Ούτε δραχμή από επιστροφή συνυπευθυνότητας δεν πρόκειται να πάρουν πίσω οι βαμβακοπαραγωγοί, αφού η παραγωγή σύσπορου βαμβακιού έφτασε τους 1.350.000 τόνους, ενώ επίσης ανοιχτό παραμένει και το ενδεχόμενο να ζητήσει η Κομισιόν να επιστρέψουν και χρήματα από πάνω.

Ετσι, οι βαμβακοπαραγωγοί θα μείνουν με τη μειωμένη τιμή που εισέπραξαν αρχικά για την παραγωγή τους (εμπορική τιμή συν προκαταβολή της ενίσχυσης) και η περιβόητη εξόφληση με επιστροφή συνυπευθυνότητας μετά το τέλος της εκκοκκιστικής περιόδου πάει περίπατο... Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία του Οργανισμού Βάμβακος η παραγωγή σύσπορου βαμβακιού φτάνει τους 1.350.000 και με την αναπροσαρμογή των ποιοτικών χαρακτηριστικών (ξένες ύλες, υγρασία κλπ.) και απόδοσης σε ίνες (33%), εκτιμάται ότι θα φτάσει τους 1.370.000 τόνους. Από την άλλη, η Ισπανία δήλωσε παραγωγή 101.000 τόνους, πράγμα που δείχνει ότι το σύνολο της κοινοτικής παραγωγής (Ελλάδα και Ισπανία) είναι 1.471.000 τόνοι.

Το νούμερο αυτό σημαίνει 341.000 τόνους υπέρβαση και ποσοστό συνυπευθυνότητας 20,6%,δηλαδή 66,5 δραχμές το κιλό (όσες επέβαλε αρχικά η Κομισιόν) με βάση το πλαφόν του 1.130.000 τόνων (850.000 η Ελλάδα και 270.000 η Ισπανία) που φαίνεται ότι θα "χρησιμοποιήσει" η Κομισιόν. Η περίπτωση να οριστεί το "μικρό" πλαφόν του 1.031.000 τόνων (782.000 Ελλάδα και 249.000 η Ισπανία) φαίνεται κάπως απίθανο, αφού με βάση τη διακύμανση της διεθνούς τιμής στο βαμβάκι "περισσεύουν" χρήματα από τα 770 εκατ. ECY που έχουν οριστεί για τις κοινοτικές ενισχύσεις. Αν τελικά ισχύσει το δεύτερο, τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο άσχημα, αφού η συνυπευθυνότητα θα είναι 25%, δηλαδή 85 δραχμές το κιλό.

Πάντως, εξαιτίας της επιβολής της συνυπευθυνότητας, οι βαμβακοπαραγωγοί αναμένεται να χάσουν γύρω στα 90 δισ. δραχμές, ενώ η ελάχιστη τιμή αντιπροσωπευτικού τύπου διαμορφώνεται στις 247,8 δραχμές ανά κιλό, από 257 που ήταν πέρσι. Επιπλέον, οι βαμβακοπαραγωγοί θα εισπράξουν τουλάχιστον 30 δραχμές το κιλό λιγότερο σε σχέση με πέρσι, όταν η μέση τιμή παραγωγού ήταν 288 δρχ. και έφτασε τις 293 με την επιστροφή συνυπευθυνότητας. Με βάση τον πληθωρισμό και την αύξηση του κόστους παραγωγής, η απώλεια εισοδήματός τους θα είναι φέτος ακόμα μεγαλύτερη. Το χειρότερο όμως είναι ότι για την περίοδο 1996/97 τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα για τους βαμβακοπαραγωγούς, αφού στην Ισπανία έβρεξε και εκτιμάται ότι η παραγωγή της θα αγγίξει τους 300.000 τόνους, ενώ για τη χώρα μας εκτιμάται ότι τα καλλιεργούμενα στρέμματα θα φτάσουν τα 5.500.000 (4.400.000 καλλιεργήθηκαν το 1995) και έστι η συνυπευθυνότητα θα φτάσει σε "τρελά" ύψη και θα μειωθεί ακόμα περισσότερο η ελάχιστη τιμή για τους παραγωγούς.

Τα παραπάνω έρχονται να ξεσκεπάσουν πλήρως την πολιτική εμπαιγμού της κυβέρνησης, των εκάστοτε υπουργών Γεωργίας, καθώς και των ξεπουλημένων κυβερνητικών αγροτοσυνδικαλιστών της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ, που από πέρσι το καλοκαίρι, με την ψήφιση του νέου καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού για το βαμβάκι, διαλαλούσαν πως το νέο σύστημα είναι πολύ καλύτερο από το προηγούμενο και πως οι παραγωγοί θα εισπράξουν 310 το κιλό (όπως είχε πει ο πρώην υπουργός Γ. Μωραϊτης). Επίσης, διαψεύδουν και τις περιβόητες δηλώσεις του μετέπειτα υπουργού Γεωργίας, Θ. Στάθη, για επιπρόσθετο "μποναμά" στους αγρότες με επιστροφή συνυπευθυνότητας γύρω στις 25 - 30 δραχμές το κιλό. Τέλος, διαψεύδονται και οι εκτιμήσεις της διοίκησης του Οργανισμού Βάμβακος ότι η παραγωγή του 1995 δε θα ξεπεράσει τους 1.250.000 τόνους και το είχαν για "καραμέλα" οι υπουργοί Γεωργίας για να καθησυχάσουν τους βαμβακοπαραγωγούς.