Με ύφος αυτάρεσκο, ο ΣΥΝ προσδιόρισε το ρόλο του ως αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Ωστόσο, έδωσε και αμέσως μετά τις εκλογές σαφή δείγματα γραφής, για το πόσο είναι αντιπολίτευση και, μάλιστα, αριστερή...

1. Από τα δελτία ειδήσεων ΜΜΕ, πληροφορηθήκαμε ότι ο ΣΥΝ άσκησε "οξύτατη κριτική στην κυβέρνηση", επειδή "αναχώρησε για το Δουβλίνο χωρίς κάποιους μεγάλους στόχους"! Ο Ν. Κωνσταντόπουλος, επιπλέον, όπως γράφει η εφημερίδα "Αυγή", "στηλίτευσε το γεγονός ότι το ευρωπαϊκό προφίλ της νέας κυβέρνησης εξακολουθεί να είναι μια Ελλάδα χωρίς διεκδικήσεις, χωρίς στόχους, πειθήνια και υπάκουη"! ("Αυγή" 6.10.96).

2. Ενώ η κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ είναι πεντακάθαρη από κάθε άποψη, ο ΣΥΝ επιμένει να ζητάει από την κυβέρνηση να την ...ξεκαθαρίσει. Ετσι, την ώρα που και οι πέτρες γνωρίζουν πως ο κρατικός προϋπολογισμός θα είναι πέρα για πέρα αντιλαϊκός, η ηγεσία του ΣΥΝ ζήτησε από την κυβέρνηση να ...διασαφηνίσει τις προθέσεις της γι' αυτόν!... "Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους", υπογραμμίζει η "Αυγή" της Κυριακής στο σχετικό ρεπορτάζ για την εισήγηση του Ν. Κωνσταντόπουλου στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΝ, στο οποίο γίνεται λόγος πως ο πρόεδρος "κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις, από τις οποίες θα κριθούν στην πράξη προθέσεις και πολιτικές"...

Ποιοι είναι αυτοί οι θεσμοί, οι οποίοι, αν υπάρξουν, θα καταστήσουν προοδευτική (κατά το ΣΥΝ) την κυβερνητική πολιτική; Είναι εκείνοι που ο ΣΥΝ πρόταξε σαν στόχους "πάλης" (ουσιαστικά, και σαν όρους για να προχωρήσει σε διάλογο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ) αμέσως μετά τις εκλογές. Στόχοι που και αν υλοποιηθούν, τα μόνα που θα προσφέρουν είναι η ωραιοποίηση της βιτρίνας της συντηρητικής πολιτικής, η προώθηση της "συναίνεσης" και ντε γιούρε, καθώς και το σκόρπισμα αυταπατών στο λαό, ότι, δηλαδή, είναι αναγκαίο να γίνουν κάποια ρετουσαρίσματα στο πολιτικό σύστημα, προκειμένου να αλλάξει η κατάσταση σε όφελος των εργαζομένων.

Συγκεκριμένα: Αλλαγές στον Κανονισμό της Βουλής, για να υπάρχει "μια Βουλή των κομμάτων και όχι των μονολόγων των αρχηγών τους"! "Αλλαγή και οργάνωση της λειτουργίας του Υπουργικού Συμβουλίου"! Την ενεργοποίηση του νόμου για την "προστασία του πολιτικού κόσμου ως προς τις δαπάνες" των εκλογών! "Αλλαγή στον τρόπο (!) συζήτησης και κατάρτισης του προϋπολογισμού"! Συγκρότηση διακομματικής επιτροπής για την εποπτεία πόρων και του Πακέτου Ντελόρ! Αναθεώρηση του Συντάγματος, όπου, ωστόσο, από τις θέσεις του ΣΥΝ απουσιάζουν εκείνα τα κρίσιμα σημεία που θίγουν την πολιτικοοικονομική εξάρτηση της χώρας μας. Και, βέβαια, συγκρότηση "συμβουλίου για τη χάραξη εθνικής στρατηγικής" στην εξωτερική πολιτική! (Το μόνο από τις προτάσεις του ΣΥΝ που έχει κάποια αξία, είναι το αίτημα για την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, όπου, όμως, και από αυτό απουσιάζει τον τελευταίο καιρό ο όρος απλή αναλογική και στη θέση μπαίνει ο όρος "αναλογικότερο εκλογικό σύστημα").

Το ζήτημα, ωστόσο, που τίθεται εδώ είναι το εξής: Οτι όλα τα προηγούμενα πρέπει, κατά το ΣΥΝ, να αντικαταστήσουν εκείνα τα ζητήματα, από την προώθηση των οποίων καθορίζεται το αν θα υπάρξει ή όχι φιλολαϊκή πολιτική: Αντίσταση στη Νέα Τάξη Πραγμάτων (ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ), λαϊκό μέτωπο πάλης για βαθιές και ριζικές αλλαγές και αντιμετώπιση, τελικά, του προβλήματος της πολιτικής εξουσίας, μέτρα κατά των πολυεθνικών και της ντόπιας ολιγαρχίας κ.ά.

Η ολιγαρχία γνωρίζει καλά τους πραγματικούς φίλους και εχθρούς της.

Μ.