Η κυβέρνηση - με έναν ανάλγητο τρόπο - αρνείται να ικανοποιήσει το βασικό αίτημα των συνταξιούχων για την επανασύνδεση των κατώτερων συντάξεων του ΙΚΑ με τα 20 ημερομίσθια, επικαλούμενη το πρόγραμμα σύγκλισης. Ομως η κυβέρνηση αποδεικνύεται ιδιαιτέρως ευαίσθητη στο αίτημα ξένων επενδυτών να ιδρύσουν οίκους ευγηρίας και προχωρεί στη διαμόρφωση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου.

Ετσι λοιπόν έχει συνταχθεί υπουργική απόφαση απ' τον υφυπουργό Υγείας Θ. Κοτσώνη για τις "προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΜΦΗ) από ιδιώτες" με τη διευκρίνιση, όπως αναφέρει το σχέδιο, "κερδοσκοπικού χαρακτήρα". Η έκδοση αυτής της υπουργικής απόφασης γίνεται, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του "Ρ", ύστερα από το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών.

Ετσι λοιπόν "δένουν" οι άλλες προτάσεις της Επιτροπής που μελέτησε το θέμα των συντάξεων, για τη χορήγηση κουπονιών στους ηλικιωμένους που θα τα ανταλλάσσουν με υπηρεσίες. Δηλαδή οι ξένοι επενδυτές θα είναι οι "πωλητές" των ψευτοϋπηρεσιών προς τους ηλικιωμένους. Πρώτα λοιπόν εξαθλιώνονται οι συνταξιούχοι, διαλύονται οι υπηρεσίες προστασίας τους και ύστερα εμφανίζονται οι επενδυτές ως "σωτήρες".

Στο σχέδιο της υπουργικής απόφασης αναφέρεται ότι για την έκδοσή της πάρθηκαν υπόψη "αφ'ενός οι αυξημένες ανάγκες φροντίδας και μέριμνας των ηλικιωμένων και αφ' ετέρου η έλλειψη οργανωμένων μονάδων φροντίδας τους".

Οι ξένοι επενδυτές βέβαια δεν κινούνται από πνεύμα φιλανθρωπίας αλλά γιατί έχουν εντοπίσει έναν χρυσοφόρο τομέα. Το παράδειγμα της Αγγλίας είναι αποκαλυπτικό. Στοιχεία για τη χρυσοφόρα δραστηριότητά τους παρουσίασαν οΜπομπ Αμπερλι και η Κάρολα Φίσμπαχ,πρόεδρος και γραμματέας αντίστοιχα, της Ευρωπαϊκής Συνδικαλιστικής Επιτροπής Δημοσίων Υπηρεσιών, στην ημερίδα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων που έγινε στο Ζάππειο το Φλεβάρη 1996.

Οι περικοπές, είπαν οι δυο συνδικαλιστές, των δαπανών υγείας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο έχουν ως αποτέλεσμα την τεχνολογική αποδυνάμωση των δημόσιων νοσοκομείων και την καθήλωση των μισθών των εργαζομένων σ' αυτά. Ετσι, πρόσθεσαν, τα ιδιωτικά γηροκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές που έχουν αναλάβει τη φροντίδα των ηλικιωμένων "επιτυγχάνουν εκατομμύρια επί εκατομμυρίων στερλινών κέρδος το χρόνο".

Για την ιστορία σημειώνουμε ότι το αίτημα για αλλαγή της νομοθεσίας στο δημόσιο σύστημα υγείας και πρόνοιας ώστε να διευκολυνθεί η δημιουργία ιδιωτικών κέντρων ευγηρίας, κλινικών και κέντρων αποκατάστασης για τους ηλικιωμένους, το έθεσε το Ινστιτούτο των βιομηχάνων (ΙΟΒΕ) με μελέτη του που δημοσιοποίησε στις 29.12.1993.

Οχι πως οι ντόπιοι επιχειρηματίες έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Πίσω απ' τη φιλανθρωπία έκαναν και αυτοί χρυσές δουλιές. Οι επιχειρήσεις απανθρωπιάς αποκαλύφθηκαν πριν ένα χρόνο (17.4.1995) με στοιχεία που έδωσε ο τότε υφυπουργός Πρόνοιας Μ. Σκουλάκης.

Τα στοιχεία ήταν συγκλονιστικά: Το υπουργείο εντόπισε, τότε, πάνω από χίλιους γέροντες, τουλάχιστον, πεταμένους στα αζήτητα. Απ' τους 117 οίκους που ελέγχθηκαν, βρέθηκαν με άδεια λειτουργίας μόλις 65.

Η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση του νόμου 2345/12.1095 για τις "οργανωμένες υπηρεσίες παροχής προστασίας από φορείς κοινωνικής Πρόνοιας και άλλες διατάξεις".

Ενα χρόνο μετά, όχι μόνο δεν έχουν πάρει άδεια όσοι οίκοι λειτουργούσαν παράνομα αλλά εις εφαρμογήν του παραπάνω άρθρου η κυβέρνηση προχωρά στην περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς με την παράδοση των ηλικιωμένων και σε ξένους αετονύχηδες.