"Κάθε ψήφος που δεν πάει στο ΠΑΣΟΚ, αντικειμενικά βοηθάει τη Δεξιά". Είναι το απαύγασμα του "προοδευτικού" λόγου που λανσάρει - ανοιχτά πλέον - ο πρωθυπουργός. Θαυμάστε δημοκρατικό "νέο" ήθος. Θαυμάστε "εκσυγχρονιστικό" επίπεδο πολιτικής επιχειρηματολογίας. Θαυμάστε αντίληψη περί μη αρνητικής προπαγάνδας. Θαυμάστε "πρόοδο".

Δεν μπαίνει στον κόπο, να μας πει τις διαφορές του με τον άλλον. Και... καλά κάνει. Γιατί διαφορές δεν υπάρχουν. Είναι ίδιοι. Νεοφιλελεύθεροι και μονεταριστές. Υποτελείς υπάλληλοι των ΗΠΑ και των Βρυξελλών. Βαστάζοι των συμφερόντων των πολυεθνικών. Είναι και οι μεν και οι δε εκείνοι που από κοινού λυμαίνονται το μόχθο του ελληνικού λαού για δεκαετίες. Και τώρα ζητούν πάλι την ψήφο του, ώστε την επομένη των εκλογών να σφίξουν ακόμα πιο θανάσιμα τη δικομματική θηλιά γύρω από το λαιμό των Ελλήνων πολιτών. Αυτοί, λοιπόν, μιλούν για "χαμένη ψήφο"! Και έχουν και θράσος. Διότι αποτελεί θράσος να κατατάσσει ο Κ. Σημίτης τον εαυτό του και το κόμμα του στον αντίποδα της συντηρητικής παράταξης. Είναι εμπαιγμός να φωνάζει από τα μπαλκόνια ο πρωθυπουργός, δηλαδή ο αρχιτέκτονας των "σταθεροποιητικών" προγραμμάτων και κήρυκας της "λιτότητας δίχως ημερομηνία λήξης", ότι "ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά"! Είναι επιστροφή στο χαμηλότερο επίπεδο πολιτικής χυδαιότητας, να διαλαλεί αυτοπροσώπως ο Κ. Σημίτης, ότι "όποιος δεν ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, αντικειμενικά ψηφίζει τη ΝΔ"...

Ομως, άλλη είναι η αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι όποιος ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα ψηφίζει ΝΔ. Η αλήθεια είναι ότι όποιος ψηφίζει ΝΔ, στην πραγματικότητα ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Κάθε ψήφος προς τους δυο εταίρους του ξεζουμίσματος του ελληνικού λαού είναι πράγματι χαμένη ψήφος. Είναι μια ψήφος που τους παρέχει άλλοθι, για να συνεχίσουν τη φοροεπιδρομή κατά των μισθωτών και των συνταξιούχων, τις υποκλίσεις σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες. Είναι μια ψήφος που "δίνει" αέρα στα πανιά τους για το ολοκληρωτικό ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ψήφος, που θα την εμφανίσουν ως "εντολή" για το ξεπούλημα του τόπου και ως "συγχωροχάρτι" για τα ακόμα περισσότερα "λουκέτα" στην αγορά. Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ είναι μια χαμένη ψήφος για το μεροκάματο του Ελληνα. Για το δικαίωμά του στην εργασία. Για το δικαίωμά του στη μόρφωση. Για το δικαίωμά του να ζει ανθρώπινα.

Χαμένη είναι, επίσης, η ψήφος προς εκείνους που αποτελούν τα δεκανίκια του δικομματισμού. Προς αυτούς που λίγο πριν την προκήρυξη των εκλογών, συνωστίζονταν είτε στα "κεντροαριστερά" είτε στα "κεντροδεξιά" σαλόνια, ενώ τώρα δηλώνουν έτοιμοι να συνεργαστούν με κάποιον από τους δυο εταίρους μετά τις εκλογές, εφόσον, λένε, τηρηθούν κάποιες... "φιλολαϊκές" προϋποθέσεις. Ποια είναι η "φιλολαϊκή" προϋπόθεση; Μα το να "μπουκάρουν" και αυτοί σε κάποια γαλαζοπράσινη κυβέρνηση και να κάτσουν μαζί με εκείνους που τους μοιάζουν, γύρω από κάποιο Υπουργικό Συμβούλιο. Θα το επαναλάβουμε. Μεταξύ των γαλαζοπράσινων εκποιητών του τόπου δεν υπάρχουν διαφορές. Και επειδή δεν υπάρχουν εμείς λέμε: Ούτε τον έναν, ούτε τον άλλον, ούτε εκείνους που τους μοιάζουν. Εμείς λέμε: ΚΚΕ