Πέμπτη 29 Γενάρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Επιστράτευση της Δικαιοσύνης

Δεν "πρόλαβε" να γίνει η πρώτη απεργία των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, και η κυβέρνηση Σημίτη έσπευσε να θέσει σε κίνηση τα συνήθη, πλέον, "μεγάλα μέσα", αποκαλύπτοντας για μια ακόμα φορά το πραγματικό αυταρχικό πρόσωπό της. Ανέθεσε στην "ανεξάρτητη" Δικαιοσύνη να "επιβάλει την τάξη". Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διέταξε προκαταρκτική εξέταση για να αναζητηθούν οι ευθύνες για ποινικά αδικήματα των συνδικαλιστών των ΔΕΚΟ! Προφανώς για να μην υστερήσει και ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθήνας ανέθεσε απευθείας στην... Ασφάλεια την "αναζήτηση ενόχων", εννοείται στα πρόσωπα των συνδικαλιστών. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για μια απροκάλυπτη προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης, με εξόφθαλμο στόχο την τρομοκρατία και το χτύπημα κάθε οργανωμένης αντίστασης στην κυβερνητική, αντιλαϊκή πολιτική. Μπορεί να προεξοφληθεί με βεβαιότητα, ότι το επόμενο βήμα της κυβέρνησης θα είναι η προσφυγή στη "βοήθεια" των ΜΑΤ και την απροκάλυπτη βία.

Δεν πρόκειται βέβαια για τυχαία εξέλιξη. Η κυβέρνηση Σημίτη αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει την "κοινωνική συναίνεση" στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στις Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς. Ούτε βέβαια μπορεί να πείσει τους εργαζόμενους να θυσιαστούν για το "γενικότερο καλό" της "ανάπτυξης" και της ΟΝΕ. Αναποτελεσματική αποδεικνύεται και η επιχείρηση συκοφάντησης και απομόνωσης των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, με τις χιλιοειπωμένες θεωρίες περί "προνομιούχων" και "ρετιρέ", διοχετεύοντας μάλιστα και ανάλογα, υποτίθεται, στοιχεία στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι η εμπλοκή της Δικαιοσύνης θα καταφέρει εκεί που απέτυχαν οι υπόλοιπες άθλιες μέθοδοι. Από την άλλη, η κυβέρνηση επείγεται να στείλει μήνυμα στην αγορά και τα μεγάλα αφεντικά, ότι είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε ρήξη με τα συνδικάτα για να υλοποιήσει τις επιλογές που υπαγορεύουν τα συμφέροντά τους. Ανάμεσά τους, το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, σύμφωνα με τους όρους που αυτά επιτάσσουν και το πέρασμα των νέων και "ευλύγιστων" εργασιακών σχέσεων.

Αυτός είναι και ο πρώτος λόγος, που η κυβέρνηση Σημίτη έχει ως πρώτη επιλογή την προσφυγή στον αυταρχισμό και τη χρησιμοποίηση των μηχανισμών καταστολής και τρομοκράτησης των εργαζομένων. Εχουν πλέον εθιστεί σε αυτή την κατεύθυνση. Χρειάζεται, ίσως, να αναφερθεί, προς ενίσχυση των παραπάνω, και η πρόσφατα εκφρασμένη βούληση της κυβέρνησης να ξεθάψει το μεταξικό νόμο περί Τύπου.

Είναι απολύτως βέβαιο ότι οι αγώνες των εργαζομένων δεν πρόκειται να ανακοπούν ή να εξουδετερωθούν με τέτοιες αντιδημοκρατικές και αυταρχικές μεθόδους. Ούτε το αγωνιστικό φρόνημα θα καμφθεί, αντίθετα, τέτοιες απαράδεκτες παρεμβάσεις το αναζωπυρώνουν και προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη συσπείρωση. Είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να ανακόψουν την πορεία προς τα εμπρός. Οπως εύστοχα αναφέρεται στην προχτεσινή ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, "όσα μέτρα και να παρθούν κατά των εργαζομένων, όσοι πακτωλοί χρήματος κι αν διατεθούν για την εξαγορά συνειδήσεων, όσοι "κοινωνικοί διάλογοι" κι αν μεθοδευτούν, ο λαός δεν υποτάσσεται. Αντιστέκεται, οργανώνεται, διδάσκεται και είναι βέβαιο ότι θα βρει το δρόμο του. Θα οικοδομήσει το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης, θα ανατρέψει το κυρίαρχο μπλοκ των πολιτικών δυνάμεων".


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ