Η τελευταία εξέλιξη, όμως, σε αντίθετες ακριβώς, από τις υποκριτικές αυτές εκτιμήσεις και υστερικές κραυγές οδηγεί. Το πρώτο, που γίνεται ακόμη περισσότερο καθαρό, είναι η αδιέξοδη πολιτική της ονοματολογίας και η βαθιά ζημιογόνα και εγκληματική πολιτική της υποτέλειας και του εγκλωβισμού στη λογική του "διαίρει και βασίλευε" των "μεγάλων" δυνάμεων. Το δεύτερο, είναι πως κάθε άλλο παρά ωφελεί την Ελλάδα, η όποια καθυστέρηση στην ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος με τη γειτονική χώρα. Και, δυστυχώς, η κυβέρνηση δε φαίνεται, ούτε καν αυτό να καταλαβαίνει.

Οι σύγχρονοι "μακεδονομάχοι" καμώνονται, πως ξεχνούν επίσης, ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν πάρει μέρος και δεν έχουν προβάλει την παραμικρή, ουσιαστική αντίσταση σε όλες τις έως σήμερα εγκληματικές και εις βάρος των Σέρβων και των άλλων λαών της πρώην Γιουγκοσλαβίας αποφάσεις των "μεγάλων" δυνάμεων. Από την πρώτη απόφαση της ΕΕ, που δρομολόγησε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, μέχρι το εμπάργκο και τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς. Δεν καταλαβαίνουν, άραγε, οι διάφοροι "μακεδονομάχοι", ότι η πολιτική αυτή υπονόμευε τις όποιες φιλικές σχέσεις των δύο χωρών; Και γιατί, άραγε, δεν αντιμετωπίζουν τη σημερινή κίνηση της Νέας Γιουγκοσλαβίας, με την ίδια κατανόηση, την οποία τότε ζητούσαν από τους Σέρβους, για τη δική τους πολιτική;

Τι θέλουν, δηλαδή, οι διάφοροι "υπερπατριώτες"; Να βρουν συνένοχους στην τυφλή και επικίνδυνη πολιτική της ονοματολογίας, σε άλλες χώρες και μάλιστα εις βάρος των συμφερόντων τους;