Από την Πανελλήνια Επιτροπή Δημοψηφίσματος για το Μάαστριχτ - Αμστερνταμ,εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση με αφορμή τη συμπλήρωση 6 χρόνων από την επικύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992 από όλα τα κόμματα της τότε Βουλής, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ, εκτός από το ΚΚΕ. Η Επιτροπή σημειώνει:

"Συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 6 χρόνια από την εσπευσμένη κοινοβουλευτική διαδικασία επικύρωσης της Συνθήκης του Μάαστριχτ (27 - 31 Ιούλη 1992), χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του ελληνικού λαού σχετικά με το πραγματικό της περιεχόμενο και τις συνέπειές της αλλά και χωρίς την αναζήτηση της γνώμης του, όπως έγινε - και γίνεται - σε άλλες χώρες της ΕΕ.Στη διάρκεια των 6 αυτών χρόνων, καταγράφονται ως λαϊκή εμπειρία η συμφωνηθείσα εκχώρηση εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, η σαφής προσβολή θεμελιακών εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η σοβαρή επιδείνωση κρίσιμων κοινωνικοοικονομικών μεγεθών και η συνακόλουθη επιδείνωση της θέσης της χώρας στο σημερινό διεθνή καταμερισμό.

Η νέα Συνθήκη του Αμστερνταμ, καθώς και η ενσωμάτωση στα σχετικά κείμενά της των Συμφωνιών Σένγκεν, όχι μόνο δεν περιορίζουν αλλά και εντείνουν τις ανησυχίες του ελληνικού λαού για τις σοβαρότατες επιπτώσεις αυτής της ευρωενωσιακής πορείας στην εθνική, οικονομική και κοινωνική μας ζωή. Ιδιαίτερα ανησυχητικό στοιχείο αποτελεί η αποδοχή βαρύτατων όρων στο δρόμο για την ΟΝΕ, οι οποίοι σε συνδυασμό με τις αναμενόμενες επιπτώσεις του "συμφώνου σταθερότητας" και της "Agenta 2000", οδηγούν σε συρρίκνωση εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων αλλά και στην παγίωση μιας πολιτικής επαχθών για ευρύτατα λαϊκά στρώματα ρυθμίσεων.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η επιτροπή μας επανέρχεται στο αίτημα της διεξαγωγής εθνικού Δημοψηφίσματος πριν προχωρήσει η κοινοβουλευτική διαδικασία επικύρωσης και της νέας συνθήκης το προσεχές φθινόπωρο. Το αίτημά μας αυτό προσυπογράφεται ήδη από δεκάδες μαζικούς φορείς και οργανώσεις αλλά και πάνω από 120.000 πολίτες.

Αυτό που έγινε το καλοκαίρι του 1992, με επίδειξη αυταρχισμού και με περιφρόνηση του στοιχειώδους δημοκρατικού δικαιώματος του ελληνικού λαού να ενημερώνεται ουσιαστικά και να εκφράζει τη γνώμη του για τόσο κρίσιμα ζητήματα, δεν πρέπει να επαναληφθεί. Πολιτικά κόμματα, βουλευτές, φορείς και οργανώσεις, πνευματικοί άνθρωποι, επιβάλλεται να αναλάβουν την ιστορική τους ευθύνη".