Η "αμηχανία" με την οποία η ηγεσία της ΝΔ υποδέχτηκε την εκλογική "νίκη" της, δείχνοντας σαν να μην ξέρει τι θα την κάνει, δεν είναι καθόλου τυχαία.

Ο Κ. Καραμανλής γνωρίζει πολύ καλά ότι η κυρίαρχη επιδίωξη μέχρι και το τέλος του επόμενου χρόνου είναι η πάση θυσία ένταξη στην ΟΝΕ. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, όχι μόνο δεν πρέπει να υπάρξει κλίμα "αποσταθεροποίησης" του πολιτικού σκηνικού, αλλά, αντίθετα, πρέπει όλοι να βάλουν πλάτη για την απρόσκοπτη πορεία προς την ΟΝΕ. Δεν έχει, λοιπόν, κανένα περιθώριο να ανεβάσει τους τόνους ή να ασκήσει "σκληρή" αντιπολίτευση, παρά μόνο να αυξήσει τις πιέσεις προς την κυβέρνηση να βαδίσει στη "σωστή" κατεύθυνση. Αρα, είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει την αντιπολιτευτική τακτική που ακολουθούσε μέχρι τώρα, δηλαδή της στήριξης και σύμπλευσης με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. Πάει πολύ, όμως, η Ρηγίλλης να ερμηνεύει την όποια εκλογική άνοδό της ως επιβράβευση γι' αυτή την αντιπολιτευτική τακτική και, πολύ περισσότερο, για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Οσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότεροι θα αντιλαμβάνονται ότι η ΝΔ δεν αποτελεί τον πολιτικό φορέα όχι μόνο για την έκφραση δυσαρέσκειας, αλλά πρέπει να γίνει αποδέκτης αυτής της λαϊκής δυσαρέσκειας και να αποδοκιμαστεί εξίσου με την κυβέρνηση.