Οταν στο 3ο Θερινό Τμήμα της Βουλής, στις 11 και 13 Αυγούστου του 1993, γινόταν η συζήτηση για το νομοσχέδιο Μάνου που αφορούσε την πώληση του 49% των μετοχών του ΟΤΕ, την αύξηση κατά 55,71% της αστικής μονάδας και 55,29% των βασικών μηνιαίων τελών, στελέχη της σημερινής κυβέρνησης - ως αντιπολίτευση τότε - υποστήριζαν ότι οι αυξήσεις αυτές των τιμολογίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά "προίκα στον υποψήφιο στρατηγικό επενδυτή"...

Ενδιαφέρον νομίζουμε ότι έχουν τα παρακάτω αποσπάσματα από εκείνη τη συζήτηση που τα παραθέτουμε χωρίς σχόλια:

"Με την αύξηση των τελών των τηλεφώνων, που υπολογίζω συνολικά στην περίοδο 1994-'98 ότι θα ξεπεράσουν τα 4 με 4,5 τρισεκατομμύρια, όπως και να πάρουμε την παραγωγικότητα, θα μας μείνουν κέρδη πριν από τους φόρους 2 τρισ. δραχμές", έλεγε τότε ο σημερινός υπουργός Εθνικής Αμυνας, Γ. Αρσένης. Και συνέχιζε: "Αρα, ο στρατηγικός επενδυτής από τα κέρδη που είναι χαράτσι στον καταναλωτή, έχει ένα τρισεκατομμύριο που του χρειάζεται και του μένει ένα άλλο τρισεκατομμύριο να το κάνει ό,τι θέλει ή να το βγάλει στο εξωτερικό ή να το απορροφήσει υπό τη μορφή εισαγωγών προμηθειών σε υψηλά υπερτιμολογημένες τιμές, αλλά εν πάση περιπτώσει λεφτά εδώ δεν πρόκειται να φέρει..."!

Στο ίδιο πνεύμα τότε και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Στ. Παπαθεμελής, έλεγε: "Είπε ο υφυπουργός των Οικονομικών ότι είναι υπερβολικά χαμηλή η τιμή της εσωτερικής μονάδας. Δεν είπε όμως κάτι πολύ σημαντικό. Αυτό το οποίο είχε επισημάνει πριν δύο Κυριακές η εφημερίδα ΒΗΜΑ, ότι αυτός ο περιβόητος στρατηγικός επενδυτής πρόκειται να ωφεληθεί παραχρήμα από αυτή την"εξομάλυνση", δηλαδή την αναγωγή της μονάδας σύμφωνα με κοινοτική Οδηγία, στις 12 δραχμές. Αυτό σημαίνει ένα κέρδος αυτόματο του στρατηγικού επενδυτή...". Ενώ ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών, Κ. Σκανδαλίδης, χαρακτηρίζοντας τις αυξήσεις των τιμολογίων του ΟΤΕ "ληστρική και απροκάλυπτη κερδοσκοπία κατά του ελληνικού λαού και του πολίτη - καταναλωτή", υποστήριζε τότε: "Το 1996, ο πολίτης θα πληρώνει 150% παραπάνω την αστική μονάδα. Θα πληρώνει δύο φορές και παραπάνω το πάγιο. Θα πληρώνει δύο φορές περισσότερο τη χρονοχρέωση στα ψηφιακά. Χαράτσι κάθε 6μηνο. Μόνο με τα κέρδη από την τιμολογιακή πολιτική, ο στρατηγικός επενδυτής τα επόμενα δύο χρόνια θα έχει βγάλει στο πολλαπλάσιο την επένδυση που τόσο θέλετε να φέρετε στη χώρα. Τιμολογιακή πολιτική κοινωνικού αγαθού μετατρέπεται σε εμπόρευμα και σε μια συναλλαγή, όπου ο καταναλωτής θα χρηματοδοτήσει την επένδυση του στρατηγικού επενδυτή. Αυτή δεν είναι συμφωνία ισότιμων εταίρων. Είναι λεόντεια συμφωνία"...