Στο Σαν Σαλβαδόρ τα συναντάς κάτω απ' το καυτό ήλιο να εργάζονται καταναγκαστικά στα χωράφια και στη Μαλαισία να δουλεύουν μέχρι και 17 ώρες τη μέρα σε φυτείες καουτσούκ. Στην Ινδία και το Πακιστάν,στα εργοστάσια ταπητουργίας, κάθονται γονατιστά για ώρες, στοιβαγμένα σε στενούς χώρους, υφαίνοντας τα ωραιότερα χαλιά του κόσμου. Στην Αίγυπτο,στα βυρσοδεψεία, δουλεύουν πάνω από οχτώ ώρες κάτω από απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής, ενώ στις χώρες του "πολιτισμού" και της "ανάπτυξης" τα ανταμώνεις στα φανάρια των δρόμων, στις στοές των μετρό, στα ακριβά εστιατόρια και στις φθηνές ταβέρνες να παλεύουν για το μεροκάματο. Κοινό γνώρισμα όλων αυτών των παιδιών, που πολλές φορές δεν ξεπερνούν την ηλικία των 14 χρόνων, είναι η καταπάτηση όλων των δικαιωμάτων τους - όπως αυτά αναφέρονται στη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού,που επικυρώθηκε το 1989 από 187 κράτη - απ' τις κυβερνήσεις των χωρών τους...

Τα παιδιά ωθούνται σε μορφές εργασίας, που βλάπτουν την ανάπτυξή τους, από δύο παράγοντες - κλειδιά, σύμφωνα με έκθεση της "Γιούνισεφ",που παρουσιάστηκε το Δεκέμβρη του 1996: Την εκμετάλλευση της φτώχειας και την απουσία σχετικής εκπαίδευσης.

Με βάση την έκθεση της "Γιούνισεφ", οι φοιτητές του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ερευνών της ΓΣΕΕ, εκπόνησαν εργασία για την παιδική εργασία στη χώρα μας, τα αποτελέσματα της οποίας πραγματικά συγκλονίζουν.

• Στην Ελλάδα οι ανήλικοι εργαζόμενοι ξεπερνούν τις 15.000. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ), εργάζεται το 0,6% των 14χρονων παιδιών και το 9,8% των νέων 15 - 19 ετών. Σ' αυτά τα ποσοστά είναι προφανές ότι δεν αναφέρονται παιδιά που εργάζονται σε οικογενειακές επιχειρήσεις, παιδιά γεωργών και κτηνοτρόφων, Τσιγγανόπουλα αλλά και χιλιάδες νέοι, που βρίσκονται στο οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο.
• Η συντριπτική πλειοψηφία παιδιών ηλικίας 14 χρόνων (3.053 από 4.816) ή ποσοστό 63,4% εργάζεται στην αγροτική παραγωγή και ακολουθεί το εμπόριο (664), η βιομηχανία (556) και η οικοδομή (273). Οπως φαίνεται από τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, οι νέοι, ως φθηνή και ανειδίκευτη εργατική δύναμη, πραγματοποιούν τις πιο σκληρές εργασίες με αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική τους διάπλαση, στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους και την ψυχική τους υγεία.
• Ενα ακόμα συγκλονιστικό στοιχείο είναι πως τα τελευταία 15 χρόνια 30.000 παιδιά δε φοίτησαν ούτε στο Δημοτικό, ενώ 15.000 παιδιά το χρόνο εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και 120.000 νέοι ηλικίας 15 - 18 χρόνων δεν ολοκλήρωσαν τη βασική στοιχειώδη εκπαίδευση. Το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων μαθητών, που δεν ολοκληρώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση, κατέχει η Ζάκυνθος (30,43%), ακολουθεί η Ξάνθη (29,73%), το Ρέθυμνο (25,99%) και η Ευρυτανία (22,18%).

Η χώρα μας κατατάσσεται στις αναπτυσσόμενες χώρες, που εφαρμόζουν "ελλιπή και ανεπαρκή" μέτρα για την προστασία της μητρότητας και του παιδιού. Το μεγαλύτερο ποσοστό των νεαρών απασχολουμένων, που καταγράφηκε το 1996 (225 παιδιά ηλικίας 14 χρόνων και 9.210 νέοι ηλικίας 15 έως 19 ετών στη Θεσσαλονίκη, 4.316 και 118.101 σε ολόκληρη τη χώρα), δεν απολαμβάνει τα εργασιακά του δικαιώματα και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης, κυρίως σε θέματα ωραρίου, συνθηκών εργασίας και ασφάλισης.