Τελικά, αν ήταν επάγγελμα η πολιτική σεναριολογία - για κάποιους βέβαια, έστω και ανεπισήμως, είναι - δύσκολα θα βαλλόταν από φαινόμενα ανεργίας. Εχουν φροντίσει γι' αυτό τα αστικά πολιτικά κόμματα και κυρίως οι κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων, που έχουν ανάγει τα σενάρια περί "πολιτικών κορυφών" σε αποπροσανατολιστικό αντίδοτο ευρείας χρήσης. Ετσι επιτάσσει, άλλωστε, η ανάγκη της ίδιας της πολιτικής τους, που για να προωθηθεί απαιτείται η παθητικοποίηση και η σπορά αυταπατών σε όσο γίνεται πλατύτερα κοινωνικά στρώματα.

Τις τελευταίες λοιπόν μέρες, εκτός από την αναζωπύρωση των σεναρίων για το πότε, πώς και γιατί θα γίνει ο κυβερνητικός ανασχηματισμός,έπεσαν στην ...πιάτσα νέα σενάρια. Αυτή τη φορά, οι συντάκτες τους ασχολούνται με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών πολύ πριν τη λήξη της τετραετίας, τον Οκτώβρη του 1997... Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι οι πρόωρες εκλογές δεν αποτελούν εξέλιξη που σχετίζεται μόνο με τα στενά συμφέροντα του δικομματισμού και των εταίρων του, που θα τις χρησιμοποιήσουν ώστε να ξεκαθαρίσει το εσωκομματικό τους τοπίο, αλλά συνιστά δίοδο, μέσα από την οποία θα χρειαστεί να επέλθει η ανασύνθεση, συνολικά, του πολιτικού σκηνικού.

Ο τελευταίος ισχυρισμός δε δίνει, όμως, απάντηση σε ένα σοβαρό ζήτημα. Είναι διατεθειμένοι οι κυρίαρχοι κύκλοι να υποβάλουν το πολιτικό τους εποικοδόμημα σε "περιπέτειες", ανάλογες με τους όποιους κινδύνους συνεπάγεται μια εκλογική διαδικασία, σε περίοδο μάλιστα που η κοινωνική δυσφορία μετατρέπεται σε αντίσταση και διεκδίκηση; Στο παραπάνω ερώτημα, απαντούν ότι, έτσι ή αλλιώς, το νέο φιλοτεχνούμενο πολιτικό τοπίο της συναίνεσης, θα πρέπει να περάσει από το στάδιο της εκλογικής του "νομιμοποίησης".

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός γίνονται αποδέκτες σεναρίων για πρόωρες εκλογές. Οι ίδιοι κύκλοι, για να δώσουν έμφαση στους ισχυρισμούς τους, δεν ξεχνούν να αξιοποιήσουν αναφορές ακόμα και ανώτατων κομματικών στελεχών. Σύμφωνα με τους τελευταίους, "μάλλον απίθανο είναι να δει κανείς τον Α. Παπανδρέου να βρίσκεται σε προεκλογικά μπαλκόνια το 1997". Σε αντίθετη περίπτωση, υποστηρίζουν, ο πρωθυπουργός θα βρεθεί μπροστά στον κίνδυνο να παίξει με την "υστεροφημία του". Να απολέσει, δηλαδή, τις εκλογές κάτω από το βάρος μιας φθοράς που θα ενταθεί τα επόμενα δυόμισι χρόνια και να παραδώσει ένα κόμμα, που τα προβλήματα ενότητάς του θα ενισχυθούν μετά από μια ήττα - απώλεια της νομής της εξουσίας.

Ανάλογα τώρα με τις επιθυμίες των σεναριογράφων, εκτυλίσσονται και τα σενάρια. Ενα από τα πρόσφατα - εκείνο περί έναρξης των διαδικασιών διαδοχής του Α. Παπανδρέου από τον ίδιο - βρέθηκε σε δεύτερη μοίρα μετά την ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην ΚΕ του κόμματός του, όπου διαμήνησε προς τους "δελφίνους" ότι "θα περιμένουν πολύ". Εξέλιξη, που αναπτερώνει το "ηθικό" των έτερων σεναριογράφων περί πρόωρων εκλογών, που θέλουν τον Α. Παπανδρέου να τις προκηρύσσει, να τις κερδίζει και να παραδίδει το κόμμα... αλλά "νικητής". Ευσεβείς πόθοι, που μετατρέπονται σε όνειρα θερινής νυκτός; Εξαρτάται, όχι βέβαια από τους σεναριογράφους, αλλά κυρίως από εκείνους που βρίσκονται πίσω από τα σενάρια.

Οσο για τον ανασχηματισμό, είναι πλέον σαφές ότι έχει μετατραπεί σε σταθμό της εσωκομματικής αντιπαράθεσης μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Η ηγετική ομάδα της Χαρ. Τρικούπη επιθυμεί, η κυβερνητική αναδόμηση να πραγματοποιηθεί μετά τη Συνδιάσκεψη.Και αυτό γιατί, όπως πιστεύει, στη Συνδιάσκεψη του Ιούνη, θα καταγραφεί η κυριαρχία της έναντι των εσωκομματικών της αντιπάλων, την οποία με μεγαλύτερη ευκολία θα καταφέρει να αποκρυσταλλώσει και σε επίπεδο κυβερνητικών ισορροπιών. Αλλωστε, οι κυβερνητικού τύπου δραστηριότητες του Α. Τσοχατζόπουλου, το τελευταίο διάστημα, αποτελούν επίδειξη δύναμης. Από την πλευρά τους οι "εκσυγχρονιστές", ή έστω κάποιοι από αυτούς, ζητούν ανασχηματισμό το συντομότερο. Ενα ανασχηματισμό, στον οποίο η μεταχείρισή τους από τον Α. Παπανδρέου θα συνιστά μήνυμα ότι δεν τους αποκλείει από την κούρσα της διαδοχής. Παράλληλα, επιδιώκουν να συντελεστεί πριν τη Συνδιάσκεψη, ώστε, παρά το τι θα προκύψει εκεί, να έχει προηγηθεί κυβερνητικό τετελεσμένο, που θα τους επιτρέπει να διατηρούν ευνοϊκές γι' αυτούς ισορροπίες σε κυβερνητικό επίπεδο. Οι τελευταίοι, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι οι παραπάνω επιδιώξεις τους διευκολύνονται, μέσω της διεύρυνση της απήχησης των θέσεών τους στην ΚΕ και την ΚΟ του κόμματος.

Τα σενάρια, βέβαια, δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένα, αν δε διανθίζονται με το απαραίτητο "ονοματολόγιο" όσων καταλαμβάνουν τον τάδε ή τον δείνα υπουργικό θώκο. Ετσι, οι πληροφορίες φέρουν τον Ε. Βενιζέλο να μεταφέρεται στο υπουργείο Παιδείας, τον Γ. Παπανδρέου να μετακινείται στο υπουργείο Εξωτερικών, τον Κ. Σκανδαλίδη να του ανατίθεται το υπουργείο Τύπου κλπ. Στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού αναφέρουν, επίσης, ότι ο τελευταίος θα απευθυνθεί και στους Δ. Τσοβόλα, που θα κληθεί να δεχτεί το υπουργείο Εργασίας, την Β. Παπανδρέου, που θα της προταθεί το υπουργείο Εμπορίου, σε "μεσαία στελέχη" της ΚΟ, αλλά όχι στον Θ. Πάγκαλο.Οι ίδιοι, πάντως, σημειώνουν ότι ο πρωθυπουργός δε θα προχωρήσει σε διάχυση εξουσιών, μέσω της θέσπισης αντιπροέδρων ή κυβερνητικών κύκλων με επικεφαλής υψηλόβαθμα στελέχη. Εξέλιξη, που συνδυάζεται με την πρόθεση για "κόψιμο" αρκετών υφυπουργείων, στο όνομα του καλύτερου συντονισμού, αλλά προσκρούει στις επιδιώξεις των Α. Τσοχατζόπουλου, Κ. Σημίτη. Κ. Λαλιώτη, Γερ. Αρσένη για ανακήρυξή τους σε "πρώτους μεταξύ ίσων". Ομως ο πρώτος βρίσκεται σε καλύτερη θέση αφού, εφόσον ο ανασχηματισμός γίνει μετά τη Συνδιάσκεψη, μπορεί με ευκολία να διεκδικήσει τη θέση του υπουργού Επικρατείας.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ