Το Σάββατο, στις 7.30 το πρωί, οι Κνίτες, οι Κνίτισσες και οι φίλοι της Οργάνωσης έφτασαν στο χώρο της κατασκήνωσης. Αμέσως άρχισαν να στήνονται οι σκηνές και μέσα σε λίγη ώρα η "κόκκινη κατασκήνωση" ήταν έτοιμη. Μόλις ο ήλιος έκανε την εμφάνισή του, όλοι βούτηξαν στη θάλασσα για να δροσιστούν, ενώ οι γνωριμίες που ξεκίνησαν στο πλοίο μετατράπηκαν σε μεγάλες παρέες στην κατασκήνωση και η μέρα πέρασε με κουβέντα και παιχνίδι.

Νωρίς το απόγευμα, όλοι άρχισαν να ετοιμάζονται για τη μεγάλη πορεία στη Χίο. Οι σημαίες και τα πανό σηκώθηκαν, τα "μπλοκ" φτιάχτηκαν από τις Οργανώσεις και λίγο μετά τις 7.30 ξεκίνησε η πορεία. Ο δρόμος της επιστροφής, όμως, ήταν και ο πιο δύσκολος. Ο φοβερός αέρας που ξέσπασε αργά το βράδυ, είχε "ξεστήσει" πολλές από τις σκηνές. Παρά την άσχημη εικόνα που παρουσίαζε η κατασκήνωση, το κουράγιο δε χάθηκε. Οι σκηνές άρχισαν να ξαναστήνονται, καλύτερα αυτή τη φορά, για να αντέξουν στον αέρα. Η κούραση ανάγκασε πολλούς να πέσουν για ύπνο, ενώ κάποιοι που δεν"πτοήθηκαν" πήραν τις κιθάρες και ξεκίνησαν το τραγούδι.

Την Κυριακή το πρωί στήθηκαν διάφορα παιχνίδια στο χώρο της κατασκήνωσης μέχρι την αναχώρηση. Η "μακριά γαϊδούρα" ήταν το παιχνίδι που διασκέδασε τους περισσότερους, ενώ οι πιο "θαρραλέοι" πήραν μέρος στα "καλλιστεία" "Χίος '98". Στις 4 μ.μ. οι σκηνές ξεστήθηκαν και αργά το απόγευμα οι Κνίτες και οι φίλοι της Οργάνωσης πήραν το δρόμο της επιστροφής.