Βέβαια ο Μ. Εβερτ έχει καταστήσει σαφές ότι δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές. Μετά τις τελευταίες τοποθετήσεις του ελάχιστοι αμφιβάλλουν πλέον για αυτό.

Από τις 19 Σεπτέμβρη 1994, όταν ο πρόεδρος της ΝΔ διακήρυσσε στη ΔΕΘ, ότι "το κυρίαρχο δεν είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά πώς θα απαλλαγεί ο τόπος από την κυβέρνηση αυτή", μέχρι την περασμένη Κυριακή, όπου ουσιαστικά απολογούνταν γιατί δε ζητά εκλογές, η "αναπροσαρμογή" της θέσης της ΝΔ είναι κάτι παραπάνω από φανερή. Η "άκαμπτη" στάση για πρόωρες εκλογές, έχει αποκτήσει "ευλυγισία". Τώρα "θυμήθηκε" ότι δε διαθέτει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, για να επιβάλλει τις εκλογές. Ξαφνικά "συνειδητοποίησε" ότι "σέβεται τους θεσμούς" και συνεπώς πρέπει να προτείνει το δικό της υποψήφιο.

"Η ουσία είναι ότι η ΝΔ συμμετέχει στη διαδικασία εκλογής Προέδρου", χαιρέτισε την αλλαγή στάσης ο Στ. Μάνος,προσθέτοντας: Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε (!). Ασφαλώς κάτι "διαισθάνεται".

Διέξοδος η... κυβέρνηση

Την ίδια στιγμή η ηγεσία της ΝΔ κάθε άλλο παρά για εκλογές δείχνει να ετοιμάζεται. Εξερχόμενος του προεδρικού μεγάρου, το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης, ο Μ. Εβερτ, εναπέθεσε στην "ανίκανη και επικίνδυνη κυβέρνηση" την έξοδο από την κρίση: "Πιστεύω, δήλωσε, ότι θα πρέπει να αλλάξει πορεία η κυβέρνηση, για να μπορέσει να βγει ο τόπος από τα μεγάλα αδιέξοδα, τα οποία έχουν δημιουργηθεί" (!). Οι εκλογές μπορούν να περιμένουν, θα μπορούσε να προσθέσει.

Εκτός, όμως, από τις δηλώσεις υπάρχει και η καθημερινή πολιτική πρακτική. Η ΝΔ καταθέτει σχέδια νόμου (συμφωνία Σέγκεν, προστασία από ηλεκτρονικό φακέλωμα), για να διευκολύνει την κυβέρνηση να ξεπεράσει τους "ενδοιασμούς" της. Οργανώνει ημερίδα για τη "στρατηγική ενόψει της διακυβερνητικής διάσκεψης του '96", για να ενθαρρύνει τον "προβληματισμό" και την υιοθέτηση των προτάσεών της.

Επιπλέον, είναι εμφανής ο διακαής πόθος της ηγεσίας της ΝΔ να εκλεγεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και του κόμματος Σαμαρά. Η οριακή πλειοψηφία, όμως, που σχηματίζουν τα δύο κόμματα, αλλά και το ενδεχόμενο να μην τα βρουν στο τέλος, μεταφέρουν στους ώμους του Μ. Εβερτ σοβαρές ευθύνες για την αποτροπή της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.

"Μεγάλο ρίσκο"

Αν ο Μ. Εβερτ "χρεωθεί", με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο, την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, τότε θα κληθεί να πληρώσει ακριβά μάλλον γι' αυτή την επιλογή του. Πρώτο θα εισπράξει την οργή των βιομηχάνων, οι οποίοι επανέλαβαν την αντίθεσή τους στις πρόωρες εκλογές, ενώ ζήτησαν "πολιτική σταθερότητα" ως απαραίτητο όρο, για να προχωρήσει η ανάπτυξη της οικονομίας. Δεύτερο θα εξοργίσει τις Βρυξέλλες που "αγωνιούν" για τους ρυθμούς ενσωμάτωσης στο Μάαστριχτ, αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως προκύπτει από την τελευταία έκθεσή του.

Τα διάφορα γκάλοπ, που επικαλούνται επιδέξια στη Ρηγίλλης, για να δικαιολογήσουν την αλλαγή πλεύσης, σύμφωνα με τα οποία η συντριπτική πλειοψηφία δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές, μάλλον μια καλή δικαιολογία συνιστούν.

Είναι προφανές ότι δεν μπορεί, κάτω από αυτές τις συνθήκες, να προκαλέσει εκλογές την άνοιξη. Πολύ περισσότερο, γιατί αν δεν τις κερδίσει, τότε η θέση του στην ηγεσία του κόμματος θα τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο. Ηδη αρκετοί βουλευτές του κόμματός του, όπως οι Στ. Μάνος, Μ. Λιάπης, Α. Παπαληγούρας, Σ. Χατζηγάκης, Π. Τατούλης κ.ά., έχουν φροντίσει να καταγράψουν την αντίθεσή τους στην τακτική αυτή του Μ. Εβερτ. Η ομάδα βέβαια των φιλομητσοτακικών βουλευτών δε θα σταθεί στο πλευρό του...

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η ηγεσία της ΝΔ θα επιχειρήσει να αποφύγει τις εκλογές την άνοιξη, πάση θυσία. Ο τρόπος δεν είναι ακόμα εμφανής. Ωστόσο η συμμετοχή στη διαδικασία με δικό της υποψήφιο, της παρέχει αρκετές δυνατότητες για μια στροφή, που θα της επιτρέψει να διασώσει τα προσχήματα. Δεν αποκλείεται, δηλαδή, η υποψηφιότητα που θα προτείνει να είναι δήθεν "υπερκομματική" και "εκτός του κομματικού χώρου" της.Σε μια τέτοια περίπτωση ασφαλώς θα διευκολύνει κατά πολύ το κυβερνών κόμμα σε μια από κοινού στήριξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στο κάτω κάτω της γραφής για τον Μ. Εβερτ καλύτερα... "κυβέρνηση σε αναμονή", παρά να ριψοκινδυνεύει την "καταστροφή" (!).

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ