Οσοι προτείνουν το διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους είναι - σύμφωνα με το νέο Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο - "πατραλοίες" και "μητραλοίες"! (Για όσους δε γνωρίζουν, πατραλοίες και μητραλοίες σημαίνουν στην καθομιλουμένη πατροκτόνοι και μητροκτόνοι, εκ του ουσιαστικού πατήρ ή μήτηρ και του ρήματος αλοιώ, που σημαίνει αλωνίζω, ραβδίζω).

Στο σχετικό απόσπασμα ομιλίας του Αρχιεπισκόπου - κατά την πανηγυρική παρουσία του το Σαββατοκύριακο στο Βόλο και ως απάντηση, όπως είπε, "σε πολιτικές κινήσεις", υπονοώντας, εν πρώτοις, πρόταση βουλευτών για τον όρκο στη Βουλή - τονίζεται, εισέτι, πως οι "πατραλοίες" και οι "μητραλοίες" θ' αντιμετωπιστούν, κατά πρώτον, διά της πειθούς, αλλά "έπειτα, αν ο λόγος ο πειστικός δεν αποφέρει καρπούς, τότε με τη δυναμική αντιπαράθεση η Εκκλησία μας θα καταφύγει στο λαό μας".

Τα ως άνω λεχθέντα εξ αρχιεπισκοπικών χειλέων, θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ως αναδεικνύοντα εμμονή σε ξεπερασμένες και, εν πολλοίς επικίνδυνες, απόψεις και θέσεις περί "ελληνοχριστιανισμού", επιπλέον δε ως εμπεριέχοντα σαφείς απειλές για "κήρυξη ιερού πολέμου" σε ενδεχόμενες προσπάθειες διαχωρισμού Εκκλησίας και Κράτους, ώστε ν' αποδίδονται "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ".

Πάντως, "εξ όρθρου βαθέος" διαφαίνεται πώς εννοεί στην πράξη ο Αρχιεπίσκοπος τις, αμέσως μετά την εκλογή του, επαγγελίες του περί "ανοίγματος, ανανέωσης κι εκσυγχρονισμού εκ βάθρων της Εκκλησίας". Η εμμονή σε "ελληνοχριστιανικά ιδεώδη" - και όταν επιχειρείται να ενδυθούν το μανδύα της εθνικής αξιοπρέπειας, με την εκμετάλλευση της αντίθεσης του λαού μας σε "ντιρεκτίβες" της ΕΕ - δε συνάδει με την ανάγκη πραγματικού εκσυγχρονισμού, αλλά αποτελεί δημόσια εξομολόγηση συντηρητικών απωθημένων.

Αυτή η εμμονή εγκυμονεί, επιπλέον, και κινδύνους ανάπτυξης ενός επιθετικού "θρησκευτικού εθνικισμού", αν συνδυαστεί με κάποιες άλλες, εκπεφρασμένες, απόψεις και θέσεις του νέου Αρχιεπισκόπου για περισσότερη ενεργοποίηση της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης. Ενεργοποίηση, την οποία θ' αξιοποιήσει καταλλήλως το ελληνικό κεφάλαιο για μεγαλύτερο "πλιάτσικο" σε βάρος των λαών αυτών των χωρών και η "Νέα Τάξη Πραγμάτων" για την ιμπεριαλιστική "ειρήνη" στην περιοχή.