Η επιστολή του Προέδρου Κλίντον στον Αλβανό ομόλογό του Σ. Μπερίσα, με την οποία ο Αμερικανός Πρόεδρος ζητά την απελευθέρωση των στελεχών της Ομόνοιας την οποία έφερε στη δημοσιότητα η "Καθημερινή της Κυριακής", είχε "ταχυδρομηθεί" και είχε φτάσει στα χέρια του Αλβανού Προέδρου από το Φθινόπωρο. Παρ' όλα αυτά η αλβανική κυβέρνηση "αντιστάθηκε" στις αμερικανικές πιέσεις και δεν ακολούθησε τις προτροπές της Ουάσιγκτον, κρατώντας φυλακισμένα τα στελέχη της Ομόνοιας. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, που η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει την ικανοποίησή της για την επιστολή Κλίντον; Τι πρόσφερε μέχρι σήμερα η αμερικανική ανάμειξη στα προβλήματα των ελληνοαλβανικών σχέσεων και τι νέο θα προκύψει από τη δημοσιοποίηση του περιεχομένου μιας "μπαγιάτικης" επιστολής που όταν απεστάλη δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα; Στο μόνο που μπορεί να καταλήξει κανείς είναι ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν βγάλει κανένα συμπέρασμα από τα αδιέξοδα που αναπαράγει και πολλαπλασιάζει, η εμμονή προσκόλλησης σε "ισχυρούς", στα πλαίσια άσκησης της εξωτερικής πολιτικής.