"Ωσπου να γίνουμε δήμος δε θα υπάρχουν δημότες...". Η διαπίστωση αυτή ανήκει σε έναν αγροτοκτηνοτρόφο του χωριού Παρακάλαμος Ιωαννίνων, αλλά δεν είναι μόνο δική του. Μπορεί μάλιστα να αποτελέσει και μια αποστομωτική απάντηση στην τηλεοπτική προπαγάνδα της κυβέρνησης για τα "καλά" της Ευρωπαϊκής Ενωσης και για τον "αναπτυξιακό οργασμό" που συντελείται στην Ελλάδα...

Η Ηπειρος παρακμάζει, όσο δηλαδή μπορεί να παρακμάσει η πιο φτωχή ήδη περιοχή της Ευρώπης. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι βλέπουν τα παιδιά τους να εγκαταλείπουν τα χωριά και την τσέπη τους να αδειάζει συνεχώς. Φεύγοντας και η τελευταία γενιά των ηλικιωμένων κτηνοτρόφων η ύπαιθρος της Ηπείρου θα ερημωθεί για να χαριστεί στη συνέχεια σε πολυεθνικούς, μονοπωλιακούς αγροτοκτηνοτροφικούς σχηματισμούς που θα χρησιμοποιούν συγκεκριμένο αριθμό εργατών και υπαλλήλων. Οσο για τα χωριά, θα "υπάρχουν" μόνο σαν ενοποιημένα οικιστικά "φαντάσματα" στα κιτάπια του "Καποδίστρια".

Η τάση μονοπώλησης της κτηνοτροφικής παραγωγής είναι πλέον ορατή, ενώ αποτελεί ήδη γεγονός για άλλες χώρες της ΕΕ. Στο νομό Αρτας συναντήσαμε παρέες ξωμάχων της γης που καθόντουσαν σε άδεια τραπέζια γιατί δεν έφτανε το "χαρτζιλίκι" για "δεύτερο γύρο". Στην Πρέβεζα μας διηγήθηκαν ότι οι παππούδες στα χωριά αποφεύγουν να συναντήσουν τα εγγόνια τους γιατί δεν έχουν τι να τα φιλέψουν. Στα Γιάννενα οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ σκαρφαλώνουν ακόμη στα κατσάβραχα για να συμπληρώσουν το ισχνό τους εισόδημα. Παντού ακούγαμε ότι όσοι νέοι επιμένουν να μένουν στον τόπο τους μένουν και ανύπαντροι, αφού το να είσαι κτηνοτρόφος και αγρότης είναι πλέον συνώνυμο της ανέχειας και της μιζέριας. Ούτε ακόμη κι αυτή η "απαστράπτουσα" Κέρκυρα δεν ξεφεύγει από τον "κυκλώνα" της παρακμής. Οσο για την απάντηση της κυβέρνησης σε όλα αυτά, είναι χαρακτηριστικές οι ομιλίες του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ και του περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων στο πρόσφατο αγροτικό συνέδριο της Νομαρχίας Κέρκυρας, που κάλεσαν τους αγρότες "να αναλάβουν τις ευθύνες τους" (!) στο όνομα της "παγκοσμιοποίησης" και του "αποφασίζουν υπερεθνικά κέντρα".

Η κυβερνητική "μέριμνα" όμως δε σταματάει εδώ. Η ρύπανση του Αμβρακικού συνεχίζεται ανεμπόδιστα, έχοντας φυσικά αρνητικές επιπτώσεις στην αλιεία. Τα αρδευτικά έργα στους κάμπους παραδίδονται ημιτελή ή με κακοτεχνίες - "μνημεία" εργολαβικής "ευαισθησίας" και κυβερνητικής "υπευθυνότητας" - και το λιγοστό βιος των αγροτών μετατρέπεται σε λίμνη. Μπορεί οι κτηνοτρόφοι να μην έχουν δικά τους βοσκοτόπια και να τα νοικιάζουν, αλλά άμα υπάρχει "καλή θέληση" από την κυβέρνηση πάντα βρίσκεται χώρος για ΝΑΤΟικές αποθήκες σε απόσταση αναπνοής από τις στάνες. Συγχρόνως, στην Αρτα, δυο - τρία αφεντικά εργοστασίων χυμοποίησης "στύβουν" τους πορτοκαλοπαραγωγούς όπως τα πορτοκάλια...