Είστε δήμαρχος, νομάρχης, περιφερειάρχης, γενικός γραμματέας υπουργείου, υφυπουργός ή υπουργός κι επιθυμείτε ένα ΧΥΤΑ (Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή για συγκεκριμένους λόγους; Θέλετε να υπάρχει και επιστημονική κάλυψη, επειδή επιβάλλεται από τη νομοθεσία (ελληνική ή κοινοτική); Αναθέτετε σ' ένα μελετητικό γραφείο την υπόθεση, από τις δεκάδες που έχουν ξεφυτρώσει τα τελευταία χρόνια και κάνουν χρυσές δουλιές, ζητώντας του να υποδειχτεί η θέση με τη μέθοδο της "επιλογής" (που θεωρητικά είναι η καλύτερη και η πιο αξιόπιστη). Από το σημείο αυτό και μετά ξεκινά η φαρσοκωμωδία. Υποδεικνύονται λόγω χάρη 15 θέσεις σ' ένα νομό και βαθμολογούνται τα χαρακτηριστικά τους με βάση ορισμένα κριτήρια. Π. χ. υδροπερατότητα, διεύθυνση του αέρα, μορφολογία του εδάφους, σεισμικότητα, παρουσία ενεργών ρηγμάτων στο υδρογραφικό δίκτυο, υπάρχουσα βλάστηση, απόσταση από τις πόλεις, δυνατότητα πρόσβασης... Ο χώρος που θα προταθεί είναι αυτός που θα συγκεντρώσει την υψηλότερη βαθμολογία με βάση ορισμένους συντελεστές στους παραπάνω δείκτες. Αναρωτιέστε ίσως πώς θα επέλθει η επιθυμητή λύση. Μα είναι απλό. Για σκεφτείτε το λίγο. Αρκεί να υπάρξει φροντίδα οι υπόλοιπες 14 θέσεις να είναι τελείως ακατάλληλες. Οπότε τι μένει; Μα η θέση που για Χ λόγους κάποιοι ήθελαν για ΧΥΤΑ. Κι όλα ωραία και καλά. Εκτός... Εκτός κι αν κάποιοι πάρουν χαμπάρι την απάτη κι αντιδράσουν γρήγορα και μεθοδικά. Σε τοπικό επίπεδο (πάντα η εξουσία όταν αντιμετωπίσει ισχυρές αντιδράσεις σκέπτεται σοβαρά την απώλεια ψήφων), σε εθνικό (το Ε Τμήμα του Συμβουλίου Επικρατείας κάνει πολύ καλά τη δουλιά του, εξ ου και το μένος υπουργών και διαπλεκόμενων ΜΜΕ εναντίον του) και σε διεθνές (καταγγελίες σε διεθνείς οργανώσεις και τα αρμόδια όργανα της ΕΕ, που συχνά είναι παγιδευμένα στην ίδια τους τη γραφειοκρατία και μπλοκάρουν ιστορίες ίσως κι άθελά τους). Οπότε η σούπα (ή καλύτερα η απάτη) χαλά. Οι περιπτώσεις που ανατράπηκαν τέτοια σχέδια (όχι μόνο για ΧΥΤΑ) είναι πολλές. Το κίνημα έχει τεράστιες δυνατότητες. Ενα είναι βέβαιο. Δεν είναι άτρωτοι και το γνωρίζουν πολύ καλά. Εξ ου και ο πανικός τους σε ουκ ολίγες περιπτώσεις περιβαλλοντικής τρέλας.