Με 24ωρη πανεργατική πανελλαδική απεργία απαντούν σήμερα οι εργαζόμενοι της χώρας στη θερινή επίθεση της κυβέρνησης. Απαντούν στο αντεργατικό νομοθετικό τερατούργημα, με το οποίο επιχειρείται να σβηστεί από τον εργασιακό χάρτη κάθε θεμελιακή εργατική κατάκτηση. Πρόκειται για μια κινητοποίηση που αποφασίστηκε από τη ΓΣΕΕ, αλλά που επιβλήθηκε από τα κάτω, αφού οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες έσπευσαν από την πρώτη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε το νομοσχέδιο, ουσιαστικά να το επικροτήσουν! Πρόκειται, επίσης, για μια κινητοποίηση, το περιεχόμενο και οι στόχοι της οποίας σφραγίζονται από τις αποφάσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των κατώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων - ομόφωνες σε πολλές περιπτώσεις - που απαιτούν να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ το τερατούργημα. Σε αντίθεση με τις ίδιες πλειοψηφίες που παίζοντας στο κυβερνητικό - εργοδοτικό στρατόπεδο, επιχειρούν τον εξωραϊσμό του και προσπαθούν να επικεντρώσουν την προσοχή σε ορισμένα και μόνο σημεία του νομοσχεδίου, οδηγώντας σ' ένα νέο ολέθριο παζάρι, η κατάληξη του οποίου είναι σαφώς προδιαγεγραμμένη. Αυτό το νομοσχέδιο δεν παίρνει διορθώσεις. Είναι ένα πλέγμα διατάξεων που χτυπάνε συνολικά και από πολλές μεριές το οχτάωρο, τις συλλογικές συμβάσεις, την πλήρη απασχόληση, οδηγώντας ταυτόχρονα σε κατάρρευση όλων των άλλων κατακτήσεων.

Το μέτωπο, που άνοιξε με αυτό το νομοσχέδιο, όποια και να είναι η κατάληξή του στη Βουλή, ο αγώνας που άρχισε με τα μέτρα - φωτιά που περιέχει, είναι ολοφάνερο ότι θα είναι μακρύς και δύσκολος. Οπως ολοφάνερο είναι ότι για να μην περάσουν οι στόχοι του κεφαλαίου και της κυβέρνησης που διαγράφονται από το νομοσχέδιο, θα απαιτηθεί σοβαρή ανάπτυξη της πάλης, καλή οργάνωση, αποφασιστικός συντονισμός και η μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης, όσο καθαρό είναι ότι άλλη θα ήταν η εξέλιξη των πραγμάτων και πολύ καλύτερες οι δυνατότητες απόκρουσης του νομοσχεδίου, αν διαφορετική ήταν η στάση των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων, αν άλλοι ήταν οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα, άλλο τόσο καθαρό είναι ότι το μεγάλο αυτό εμπόδιο πρέπει και μπορεί να ξεπεραστεί με την ένταση των προσπαθειών από τα κάτω.

Προς αυτή την κατεύθυνση είναι αρκετά ελπιδοφόρα η προσπάθεια που ξεκίνησε για την πλατιά ενημέρωση των εργαζομένων με περιοδείες στους τόπους δουλιάς. Η προσπάθεια για τη δημιουργία επιτροπών στήριξης των εργατικών δικαιωμάτων στις συνοικίες, με τη συμμετοχή σ' αυτές ευρύτερων δυνάμεων. Η προσπάθεια προετοιμασίας αρκετών πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων να αντιμετωπίσουν τη θύελλα, αφού, αν το νομοσχέδιο γίνει νόμος, σύντομα θα κληθούν να το αποκρούσουν μέσα στους τόπους δουλιάς, οργανώνοντας την πάλη κατά της κατάργησης του οχτάωρου. Κατά της επέκτασης και επιβολής της μερικής απασχόλησης. Κατά των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης και της κατάργησης, μέσω αυτών, των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Κατά της προσπάθειας για τον αφανισμό του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος και της συλλογικής δράσης, με την εξατομίκευση της... διαπραγμάτευσης και του"λιανίσματος" κάθε εργαζόμενου χωριστά. Αν μέχρι τώρα, η ζωντανή επαφή του κάθε συνδικάτου με τα φυσικά μέλη του, με τους εργαζόμενους ήταν απαραίτητη, τώρα είναι η αναγκαία συνθήκη για την ίδια την ύπαρξή του. Η σημερινή, επομένως, κινητοποίηση, δεν είναι παρά η αρχή σ' έναν μεγάλο αγώνα. Σ' έναν αγώνα, που θα πετύχει στους στόχους του, θα μπορέσει να ανακόψει την επίθεση και προοπτικά να την ανατρέψει, στο βαθμό που θα"πατήσει" γερά μέσα στους εργαζόμενους, στην οργάνωση και στο συντονισμό της πάλης από τα κάτω.