Αυτή τους όμως την ανυπαρξία λόγων και έργων την καλύπτουν έντεχνα με τη βοήθεια του συνόλου των ΜΜΕ, των οποίων τα συμφέροντα ταυτίζονται με τις πολιτικές επιδιώξεις τους. Ετσι, σε αγαστή σύμπνοια κόμματα και ΜΜΕ επιχειρούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, βαφτίζοντας την ανυπαρξία πολιτικού λόγου και έργων οι μεν σε "πολιτικό γίγνεσθαι" οι δε σε "είδηση". Και αντίστροφα, ονομάζουν την άσκηση συνεπούς πολιτικής "περιχαράκωση", "απομόνωση", "αποχή από τις πολιτικές εξελίξεις", θεωρώντας πως πρέπει να αποσιωπάται, όταν δε διαστρεβλώνεται για να μη χαλά την "ομοιομορφία" και την "καλαισθησία" των "καθώς πρέπει" δελτίων ειδήσεων.

***

Η τραγική ειρωνεία για τον εργαζόμενο των Ναυπηγείων είναι πως αγνοεί, αν θα έχει και αύριο δουλιά, αφού οι θέσεις των πολιτικών κομμάτων για την τύχη του τού είναι σχεδόν άγνωστες, ξέρει όμως ότι για Πρόεδρο της Δημοκρατίας η ΝΔ πρότεινε τον Α. Τσαλδάρη και η Πολιτική Ανοιξη τον Κ. Στεφανόπουλο κι ότι το ΠΑΣΟΚ σήμερα θα ανακοινώσει τον εκλεκτό του.Του δείχνουν σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα την προσωπική πλευρά των υποψηφίων - πληροφορώντας τον ότι ο ένας επίδοξος Πρόεδρος είναι φίλαθλος και πως ο άλλος στα νιάτα του ήταν δεξιοτέχνης του μπιλιάρδου - με στόχο να τον κάνουν να ξεχάσει το απάνθρωπο πρόσωπο των δικών του αφεντικών.Μαθαίνει "σε ζωντανές αποκλειστικές συνδέσεις" όλους τους πιθανούς αριθμητικούς συνδυασμούς για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, την πιθανότητα εκλογών ακόμα και τις πιθανές ημερομηνίες διεξαγωγής τους.

Πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ κορυφώνουν την πάνω από χρόνο ενορχηστρωμένη προσπάθεια μονοπώλησης του "πολιτικού βαρομέτρου" με την έξαρση της προεδρολογίας και της εκλογολογίας, για να μπορούν οι εργαζόμενοι να ξεχνούν τα προβλήματά τους και να "συμμετέχουν" διά της τηλεθέασης στα "κοινά", λες και όπως και όποτε εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα βελτιωθεί το δύσκολο παρόν και θα αποτραπεί το ζοφερό μέλλον τους. Κι ελπίζουν πως όταν αυτή η "παράσταση" τελειώσει θα "ανεβάσουν" κάποια παρόμοια, για να κρατιέται ζωντανό το ενδιαφέρον του πολίτη - θεατή στην παρακολούθηση του "πολιτικού γίγνεσθαι".

***

Δε θέλουν π.χ. να μάθει ο λαός την κοινοβουλευτική δράση του ΚΚΕ, τις παρεμβάσεις, τις επερωτήσεις και τις προτάσεις υπέρ των εργαζομένων που καθημερινά κάνει η εννιαμελής ΚΟ του Κόμματος. Γιατί, τότε ο λαός μοιραία θα κάνει συγκρίσεις. Θα δει πως οι πράσινες, μπλε και πρασινομπλέ "Κατίνες" και "καραγκιόζηδες" (κατά τη δική τους ορολογία) έχουν να αντιπαραθέσουν μόνο κοινοβουλευτικές κοκορομαχίες.Ούτε θέλουν να ακούγεται πως τα στελέχη του ΚΚΕ οργώνουν καθημερινά τους τόπους δουλιάς και τις συνοικίες για να δώσουν και να πάρουν πείρα από το λαό, να τον μπολιάσουν με τη φλόγα της αντίστασης και του αγώνα στην πάλη για την ανατροπή του αντεργατικού καπιταλιστικού συστήματος.

Γιατί απέναντι σ' αυτή τη ζωντανή αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση του ΚΚΕ με τους εργαζόμενους, ο λαός θα αντιπαραβάλλει τη δική τους "πολιτική" παρουσία που αρχίζει και τελειώνει στα όρια ενός τηλεοπτικού πολιτικού τραπεζιού.

Ομως όσο και να προσπαθούν να τα αποσιωπήσουν όλα αυτά, να κάνουν το "άσπρο" "μαύρο" και αντίθετα, καθημερινά όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αργά, κοπιαστικά μα σταθερά συνειδητοποιούν τη διαφορά της πολιτικής συνέπειας του ΚΚΕ από την "πολιτική" των αστικών κομμάτων. Και αργά μα σταθερά πλησιάζει η μέρα που η αρχική δημοσκόπηση θα πάψει να 'ναι υποθετική, θα γίνεται στους δρόμους του καθημερινού αγώνα. Και η απάντηση του ενεργά συμμετέχοντος "δείγματος" θα είναι "ΞΕΡΩ. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ. ΠΑΛΕΥΩ. ΔΙΕΚΔΙΚΩ".

Παναγιώτης ΖΑΒΟΥΔΑΚΗΣ

Σε αγαστή σύμπνοια κόμματα και ΜΜΕ επιχειρούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα βαφτίζοντας την ανυπαρξία πολιτικού λόγου και έργων οι μεν σε"πολιτικό γίγνεσθαι" οι δε σε "είδηση". Και αντίστροφα, ονομάζουν την άσκηση συνεπούς πολιτικής "περιχαράκωση", "απομόνωση", "αποχή από τις πολιτικές εξελίξεις"