστούμε λίγο, τι στο καλό κάνει εκεί κάτω. Πρώτα το σκηνικό: Κάθεται, πιθανότατα, κάτω από μια ομπρέλα γύρω στις έντεκα το μεσημέρι στην αμμουδιά. Δίπλα το αντιηλιακό, πιο δίπλα η κ. Σημίτη κι ακόμα πιο δίπλα ένας δυο της πρωθυπουργικής φρουράς, που έχουν σκάσει από τη ζέστη, γιατί το να κυκλοφορείς ντυμένος στην παραλία δεν είναι και η καλύτερη ιδέα τον Αύγουστο. Ο ήλιος λάμπει και καίει, το κυματάκι σκάει στα βοτσαλάκια κι οι υπόλοιποι λουόμενοι μπαινοβγαίνουν στο νερό. Ατενίζει το Αιγαίο, πέρα μακριά. Ομως, επειδή το Αιγαίο του φέρνει ένα δυσάρεστο συνειρμό σκέψεων (τουρκικές διεκδικήσεις - Συμφωνία Μαδρίτης - εθνική άμυνα - Ακης) αποτραβά το βλέμμα και αρχίζει να κοιτάζει την άμμο. Εκεί του έρχεται η ιδέα.

Παίρνει ένα ξυλαράκι κι αρχίζει να σχηματίζει αριθμούς χαράζοντάς την! "Τόσος ο πληθωρισμός, τόσο το εξωτερικό χρέος, τόσο το ισοζύγιο εξαγωγών κ λπ. Αν βάλουμε τώρα στα έσοδα του υπουργείου Οικονομικών τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, τσιμπήσουμε λίγο από ΔΕΚΟ και ολίγον από φορολογία μας κάνει τόσο... ". Τα φέρνει από δω, τα φέρνει από κει κι αρχίζει να κοντοπλησιάζει τους επιθυμητούς αριθμούς των κριτηρίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εκεί πλέον αρχίζει... η πώρωση. Επειδή έχει σκαλίσει όλη την αμμουδιά μπροστά του, βγαίνει... εκτός ίσκιου ομπρέλας. Πανικοβάλλονται οι άντρες της φρουράς κι αρχίζουν να μετακινούν λίγο λίγο την ομπρέλα, ενώ προστίθενται και μερικοί άντρες ακόμα να φυλάνε τα σκαλίσματα μην... τα πατήσει κανείς και τα χαλάσει. Ομως, μόνο οι υπολογισμοί δε φτάνουν. Οπότε αρχίζει και τις γραφικές παραστάσεις. Να αναπαραστήσουμε - σκέφτεται ο πρωθυπουργός - π.χ. την... πορεία της δραχμής. Παίρνουμε ένα βότσαλο και το πετάμε προς τη θάλασσα. Διανύει μια καμπύλη πορεία, πηγαίνει ψηλά μέχρι ένα σημείο, πέφτει στην επιφάνεια της θάλασσας και μετά... πάει στον πάτο. Πλιτς! Τέλεια η αναπαράσταση. Μετά οι μισθοί και το εισόδημα, αποφασίζει. Παίρνει το βότσαλο και το πετάει με δύναμη από ψηλά στη Θάλασσα, προκειμένου να έχει εξαρχής καθοδική πορεία με την ίδια κατάληξη... Πλιτς!