Ενα άθλιο προπαγανδιστικό τροπάρι του δικομματισμού έχει καταντήσει η εξίσωση της εκλογικής τους δύναμης με το αντίστοιχο ποσοστό του λαού που τάσσεται υπέρ της ΟΝΕ. Ετσι, διατυμπανίζουν διαρκώς, όπως και χτες ο Κ. Σημίτης, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, περίπου το 90% (!), εκτός από μία "θλιβερή μειοψηφία" - εννοώντας το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ - τάσσεται υπέρ του "μονόδρομου". Πρόκειται, φυσικά, για συνειδητό ψέμα, το οποίο έχει στόχο να δίνει άλλοθι κοινωνικής συναίνεσης στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Ακόμη και τα δικά τους γκάλοπ έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι πρόκειται για άθλια προπαγάνδα. Ετσι, στο γκάλοπ που δημοσίευσε η προχτεσινή "Εξουσία", στην ερώτηση: "Συνέπεια στην εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική μέχρι την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ;", μόνο το 53,6% των ερωτηθέντων απαντά "ναι", ενώ τουλάχιστον ένα 28% είναι ριζικά αντίθετο και ζητά την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Χρειάζεται, μήπως, να σημειώσουμε ότι τα ποσοστά αυτά θα ήταν κατά πολύ διαφοροποιημένα, αν οι εργαζόμενοι ήταν πραγματικά ενημερωμένοι για το τι σημαίνει ΟΝΕ, για τους ίδιους και το μέλλον των παιδιών τους, και πόσο ψεύτικο είναι το... επιχείρημα του "μονόδρομου";

Σε κάθε περίπτωση, όμως, αποτελεί μια καλή εξήγηση για τις "δυσκολίες" που συναντούν οι υπέρμαχοι της ΟΝΕ στην επιβολή των σκληρών αντιλαϊκών επιλογών, ανεξάρτητα από τα εκλογικά ποσοστά τους. Από την άλλη, δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες για τη συγκρότηση του μετώπου ανατροπής αυτής της πολιτικής.