Κόκκινοι πυκνοί καπνοί σκέπασαν ξαφνικά τα σπίτια που βρίσκονται σκαρφαλωμένα, στο βουνό Αιγάλεω,αιφνιδιάζοντας τους κατοίκους. Πέραμα 5 το απόγευμα του Σαββάτου. Πριν κανείς καταλάβει τι γίνεται, τεράστιες πύρινες γλώσσες, που έρχονταν από τα δυτικά, άρχισαν με τρομακτική ταχύτητα να πλησιάζουν τα σπίτια. Ο αέρας ήταν τόσο δυνατός, που παρέσυρε και πέτρες. Η καμπάνα της Αγίας Τριάδας άρχισε να χτυπά ακατάπαυστα. Τα πεύκα που βρίσκονταν πάνω από τα σπίτια, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου παραδίδονται το ένα μετά το άλλο στη φωτιά. Ο κόσμος άρχισε να τρέχει προς όλες τις κατευθύνσεις, με κουβάδες, λάστιχα, αξίνες και φτυάρια.

Στις 5.20, οι φλόγες κάνουν έφοδο σε δύο σπίτια. Το μόνο που πρόλαβαν να κάνουν οι ιδιοκτήτες τους ήταν να απομακρυνθούν. Το νερό λιγοστό. Χάος και πανικός. Στις 5.30 έρχεται το πρώτο (!) πυροσβεστικό όχημα, του οποίου το πλήρωμα τα χάνει, δηλώνοντας ότι είναι πυροσβέστες πόλεως και όχι δασών! Επί τόπου καταφτάνει ο δήμαρχος Περάματος Γιάννης Πατσιλινάκος,αλλά και κάτοικοι από όλες τις γειτονιές της πόλης.

Ισχυρή πυροσβεστική δύναμη με 8 οχήματα εμφανίστηκε λίγο πριν τις 7, όμως η πυρκαγιά ήδη είχε καταστρέψει περίπου 6 σπίτια. Παράλληλα στην περιοχή στάλθηκαν και υδροφόρες από τους γύρω δήμους, ύστερα από έκκληση του Δήμου Περάματος. Η κατάσταση τέθηκε υπό έλεγχο στις 10 το βράδυ.

Στις 9 το πρωί της Κυριακής είχαν μείνει μερικές μικροεστίες από την πυρκαγιά, όμως ο απολογισμός είναι φρικτός. Τέσσερις χιλιάδες στρέμματα δάσους έγιναν κάρβουνο και δέκα οικογένειες έμειναν στο δρόμο. Πίκρα και οργή κυριαρχούν.

"Δεν είχαμε νερό να σώσουμε το σπίτι μας. Εμεινε μόνο το πάτωμα. Πού θα πάω τα παιδιά μου τι θα γίνουμε; Δεν έχουμε τίποτα άλλο παρά τα ρούχα που φοράμε", ήταν τα λόγια της Θεοδώρας Αντωνακοπούλου με 5 παιδιά. "Το βράδυ τα παιδιά έμειναν στο τσιμέντο, όμως από σήμερα θα ξαναρχίσουμε τον αγώνα μας", συμπλήρωσε ο σύζυγος της Θεοδώρας Αναστάσιος.Την ίδια τύχη είχε και το σπίτι του αδελφού του Αναστάση, του Νίκου Αντωνακόπουλου με ένα παιδί, ο οποίος το μόνο που κατάφερε να πει ήταν: "Δεν έμεινε τίποτα".

"Τριάντα χρόνια δουλιάς και ζωής γίνανε στάχτη. Στα γεράματά μου πώς θα ξαναχτίσω σπίτι; Χρόνια τώρα μας λέγανε ότι θα φτιάξουν τη δεξαμενή στο βουνό, όμως τίποτα δεν έγινε και να τώρα τα αποτελέσματα. Τώρα θα 'ρθουν να μας τάζουν, όμως οι σεισμοπαθείς στην Καλαμάτα ζουν ακόμα στα κοντέινερς", είπε συνεχίζοντας την κουβέντα ο Βαγγέλης Κόντης συνταξιούχος, του οποίου το σπίτι κυριολεκτικά εξαφανίστηκε. Στο δρόμο έμεινε και η οικογένεια του Βαγγέλη Μενούνου με τρία παιδιά, του οποίου το σπίτι καταστράφηκε, όπως και του Γιώργου Τσαντίρη και της Αιμιλίας Καβούρη.Η Βούλα Ιωακιμίδου όπως είπε ίσα που πρόλαβε να βγει έξω μαζί με τα δύο της εγγόνια, που τα είχε στο σπίτι.

Στη 1 μ.μ. της Κυριακής στην περιοχή πήγαν ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης μαζί με το νομάρχη Ν. Φωτίου και τον δήμαρχο Περάματος. Ο υπουργός υποσχέθηκε στους κατοίκους ότι "ένα μέρος της αξίας του σπιτιού θα σας δοθεί ως επιχορήγηση και το υπόλοιπο με μακροπρόθεσμα άτοκα δάνεια". Ο δήμαρχος μαζί με τους κατοίκους απαίτησαν να δοθούν επιτέλους στο δήμο τα 150 εκατομ. που έχουν εγκριθεί από το 1996 για την κατασκευή δρόμων στη συγκεκριμένη περιοχή, όμως απάντηση από τον υπουργό δε δόθηκε. Στο μεταξύ από χτες κλιμάκιο του δήμου μαζί με υπαλλήλους της Πολεοδομίας και της Νομαρχίας άρχισαν να καταγράφουν τις ζημιές.

Αργά το βράδυ του Σαββάτου, βρήκαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για λίγο με τον δήμαρχο της πόλης Γιάννη Πατσιλινάκο."Να υποθέσουμε ότι για μία ακόμα φορά σταθήκατε τυχεροί;" του είπαμε δείχνοντας τα "καζάνια του θανάτου". "Μόνο τυχεροί; Ξέρεις τι θα πει αέρας 10 μποφόρ; Ξυρίζεσαι, μυρίζεις τη φωτιά και μέχρι να καταλάβεις τι συμβαίνει καίγεσαι. Αν δεν άλλαζε η φορά του ανέμου, θα καιγόταν όλη η πόλη, ή θα πήγαινε στα καζάνια με απρόβλεπτες συνέπειες", τονίζει ο δήμαρχος. Στην παρατήρηση πως η πυρασφάλεια των δεξαμενών λειτούργησε, απαντά ότι "αυτό έγινε, αλλά αφού πέρασε η φωτιά" και συνεχίζει με οργή: "Μετεγκατάσταση των καζανιών εδώ και τώρα. Από θαύμα σώθηκε η πόλη και ο Πειραιάς. Δεν μπορούν οι υπεύθυνοι να υπόσχονται μέτρα κάθε φορά που διατρέχουμε σοβαρό κίνδυνο και να τα ξεχνούν την άλλη μέρα. Ο κύριος Σημίτης είχε υπογράψει τη μετεγκατάσταση για το 2001. Ας τιμήσει την υπογραφή του".Οταν επισημαίνουμε στον δήμαρχο ότι ήδη μια εταιρία πετρελαιοειδών μεταφέρεται, μας υπογραμμίζει ότι οι εγκαταστάσεις της μένουν και τα καζάνια τώρα που είναι μισοάδεια, λόγω των αερίων που υπάρχουν, είναι ακόμα πιο επικίνδυνα.

Η κουβέντα έρχεται στις ευθύνες που ορισμένοι καταλογίζουν στη δημοτική αρχή για το ότι δεν έχει πάρει μέτρα προστασίας της περιοχής. "Πεύκα και σπίτια έγιναν παρανάλωμα του πυρός, νικημένα από την εγκληματική βραδύτητα του κρατικού μηχανισμού και την αδιαφορία των αρμοδίων της κυβέρνησης που επί δεκαετίες δεν πήραν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ουσιαστική ένταξη στο σχέδιο και την ανάπλαση της περιοχής. Η έλλειψη μέτρων στην πανέμορφη δασική περιοχή της "χωράφας" διευκόλυνε το έργο της φωτιάς. Ο απολογισμός είναι βαρύς. Κάηκαν 4.000 στρέμματα δάσους. Πάνω από δέκα οικογένειες βρέθηκαν κυριολεκτικά στο δρόμο. Ο αγώνας τόσων κατοίκων για την εξασφάλιση ενός σπιτικού έγιναν κάρβουνο και στάχτη. Είναι πια καιρός ν' αναλάβει η πολιτεία τις ευθύνες της. Η περιοχή καθυστέρησε εγκληματικά για να μπει στο σχέδιο, πράγμα που θα επέτρεπε και τη δημιουργία σοβαρής υποδομής, ικανής ν' αντιμετωπίσει τέτοιες καταστροφές",λέει φανερά οργισμένος ο δήμαρχος. Στη συνέχεια ο Γ. Πατσιλινάκος απαριθμεί αυτά που έπρεπε να έχουν γίνει, αλλά δεν έγιναν από την πολιτεία, όπως:

• Η πρόσθετη τρίτη δεξαμενή που επί χρόνια αγωνίζεται ο δήμος να κατασκευάσει η ΕΥΔΑΠ και μόλις προ ημερών εγκρίθηκε.
• Ο δεύτερος δρόμος, που αν είχε κατασκευαστεί, θα επέτρεπε την άμεση επέμβαση της Πυροσβεστικής.
• Από το 1996 ο δήμος περιμένει τα εγκεκριμένα 150 εκατομμύρια για την κατασκευή του δρόμου Ευήνου και Αγίας Τριάδας, που βρίσκονται στην καρδιά της πληγείσας περιοχής, που με τα αδιέξοδά τους δυσχεραίνουν τις κινήσεις των πυροσβεστικών οχημάτων.

"Το Μάρτη το Νομαρχιακό Συμβούλιο ψήφισε σχέδιο αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών. Ούτε αυτό δε λειτούργησε;", είναι η επόμενη ερώτηση που θέσαμε στον Γ. Πατσιλινάκο. "Πώς να λειτουργήσει αφού ακόμα είναι στο στάδιο της μελέτης",απαντά.