Περί "δασικών εμπρηστών, δασικού παρακράτους και κυκλωμάτων αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων", μίλησε πριν μέρες ο υπουργός Γεωργίας, περιοδεύοντας στις καμένες εκτάσεις της Αττικής.

Κι εμείς αναρωτιόμαστε αν όλ' αυτά τα λέει και από προσωπική πείρα, αφού πέρα από τη γνωστή σε όλους αντιδασική πολιτική της κυβέρνησης, την οποία... δημιουργικά εφαρμόζει, αποδείχνεται και ιδιαίτερα ευαίσθητος στην αυστηρή εφαρμογή και των παλιότερων αντιδασικών διαταγμάτων και νόμων.

Παράδειγμα, οι καμένες δασικές εκτάσεις που βρίσκονται εντός Σχεδίων Πόλεων. Σωστό είναι πως ο σχετικός νόμος - παρότι η λογική της συνταγματικής επιταγής κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση - τις εξαιρεί από την υποχρέωση αναδάσωσης. Αυτό, όμως, κάθε άλλο παρά σημαίνει πως απαγορεύεται και η αναδάσωσή τους. Και ακόμη, γιατί στέκεται μόνο σ' αυτό ο κ. υπουργός και δε φροντίζει να κάνει έναν έλεγχο για τα διάφορα "εγκεκριμένα Σχέδια Πόλεων", που συνορεύουν με την Πεντέλη και τον Υμηττό; Μήπως δεν ξέρει ότι μόνο στην περίοδο της χούντας εκδόθηκαν για την Αττική ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 167 Προεδρικά Διατάγματα, για την ένταξη αντίστοιχων περιοχών σε Σχέδια Πόλεων, χωρίς καν την υπογραφή του τότε - έστω - υπουργού Γεωργίας;