ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ

Οι τελευταίες δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον έρχονται να προστεθούν σε ένα χείμαρρο ομολογιών - όπως αποδείχνεται - και για το χαρακτήρα και για την προοπτική της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση. Πρόκειται για χαρακτήρα υποτελή, με προοπτική το αδιέξοδο. Αδιέξοδο, άλλωστε, στο οποίο ήδη πελαγοδρομεί. Μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη πλευρά των τοποθετήσεων Πάγκαλου, ο οποίος συνοδεύει τον Κ. Στεφανόπουλο αυτές τις μέρες στις ΗΠΑ, είναι εκείνη περί της μη ικανότητας της Τουρκίας να διαδραματίσει θετικό ρόλο για τα συμφέροντα της Αμερικής στην περιοχή... Ο Ελληνας υπουργός των Εξωτερικών θεώρησε σκόπιμο να... προφυλάξει τους κεφαλαιούχους των ΗΠΑ, σημειώνοντάς τους ότι οι επενδύσεις και τα επιχειρηματικά τους σχέδια προς τη γείτονα δεν πρόκειται να κερδοφορήσουν, γιατί η Αγκυρα αντιμετωπίζει πλήθος εσωτερικών προβλημάτων. Κατά ανάλογο τρόπο, υπενθύμισε στην πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ ότι ούτε τα πολιτικά και γεωστρατηγικά τους συμφέροντα μπορούν να προωθηθούν μέσω Τουρκίας, διότι η τελευταία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τους γείτονές της.

Δικαιούται, μετά τα παραπάνω, να υποθέσει κανείς ότι ο Θ. Πάγκαλος, είτε φιλοδοξεί να αναγορευτεί φύλακας άγγελος των επενδυτικών δραστηριοτήτων των αμερικανικών πολυεθνικών στην περιοχή, είτε σε συμβουλάτορα του Λευκού Οίκου σε θέματα ανακάλυψης περισσότερο κατάλληλων "λημεριών" για τις βαλκανικές επιδρομές των ΗΠΑ, είτε επιδιώκει κάτι άλλο. Και το άλλο που επιδιώκει η ελληνική ολιγαρχία και το διατυπώνει μέσω του πολιτικού της προσωπικού - εν προκειμένω, της κυβέρνησης Σημίτη - είναι να πείσει πως σε κείνη, και όχι στην "προβληματική" Τουρκία, πρέπει να ανατεθεί ο ρόλος του προγεφυρώματος για τις αμερικανικές "σταυροφορίες" στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τις περιοχές περί την πρώην ΕΣΣΔ.

Με τις παραπάνω δηλώσεις ο υπουργός Εξωτερικών απέδειξε, για μια ακόμα φορά, ότι ο αστικός πολιτικός κόσμος της χώρας είναι δογματικά προσηλωμένος στην πολιτική της "ζητιανιάς" και των παρακλήσεων προς τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, ώστε να χριστεί η Ελλάδα "μεσολαβητής", αγωγός και προκεχωρημένο φυλάκιο των Αμερικανών στην περιοχή. Επιβεβαιώθηκε, εκ νέου, ότι οι κυβερνώντες, όχι μόνο δεν έχουν βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα από την επικίνδυνη τακτική τους, αλλά και πιστοποιούν πως θα συνεχίσουν να εξωθούν τη χώρα μας στο γνωστό ενδοβαλκανικό ανταγωνισμό με την Αγκυρα. Ανταγωνισμός μεταξύ υπαλλήλων του Λευκού Οίκου, για το ποιος - η ελληνική ή η τουρκική ολιγαρχία - θα κερδίσει τα ψίχουλα από τις βαμμένες και με αίμα βρωμοδουλιές των ΗΠΑ στη Βαλκανική και γενικότερα.

***

Βέβαια, οι δηλώσεις Πάγκαλου δεν περιορίζονται εδώ. Η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών στις ΗΠΑ υπήρξε ιδανική ευκαιρία, ώστε να διατρανωθεί η κυβερνητική πίστη στον επιδιαιτητικό και επεμβατικό ρόλο των ΗΠΑ όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ταυτόχρονα, συνεχίζονται από κυβερνητικής πλευράς οι διατεταγμένου χαρακτήρα προσπάθειες για την καλλιέργεια αυταπατών, σχετικά με τον πραγματικό χαρακτήρα του αμερικανικού επεμβατισμού στις σχέσεις Αθήνας - Αγκυρας. Ετσι, ο Θ. Πάγκαλος, αφού αρχικά, κατά το πρότυπο "βάζω το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα", κάλεσε τις ΗΠΑ "να πάρουν θέση" έναντι των εδαφικών διεκδικήσεων της Τουρκίας κατά της Ελλάδας (πράγμα που, άλλωστε, ήδη έχουν κάνει μέσω των δηλώσεων Κλίντον περί "αμφισβητούμενων" σημείων των διεθνών συμβάσεων για το Αιγαίο), έφτασε στο σημείο να εξάρει τις ΗΠΑ για την "κατανόηση και ευαισθησία" που επιδεικνύουν στο θέμα!

Μάλιστα, τα νέα "ευχαριστήρια" Πάγκαλου προς το Λευκό Οίκο διατυπώθηκαν από μέρους του, ώστε να γίνει καταφανέστερη η εξωφρενική - κατά τη δήλωση του υπουργού - στάση των Ευρωπαίων, οι οποίοι δεν επιδεικνύουν την "κατανόηση και ευαισθησία" των ΗΠΑ... Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για "τρικυμία εν κρανίω", αλλά τα πράγματα είναι πιο άσχημα. Τόσο άσχημα όσο ακριβώς τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί η υποταγή απέναντι στα κάθε λογής ιμπεριαλιστικά κέντρα, που αναγκάζει τους "ευρωλάγνους", μόλις σπάσουν τα μούτρα τους στην ΕΕ, να εμφανίζονται "φιλοατλαντιστές" και τούμπαλιν, μέχρι να ισορροπήσουν στη γνώριμη θέση τους. Τη θέση του υποτελή και πάντα μερικά σκαλοπάτια παρακάτω.

***

Είναι φανερό ότι αυτή η πρακτική δε συνιστά παρά ανοιχτή πρόσκληση προς τους ιμπεριαλιστές να συνεχίσουν να παίζουν τα παιχνίδια τους στην "πλάτη" της Ελλάδας και των συμφερόντων του λαού μας. Συμφέροντα που καμία σχέση δεν έχουν με τα κέρδη που επιθυμεί να προσποριστεί η άρχουσα τάξη της χώρας, παίζοντας ρόλο μεταπράτη και αντιπροσώπου των αμερικανικών πολυεθνικών. Συμφέροντα που βρίσκονται στον αντίποδα των αμερικανόπνευστων ελληνοτουρκικών οξύνσεων και της υπαγωγής των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο επίπεδο της "κατανόησης" των "συμμάχων". Πρόκειται, τελικά, για μια πρακτική οριστικά και αμετάκλητα ατελέσφορη, που το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί είναι, αφ' ενός την ενίσχυση των δεσμών της εξάρτησης, αφ' ετέρου την ακόμα μεγαλύτερη αδυναμία της χώρας να υπερασπιστεί τα δίκαιά της. Στο βαθμό, δε, που τα τελευταία μετατρέπονται σε "ενέχυρο" αμερικανοφροσύνης και ευρωενωσιακής δουλείας, για να μπορούν να κάνουν τις δουλιές τους οι "πατριώτες" της ολιγαρχίας, αποτελούν πεδίο νέων πιέσεων και νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων κατά του τόπου.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο αστικός πολιτικός κόσμος της χώρας είναι δογματικά προσηλωμένος στην πολιτική της "ζητιανιάς" και των παρακλήσεων προς τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, ώστε να χριστεί η Ελλάδα αγωγός και προκεχωρημένο φυλάκιο των Αμερικανών στην περιοχή