Ναι, καλά ακούσατε, όσοι με περίσσιο ενδιαφέρον σπεύσατε να παρακολουθήσετε από τις τηλεοράσεις σας, τη συνάντηση Κλίντον - Σημίτη. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ τάχτηκε - για πολλοστή φορά άλλωστε - υπέρ της μη χρήσης βίας στην επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Τώρα, θα πείτε, τι αξία έχει αυτή η δήλωση, απ' αυτόν, που έχει κάνει την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" των μικρότερων λαών και χωρών, βασικό μέσο για την εφαρμογή της "νέας τάξης" και σπέρνει τους πολέμους, ανά τον κόσμο;

Δίκιο έχετε. Καμιά αξία δεν έχει. Την απροσμέτρητη υποκρισία και διγλωσσία φανερώνει. Οχι μόνο του λεγόμενου και πλανητάρχη. Αυτός, στο κάτω κάτω της γραφής τη δουλιά του κάνει και τα συμφέροντα των αμερικάνικων πολυεθνικών υπερασπίζεται, πρώτα και κύρια του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος. Ισως περισσότερο, όλων των άλλων. Από την ελληνική κυβερνητική αντιπροσωπεία μέχρι και τους εκπροσώπους των ΜΜΕ, που εκτιμούσαν τη δήλωση ως ιδιαίτερα σημαντική, κλπ., κλπ....

Φανερώνει και κάτι άλλο όμως. Τις ευθύνες των λαών και μαζί και του δικού μας. Το αύριο δε χτίζεται ούτε με ψέματα, ούτε πολύ περισσότερο, με τα ανθρωποβόρα πλαίσια της αμερικάνικης "νέας τάξης".