- Ε, ρε και να ήμουν νιότερος. Ακούς εκεί σύνταξη 140.000 δραχμές! μονολόγησε δυνατά.

Εδώ και πέντε χρόνια πήρε την αγροτική σύνταξη, που κόλλησε στα 25 χιλιάρικα. Και του 'ρθε ο ουρανός σφοντύλι σαν άκουσε ότι η μεγαλύτερη σύνταξη μπορεί, λέει, να φτάνει τα 260 χιλιάρικα.

Τον μπέρδεψε πολύ κείνη η "μηνιαία εισφορά".

- Αλλά με τόσες κατοσταριές χιλιάρικα για σύνταξη, τι "συφορά" να υπάρξει; σκέφτηκε ο γερο - Λιάς.

Ηθελε να διαβάσει και την εφημερίδα με όλα τα καθέκαστα. Αλλά πού άργητα γι' αυτόν. Διάβηκε τα εβδομήντα και σταματημό δεν έχει. Η στουρναρόψυχη γης και τα λίγα ζωντανά που κράτησε δεν τον αφήνουν ήσυχο.

- Οσο ζω θα χαρίζω ένα αρνάκι στ' αγγόνια κάθε Πάσχα. Δεν είναι για χόρταση αλλά αυτή τη χαρά μπορώ να τους προσφέρω, έλεγε ο γερο - Λιάς κάθε φορά που του λέγανε να σταματήσει γιατί γέρασε και δεν τον κρατάνε τα ποδάρια του.

Το νέο σύστημα, έγραφε η εφημερίδα, θα εφαρμοστεί απ' το 1997 ("Λες να πιάνει και μένα;", σκέφτηκε ο γερο - Λιάς) και προβλέπει μηνιαία εισφορά 7.000 - 13.500 δραχμές...

- Ωχ! Ωχ! Να 'την κι η "συφορά" του ΟΓΑ, βόγκηξε ο γερο - Λιάς και σταμάτησε το διάβασμα. "Και πού θα τις εύρουν μωρέ αχαϊρευτοι τις 75.000 ή 160.000 το χρόνο όσοι απόμειναν ακόμα πάνω στα κατσάβραχα; ", αναρωτήθηκε φωναχτά.

Εκανε νοερά τους λογαριασμούς: "Σύνταξη 160.000 χ 14, μας κάνει 2.240.000 το χρόνο. Κι αν η σύνταξη είναι 260.000 το μήνα τότε κάθε χρόνο θα 'χω 3.640.000 δραχμές".

- Τύφλα να 'χουν τότε οι εβδομήντα και οι εκατόν εβδομήντα χιλιάδες για "συφορά" το χρόνο. Ούτε αυτά τα επιδόματα - εννοούσε τα διαβόητα ΕΚΑΣ - δε θα χρειάζομαι. Ας τα πάρουν οι φτωχο - ΙΚΑτζήδες, αναφώνησε ο γερο - Λιάς και ξαναρίχτηκε στο διάβασμα.

- Α! τους ζευζέκηδες είπε ο γερο - Λιάς κι ήταν έτοιμος να ξεστομίσει κάποια από κείνες τις γνωστές του βλαστήμιες, αλλά σταμάτησε γιατί άρχισε να διαβάζει παρακάτω: "Το νέο σύστημα θα αρχίσει να αποδίδει σε 15 χρόνια όταν οι εισφορές των αγροτών θα έχουν ικανοποιητικό επίπεδο συσσώρευσης, ώστε να λειτουργήσει η αρχή της ανταποδοτικότητας".

Ο γερο - Λιάς πέταξε πέρα την εφημερίδα και σηκώθηκε όρθιος.

- Φτου σας μωρέ λωποδύτες! έλεγε και ξανάλεγε. Δε σας φτάνει, συνέχισε, που πετάξατε τον παλιοαγρότη με "ανταπόδοση" 25 ψωροχιλιάρικα το μήνα. Ούτε σας φτάνει το ξεκλήρισμα - κατά πώς διατάζουν οι Ευρώπες - όσων απόμειναν στα χωράφια. Θέλετε μωρέ να ξετινάξετε και τις τσέπες των παιδιών μας για να κάνετε συσσώρευση. Ετσι τα συσσώρευσε και το ΙΚΑ και μόλις μαζεύτηκε το χρήμα, τ' άρπαξαν. Και τώρα προσπαθείτε να μπουκώσετε την οργή των συνταξιούχων με τα ΕΚΑΣ. Τι είναι μωρέ οι συντάξεις; "Αεροπλανάκια" είναι;

- Αϊ στο διάολο. Κυβερνήτες είστε εσείς ή νομαρχαίοι των Βρυξελλών, δεν άντεξε και ξεστόμισε τη βρισιά του ο γερο - Λιάς.

- Γιατί δεν πας να κοιμηθείς να ξαποστάσεις! του φώναξε ο γιος του.

- Εγώ θα ξαποστάσω άμα θα βγάλω στα μάτια μου τριφύλλια. Και συ θα χρειαστείς τόσα κι άλλα τόσα χρόνια για να πάρεις τις συντάξεις που τώρα σου τις παρουσιάζουν με ουρές, του απάντησε ο γερο - Λιάς.

"Αν υπάρχουν τότε συντάξεις καθώς μπλέξαμε με Θατσερικούς μαρξιστάδες", έκανε τη θλιβερή σκέψη ο γερο - Λιάς, καθώς έφευγε για τα χωράφια του να ηρεμήσει.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ